FOK!toen: 01-02-1953 de Watersnoodramp
5. De nasleep
In de dagen, weken en maanden na de ramp bleef de Nederlandse bevolking zich inzetten om steun te leveren aan de getroffen mensen.
Het Nationaal Rampenfonds werd weer nieuw leven ingeblazen. Prins Bernhard nam het voorzitterschap op zich. Het fonds hield zich bezig met de inzameling van gelden ten behoeve van slachtoffers van de ramp.
Nederlanders verzonnen acties om geld in te zamelen: lege-flessenacties, waardebonnenacties, heitje voor een karweitje, sportwedstrijden, de 'Snertveldslag’ (soldaten verkochten erwtensoep), fancy fairs, loterijen, modeshows, concerten, kunstexposities. Al het geld kwam ten goede van de slachtoffers van de ramp. Ook veel eenmansacties van mensen die zelf geen geld hadden maar wel een donatie wilden doen. Zo poetste een bejaarde man in een postkantoor tegen een kleine vergoeding de schoenen van klanten. Vier Nederlandse omroepen werkten samen voor de actie "Beurzen open, dijken dicht", die vanaf 7 februari elke week via de radio werd uitgezonden en er werd een boek getiteld 'De Ramp’ uitgegeven. De opbrengst kwam ten goede aan de slachtoffers van de Watersnoodramp.
Eind 1953 was een bedrag van ƒ 133.518.775,00 aan giften ontvangen uit binnen- en buitenland.
165.000 hectare ondergelopen gebied (Wikimedia Commons)
De schoonmaak
Nadat het water was gezakt werd de puinhoop pas goed zichtbaar. Overal lag wrakhout, kapotte meubels, puin van ingestorte huizen, kadavers van dode dieren en alles was bedekt met een dikke laag modder. De Nederlandse Federatie voor Vrouwelijke Vrijwillige Hulpverlening nam het schoonmaakwerk ter hand. Ook kwamen er "slik- en sopploegen" helpen. Dat waren vrouwen uit Friesland, Gorinchem, Lekkerkerk, Twello en Waddinxveen. Andere groepen vrouwen uit Nederland kwamen voor de schoonmaakploegen en andere werkers koken.
In het voorjaar en in de zomer van 1953 hielpen ook veel padvinders en huishoudschoolleerlingen met opruimen. Het akeligste werk was het opruimen van de kadavers van dode beesten. Dat werd voornamelijk gedaan door mannen uit de getroffen gebieden zelf, de "kadaverploegen". De kadavers werden met karren, wagens en schepen afgevoerd naar destructiebedrijven. Soms troffen de mannen van de "kadaverploegen" ook nog resten van verdronken mensen aan.
131 inwoners van de getroffen gebieden bleven vermist. Men denkt dat hun lichamen met laag tij de zee in zijn gespoeld.
Nadat het water was gezakt (Foto: pinterest)
Deltawerken
Na jaren lange verloedering van de dijken doordat er geen geld voor was door de eerste wereldoorlog, de crisisjaren, de tweede wereldoorlog en de wederopbouw was nu de maat vol. Binnen 5 jaar werden de plannen voor de Deltawet opgesteld, werden er miljarden guldens voor vrijgemaakt en werd de Deltawet sneller dan normaal door de tweede en eerste kamer geloodst. Op 8 mei 1958 ondertekende Koningin Juliana de wet en was de wet een feit.
Men was echter al in 1954 begonnen met werkzaamheden die ook onder de Deltawet zouden komen te vallen. Dit betrof de stormvloedkering in de Hollandse IJssel.
Decennia lang is er aan gewerkt. De werken werden in 2010 als compleet verklaard. Niet na afronding van een werk in Zeeland of Zuid-Holland. Het afwerken van de Harlingse Keerdam was de afrondende klus.
Wil je meer lezen over geschiedenis? Kijk dan ook eens in Cultuur&Historie op het forum.
