FOK!toen: The Byrds - Younger Than Yesterday
Vandaag richten we in FOK!toen ons vizier op een plaat die precies vijftig jaar geleden voor het eerst verscheen. Het was namelijk op 6 februari 1967 dat Younger Than Yesterday, het vierde album van de groep The Byrds verscheen. Een mooi moment om eens terug te kijken naar de totstandkoming van dit destijds zo ondergewaardeerde album.
De voorgaande tijd
The Byrds was een band die halverwege 1965 internationaal waren doorgebroken met hun prachtige bewerking van Bob Dylan's 'Mr. Tambourine Man'. De single stond in zowel Amerika als het Verenigd Koninkrijk aan top van de hitlijsten en in Nederland wist de single de derde plaats in de Top 40 te behalen. 'Mr. Tambourine Man' was het begin van een commercieel gezien zeer succesvolle periode voor de groep. Zo verkocht het gelijknamige album van The Byrds erg goed en ging ook de opvolger Turn Turn Turn als warme broodjes over de toonbank. Zo leverde de single met de Pete Seeger-cover 'Turn! Turn! Turn! (to Everything There is a Season)' de groep haar tweede nummer 1 hit op in hun thuisland.
Begin 1966 besluit tekstschrijver en componist Gene Clark de groep te verlaten en moeten Jim McGuinn, David Crosby, Chris Hillman en Michael Clarke hun derde album Fifth Dimension zonder hem opnemen. Het album, waarop naar hartelust werd geëxperimenteerd en waar we ook de eerste sporen van de latere psychedelica konden ontwaren in liedjes als 'Mr. Spaceman', 'I See You' en het bruisende 'Eight Miles High', werd echter niet zo enthousiast ontvangen als de voorgaande platen. The Byrds waren minder vaak op de populaire radiostations te horen en aan het einde van 1966 was het grote publiek de band zo goed als vergeten.
The Byrds in 1967
Een nieuwe richting
Vlak nadat Fifth Dimension in 1966 was verschenen zat de groep zonder producer. Alex Stanton, die eerder nog als producer achter de knoppen had plaatsgenomen bij de opnames van Fifth Dimension, had Columbia Records verlaten en zodoende moesten de mannen van The Byrds op zoek naar een nieuwe producer. Deze vonden ze al snel in de persoon van Gary Usher, een jonge maar zeer ervaren producer die eerder al als tekstschrijver had gewerkt met Brian Wilson van The Beach Boys en die ook het debuutalbum van Gene Clark had geproduceerd. Het zou het begin zijn van de meest avontuurlijke periode uit het bestaan van de groep.
Na een tijd stevig te hebben gerepeteerd op hun hoofdkwartier op Sunset Boulevard doken The Byrds op 28 november 1966 de Columbia Studios in Hollywood in, waar ze in slechts elf dagen een volledig album op de gevoelige band vastlegden. De plaat was opgenomen met de werktitel Sanctuary, maar nadat de mannen het liedje 'My Back Pages' van Bob Dylan hadden opgenomen raakten ze geinspireerd door een deel van de tekst. "Ah, but I was so much older then, I'm younger than that now." Vanaf dat moment heette de plaat Younger Than Yesterday.
Younger Than Yesterday was de eerste plaat die geheel zonder Gene Clark werd opgenomen. Net als op het voorgaande album werden de meeste liedjes geschreven door de gitaristen Jim McGuinn en David Crosby, maar met bassist Chris Hillman bleek de band een derde degelijke componist en zanger in zijn gelederen te hebben. Zo leverde hij tracks als 'Have You Seen Her Face', 'Time Between', 'Thoughts and Words', en 'The Girl with No Name' waarop hij ook de leadzang voor zijn rekening nam.
Younger Than Yesterday was ook een plaat waarop we band in nieuwe muzikale richtingen konden horen gaan. Zo waren er bij liedjes als 'Time Between' en 'The Girl with No Name' al vroege invloeden van de latere countryrock te horen. Niet geheel toevallig waren dit ook de tracks waarop sessiemuzikant Clarence White meespeelde. White zou van 1968 tot 1973 als bandlid deel uitmaken van The Byrds. Ook psychedelica had zijn intrede gedaan bij The Byrds en dat was vooral goed te horen in de tracks 'C.T.A. - 102', 'Thoughts And Words' en 'Everybody's Been Burned'. Laatstgenoemde track was overigens al in 1962 geschreven door David Crosby. Een fraaie vroege uitvoering van het nummer is ook terug te vinden op het verzamelalbum Preflyte Plus uit 2012.
The Byrds in 1967
De ontvangst van Younger Than Yesterday
Het album Younger Than Yesterday verscheen op 6 februari 1967 in de Amerikaanse platenwinkels in zowel een mono als stereo uitvoering. De plaat zou 24 weken in de Billboard albums charts te vinden zijn en zou de 24e plaats halen. In het Verenigd Koninkrijk verscheen de plaat op 7 april 1967 en zou daar vier weken in blijven staan met als hoogste plaats nummer 37.
Voorafgaande aan het album verscheen op 9 januari 1967 de single 'So You Want to Be a Rock 'n' Roll Star'. In het Verenigd Koninkrijk zou de single de hitlijsten niet halen, in de Verenigde Staten piekte de single op de 29e plaats in de Billboard Hot 100. In maart van hetzelfde jaar verscheen ook 'My Back Pages' op single en was de laatste single van The Byrds die de top 40 van de Billboard Hot 100 zou bereiken. De derde en tevens laatste single van dit album getiteld 'Have You Seen Her Face' kwam namelijk niet verder dan de 74e plaats in de Amerikaanse singleslijst.
Bij het verschijnen van Younger Than Yesterday waren de kritieken nogal uiteenlopend. Zo schreef journalist Pete Johnson van de Los Angeles Times dat het album creatief gezien weinig verschillend was van de voorgaande albums. Volgens journalist Peter Reilly van de HiFi/Stereo Review was Younger Than Yesterday een fijn album waarop je, als je de moeite nam om goed te luisteren, een goed beeld kreeg van wat er in die tijd gaande was in de jongerencultuur.
Ook het toonaangevende muziekblad Melody Maker had een uitgesproken mening over deze plaat van The Byrds: Als je Younger Than Yesterday negeert ben je niet alleen dom maar waarschijnlijk ook doof. Volgens Richie Unterberger, de schrijver van het boek Eight Miles High: Folk-Rock's Flight from Haight-Ashbury to Woodstock, was Younger Than Yesterday een enorm progressief album en kon het samen met de plaat Mr. Tambourine Man tot de beste albums van The Byrds worden gerekend.
Het album
Side 1:
So You Want to Be a Rock 'n' Roll Star (Jim McGuinn, Chris Hillman) – 2:05
Have You Seen Her Face (Chris Hillman) – 2:25
C.T.A.-102 (Jim McGuinn, Robert J. Hippard) – 2:28
Renaissance Fair (David Crosby, Jim McGuinn) – 1:51
Time Between (Chris Hillman) – 1:53
Everybody's Been Burned (David Crosby) – 3:05
Side 2:
Thoughts and Words (Chris Hillman) – 2:56
Mind Gardens (David Crosby) – 3:28
My Back Pages (Bob Dylan) – 3:08
The Girl with No Name (Chris Hillman) – 1:50
Why (Jim McGuinn, David Crosby) – 2:45