Game of the Year 2015 - Nummer 9
Als ik een spel koop, dan gaat mijn voorkeur vaak uit naar RPG's en strategiespellen. Racegames zijn nou niet bepaald prominent aanwezig in mijn Steam-bibliotheek, en over sportspellen hoeven we het al helemaal niet te hebben. Dat ik nu daarom een special loop te pennen over een game die nota bene deze twee genres combineert komt ook voor mij als een verrassing, maar het spreekt dan ook boekdelen over de kwaliteit van Rocket League dat het in mijn top tien games van dit jaar staat.
Niet alleen het schrijven van deze special is een verrassing, maar eigenlijk is de hele levensloop van Rocket League als één grote verrassing te omschrijven. De game verscheen uit het niets op PlayStation Network als een vervolg op het vrijwel anonieme Supersonic Acrobatic Rocket-Powered Battle-Cars, en toen mensen er eenmaal achterkwamen hoe leuk Rocket League eigenlijk was sloeg het in als een bom. Het spel werd gebombardeerd tot officiële e-sport en binnen één maand was het spel al meer dan 5 miljoen keer gedownload, een verdubbeling ten opzichte van de verkoopcijfers van Supersonic Acrobatic Rocket-Powered Battle-Cars.
Het concept is simpel: een aantal auto's, een gigantische bal en twee doelen waar je de bal in duwt (en met een beetje geluk ook nog het goede doel). Het is deze eenvoud die ervoor zorgt dat Rocket League zo uiterst vermakelijk is. Geen onnodige toeters en bellen, geen paradepaardjes, gewoon een goede dosis chaos en lol. En om de game fris te houden ging ontwikkelaar Psyonix los met een heel scala aan DLC, zowel gratis als betaald. Een maand geleden werden mutators geïntroduceerd als een gratis update, waarmee je met een extra grote bal, lagere zwaartekracht of zelfs een ijshockeypuck kan spelen. De DLC sluit daarnaast perfect aan bij het knotsgekke karakter van Rocket League.
En hoewel Rocket League er voor een buitenstaander als één grote chaos uit kan zien, zit er verrassend veel diepte in verborgen. Het precies timen van je salto's en het gecontroleerd leren vliegen met je raketboost is iets waar zelfs veteranen nog de grootste moeite mee hebben. Ook is positiespel belangrijker dan je denkt, want als je als team met z'n allen op de bal afgaat kan je tegenstander hier makkelijk van profiteren door de bal over je heen in het onbewaakte doel te tikken. Het is daarom handig om van tevoren af te spreken wie wat gaat doen voor de aftrap begint.
Ook lijkt Psyonix tijdens de ontwikkeling precies te hebben begrepen wat de pijnpunten zijn van competitieve multiplayer en hoe je dit het beste kan verhelpen. De wedstrijdduur is kort zodat je altijd tijd hebt voor een potje, het spel loopt op goede servers wat altijd handig is en misschien het allerbelangrijkste: je hebt nooit het gevoel dat je niks tegen je tegenstander kan doen. Ik heb zat momenten gehad dat ik potjes verloor met ruime cijfers, maar verliet ik alsnog met een goed gevoel de game doordat ik een juweel van een goal had gemaakt of een fantastische redding had verricht. Volgens het scorebord ga je het veld af als een verliezer, maar van binnen kun je je alsnog een winnaar voelen.
Rocket League heeft ook de zeldzame kwaliteit dat ik emotioneel helemaal los ga tijdens het spelen ervan. Triomfkreten wanneer je een doelpunt maakt, schreeuwen van teleurstelling wanneer de bal precies op de verkeerde plek op het verkeerde moment valt, het toenemende stemvolume wanneer een kans zich voordoet.. het is genoeg om zelfs de meest stoïcijnse gamer in een emotioneel beest te laten veranderen. Als een game emoties bij mij kan oproepen is dat sowieso een groot pluspunt, maar bij een competitieve sportgame zoals Rocket League is het misschien nog zelfs belangrijker dan bij andere games.
Ik weet dat we nog niet eens op de helft zijn, maar Rocket League is hoogstwaarschijnlijk de grootste verrassing van het jaar op deze lijst, en tegelijkertijd is het ook zo vanzelfsprekend. Een verrassing omdat een indiegame vanuit het niks op de radar verscheen tussen een hoop andere titels, en een cultuurschok op het internet wist te veroorzaken die veel games waarschijnlijk niet kunnen evenaren. Daarnaast ook vanzelfsprekende, omdat Rocket League gewoon een fantastische game is die eerlijk en oprecht is in wat het belooft: een hoop gegil en pret. Daarnaast is het spel ook diepgaand genoeg om het voor de veteraan en de professional geboeid te houden. Al met al is Rocket League een game die heeft bewezen dat ik kortzichtig ben om een sport- of racegame onmiddellijk af te schrijven omdat het niks voor mij zou zijn. En stiekem ben ik daar heel erg blij om.