Alex Adventures Part 7

Ja, drukke week geweest. Colleges waren wel ok, niet echt iets bijzonders, dus zonde om daarover naar huis te schrijven. Jullie weten wel hoe het is. Totaal in coma in een les zitten, terwijl je probeert je hoofd recht te houden, ondanks dat je ogenleden al lang dicht zijn. Dan probeer je een houding aan te nemen, zo van ‘Nee, ik slaap niet, ik luister aandachtig naar uw oh zo fantastisch boeiend, werkelijk niet slaapwekkend verhaal’. Need I say more? Goed, ik moest dat ff kwijt.
Ik heb een tijdje na zitten denken waar ik de volgende column over zal schrijven. Ik moet zeggen, nadat ik de laatste columns had gelezen, dat ik mezelf nooit echt positief heb uitgelaten over het land van de ongrensde mogelijkheden (yeah right, maar ok). En nu vond ik het wel tijd om daar eens verandering in te brengen, ik moet jullie tenslotte de wereld van de internatioanle student in de Verenigde Staten laten zien. Goed, waar begin je dan, denk je dan. Wat vinden jullie nou echt boeiend en wat niet? Aan mij de taak gelaten om dit uit te vinden, dus met Jodeci op de achtergrond en een biertje in de hand, begon ik met deze column.
Inspiratie, waar haal ik dat vandaan? FOK! Chatbox dacht ik gelijk, en natuurlijk niet onterecht. Vaak hebben onze mede FOK!kers wel iets zinnigs te melden, dus besloot ik mijn heil daar te zoeken. Na nachtenlange discussies over valentijn, postentellers, sex, en wederom luv, had ik eindelijk een idee wat de mede FOK!ker bezig hield, iets wat moeilijk is als je weet dat je geen specifieke doelgroep of interesse hebt. Maar dat maakt het juist zo uitdagend.
Goed, de week van de L-X dus, of gewoon Alex, hoe je het ook mag willen. De week van Alex stond in het teken van nieuwe studenten voor volgend jaar, rugby, strand (ja, je zit in Florida, toch?) en uiteraard uitgaan. En onwijs veel gelachen hier. Maar laat ik met 1 ding tegelijk beginnen. Het strand, om ff de mensen in Nederland te pesten... nee hoor, maar het strand is iets wat hier bij het dagelijks leven hoort. Als ik een student in New Hapshire was geweest, dan had je nu allemaal snowboard verhalen van me gehoord. Anyway, back to the point . The beach dus, temperatuur op zo’n 25 graden, en de rugbybal en Frisbee mee. Dat moet dus lukken. Je moet je ff voorstellen hoe het strand er hier uit ziet, namelijk bijna verlaten, wit zand en wind door je haar (nee, geen scene uit Wicked Game van Chris Isaak mensen!). Dus, bal en bier onder de arm werd voet gezet naar het paradijs genaamd strand. En daar lag ik dus, genietend in de zon, nadenkend over het leven en hoe mijn toekomst eruit zal gaan zien, rustig drinkend aan een klein Budweiser. En ik dacht toen bij mezelf dat ik me wel ongeloofelijk gelukkig moest prijzen, wie heeft nou de mogelijkheid om een jaar een studie in een paradijs te volgen? Fok de age limit, ik maak er gewoon wat van! Ik heb gewoon besloten om intens te genieten van de laatste de maanden die mij hier nog resten, ik weet toch dat ik dit nooit zal vergeten, de pimp kan ik altijd nog in Nederland uithangen (toch Jesper?). We hebben ongeveer een uurtje op het strand gelegen (ja, ik had college tot 4 uur), en hebben daarna aan een strandtentje wat gegeten en gedronken, terwijl we de zon langzaam onder zagen gaan en de lucht daarom heen in allerlei prachtige kleuren zagen veranderen. Echt ongeloofelijk! Je had hier moeten zijn om het te zien. En natuurlijk de volgende dag naar school toe, iets wat je niet echt voor kan stellen. Lig je op het ene moment in de brandende zon, terwijl je een paar uur later in demsuffe collegezaal hebt gezeten. Toch vreemd, hoe je het ook wendt of keert.