FOK! Game of the Year 2017 - Nummer 8
Over geen enkele andere game is zoveel gesproken als PlayerUnknown's Battlegrounds. Dat is ook niet zo gek, zo'n 30 miljoen gamers spelen een game die tot voor kort nog niet af was, maar 1 map had, bijna een jaar nodig had om een beetje fatsoenlijk te lopen op een dikke pc en nog steeds niet lekker draait op de Xbox One.
Het maakt mij ook helemaal niet uit hoe de game eruit ziet of hoe hij loopt. PUBG is ook een klassiek voorbeeld dat het allemaal niet uit maakt, zolang de gameplay maar goed is. En deze is niet alleen goed, maar ook vernieuwend. En uiteraard, een battle royaal modus is natuurlijk al vaker gedaan, alleen niet zo toegankelijk als PUBG het nu gemaakt heeft voor iedereen.
Het idee is ook simpel. Je stopt 100 man in een vliegtuig en maar één gaat van het eiland af. Om ervoor te zorgen dat er ook een beetje tempo in blijft, heeft PUBG de cirkel des doods geïntroduceerd, zodat je geforceerd wordt om toch actie te nemen. Na een half uurtje is een spelveld zo groot als Schiermonnikoog teruggebracht naar een Joegoslavische speldenknop. Ondertussen moet je op zoek naar wapens en bescherming, en een energiedrankje voor de dorst.
PUBG zorgde voor een broodnodige frisse wind in shooterland en liet zien dat er nog steeds ruimte is voor geniale ideeën en dat je met een klein budget tussen de grootmachtigen met kop en schouders kan uitsteken. Tenslotte wil iedereen een welverdiend Chicken Dinner. Want je kunt oprecht zeggen dat je, als je eenmaal van de 99 andere nog over bent, je dat oprecht hebt verdiend.
