Mamma Mia! Here We Go Again-cast in Nederland
3. De jonge Sam, Bill, Harry, Tanya en Rosie over Mamma Mia! Here We Go Again
In het tweede deel wordt dus geregeld heen en weer gegaan in het verhaal tussen de 70s en het heden. Daarvoor werden dus ook jongere versies van Pierce Brosnan, Stellan Skarsgard, Colin Firth, Christine Baranski en Julie Walters gecast. Wij spraken met de heren (Hugh Skinner, Josh Dylan en Jeremy Irvine) en de dames (Jessica Keenan Wynn en Alexa Davies) over de film toen ze in Nederland waren!
De kracht van ABBA
"Ik kende meer nummers dan dat ik eerst dacht, je kan niet aan die liedjes ontsnappen", vertelt Jeremy. "Wat ik vooral de kracht van ABBA vind, is dat de thema's die in de nummers worden behandeld zo divers zijn. Op het eerste gezicht zijn het catchy popsongs, maar als je verder gaat kijken dan dat is er een thematiek te herkennen die veel verder gaat dan alleen maar het doel om zo'n popliedje te zijn. Dat zie je bijvoorbeeld aan 'When I Kissed The Teacher. Dat nummer had ik nog niet gehoord voordat we begonnen met filmen, maar het is een regelrechte hit. Dus er is bij de verzameling van ABBA-nummers nog steeds de mogelijkheid om nieuwe dingen te ontdekken die je nog niet eerder ontdekt had", voegt Hugh daar aan toe.
Alexa was al ruim bekend met de muziek: "Ik kom uit het Verenigd Koninkrijk en daar is het gewoon deel van het dagelijks leven. Voor mij waren de liedjes allemaal bekend en deel van mijn opvoeding. Het was daarom des te leuker om de liedjes die je niet zoveel hoort als 'Kisses on Fire' en 'When I Kissed The Teacher' een keer in zo'n andere setting te horen en te zien. Die liedjes krijgen eindelijk de aandacht die ze horen te krijgen." Jessica was echter minder bekend, maar daar is een reden voor: "In de VS, waar ik vandaan kom, had ABBA maar één nummer 1 hit en dat was 'Dancing Queen'. Ik ben met ABBA in aanraking gekomen door musicaltheater, wat mijn grote liefde is. Toen Mamma Mia, de musical, in Los Angeles neerstreek werd ik verliefd op die soundtrack. 'Money, Money, Money' stond constant bij mij op, in de stiekeme hoop dat ik al het geld in de wereld zou kunnen krijgen." En ze blijft nog steeds verrast worden door ABBA: "'Andante, Andante' was echt een enorme verrassing voor mij. De versie in onze film is echt mega, want Lily begint acapella en dat geeft je het gevoel dat je in een hangmat ligt op een mooie locatie. Het brengt daardoor ook zoveel rust en dat is fantastisch. Ook de opening van 'Angel Eyes' is zo goed."
Alexa Davies en Jessica Keenan Wynn (Foto: Bart van der Putten / Universal Pictures International Netherlands)
Werken met de heilige graal
"Benny en Björn waren zo open in het aanpassen van de arrangementen voor de film. Het moest natuurlijk goed passen bij de stemmen, en dan in het bijzonder die van Lily, aangezien zij het overgrote deel van de soundtrack verzorgt. We zijn met ze samen de studio ingegaan en dan moet je opeens de liedjes van ABBA voor ABBA gaan zingen, althans een deel van de band. Maar Benny en Björn hebben ons daar zo goed bij begeleid. Aan de ene kant was ik doodsband maar aan de andere kant was het ook zo tof om te doen", vertelt Alexa. "Dat moment zie je ook terug in de film, als Lily begint met het acapella zingen van 'Mamma Mia'. Mensen zullen dan zien dat de kracht van een Mamma Mia-film niet de dansjes of de pasjes zijn, het is de emotie die erin gebracht wordt en daar hebben Benny en Björn al voor gezorgd toen ze ons in de studio aan het begeleiden waren door hun eigen composities heen", aldus Jeremy. "Hopelijk laat de film dus ook zien hoe veel kanten er aan zo'n nummer zit", voegt Josh daar aan toe.
"En we hebben ook de mogelijkheid gepitcht om er een musical van te maken, dus in het theater", grapt Alexa. "Ik denk dat daar echt wel een mogelijkheid voor is, en dan ben ik vooral benieuwd naar de volgorde waarin ze het verhaal dan vertellen. En wie gaat ons spelen?!"
'Super Trouper': alles wat je verwacht
"Dat was onwerkelijk. Je ziet die fantastische acteurs allemaal in spandex en dan komt ook nog eens Cher de set oplopen. Dat is voor mij genoeg om gewoon ter plekke op de grond neer te vallen en een potje te gaan janken, wel op een goede manier uiteraard", lacht Josh. "En de regisseur is ook op die enorme set, er waren die dag zo veel mensen aanwezig, gewoon aan het omroepen 'Cher, iets meer naar rechts, ehm Pierce iets meer naar links'. Dan moet je jezelf toch haast even gaan knijpen om af te vragen of dit wel echt aan het plaatsvinden is. Dan wordt ook pas écht duidelijk waarom die mensen zo waanzinnig succesvol zijn", iets waar Jeremy zich nog steeds over verwondert.
Diezelfde verwondering was er ook bij Jessica: "Het was ook een van de beste dagen op de set. We waren eigenlijk twee films aan het opnemen, en het was een van de dagen dat je de twee films en de twee casts bij elkaar had. Toen we op Kroatië waren, was er de ruimte om elkaar beter te leren kennen en dat kwam allemaal samen in die scène. En het dansen en zingen met de twee casts was ook echt iets wat ik nooit meer zal vergeten. De repetitie van die scène was ook al bizar, vooral de hoeveelheid mensen die er op de opnamedagen aanwezig waren in tegenstelling tot de repetities; tijdens de repetities bestond het groepje namelijk alleen maar uit de choreograaf en de jonge en 'oude' cast. Dat was een vredig moment."
De jongere versie van de gevestigde naam
Josh spreekt namens alledrie de mannen als hij vertelt: "Er was nooit een doel om een soort van tweede Colin Firth, of tweede Pierce Brosnan te zijn. Een imitatie was dus al snel van de tafel, maar je moet goed letten op hun accenten en hoe ze zich gedragen. Je focust je op de personages, niet zo zeer op de persoon achter het personage. Voor mij betekende dat mijn Britse accent verliezen en een Zweeds/Engels accent proberen aan te nemen. Dat kostte me wat oefening met een dialect coach, maar daarna ging dat ook zo z'n gangetje. Het was over het algemeen gesproken verschrikkelijk eng, maar als we daar te veel over na zouden denken, dan kan je wel eens goed gek worden op zo'n set." En er was ook wel contact met de 'oudere' versies: "We hadden heel veel dineetjes en feestjes, waar je dan de kans kreeg om even met ze te praten, maar we speelden natuurlijk vaak andere scènes in een andere tijdlijn", herinnert Hugh zich.
Voor Alexa en Jessica was er niet veel tijd om kennis te maken met hun 'oudere' versies: "Tegen de tijd dat we Christine en Julie ontmoetten hadden wij er al bijna vier weken aan repetities op zitten, dus er was tijdens die periode vooral ruimte om elkaar beter te leren kennen en niet zozeer onze interpretatie te baseren op hen, maar op onze eigen vriendschap en onze eigen visie op die personages. Dat was zo leuk om te doen; je kunt wel iets nadoen, maar de beste manier om iets na te doen blijft toch het niet na te doen, hoe gek dat ook klinkt. Het moet écht zijn."
Het was ook echt een feestje
"Mijn favoriete deel van de film, ook al zaten wij er niet in, was 'Dancing Queen'. We zijn gewoon bovenop een heuvel gaan kijken naar de set waar de helikopters rondvlogen en bijna 400 mensen op de boten aan het dansen waren. Dat was gewoon één groot feest, en het was daadwerkelijk ook leuk om opgenomen te zien worden", grapt Jeremy. "'Waterloo' was ook zo leuk om te filmen", merkt Hugh op. "Die routine was zo angstaanjagend, want je krijgt de pasjes dus geleerd in dezelfde ruimte waar het ensemble klaar staat om te gaan en dat zijn allemaal mensen met uitgebreide theater en musicalervaring. De choreograaf Anthony van Laast, die verantwoordelijk is voor de choreografie van de musical en de eerste film weet heel goed wat je kan en wat je vooral niet kan en vindt dat ook geen moment een probleem. Ik ben zelf geen danser en dat is waarschijnlijk ook de reden dat ik niet de ingewikkelde sprongen en acrobatiek mocht doen, maar in plaats daarvan gitaar speel op een baguette of rijd ik rond op een karretje. Ook leuk, overigens."
Alexa en Jessica zien trouwens ruimte voor een derde, maar volgens Jessica is dat wel op één voorwaarde: "Oh my god, dat zou ik zo leuk vinden. Maar voor die derde film om er überhaupt te komen, moet er wel echt een goed verhaal en een script komen. We zijn er denk ik allemaal wel weer bij, al is het maar om weer een film samen te doen. Het ligt denk ik allemaal aan Ol Parker, en of hij met een verhaal komt dat er staat. Maar zelfs al is dit het laatste deel, dan denk ik dat we er op een fantastische manier uit zijn gegaan in de vorm van 'Super Trouper'."
Mamma Mia! Here We Go Again draait vanaf nu in de Nederlandse bioscopen.
