FOK!toen: De beste albums van 1967 (deel 1)

4. Grateful Dead - The Grateful Dead

We now return our souls to the creator,
as we stand on the edge of eternal darkness.
Let our chant fill the void,
in order that others may know.
In the land of the night,
the ship of the sun,
is drawn by the grateful dead.
(uit The Egyptian Book Of The Dead)

Maart 1967 was natuurlijk de maand van het spraakmakende debuut van The Velvet Underground and Nico maar daarvan kon je hier al eerder een special lezen. Diezelfde maand verscheen ook een indrukwekkend debuutalbum van de uit Palo Alto afkomstige band Grateful Dead. De band werd opgericht in 1965 als the Warlocks en bestond in eerste instantie uit Jerry Garcia (zang en gitaar), Bob Weir (gitaar en zang), Ron 'Pigpen' McKernan (keyboards, harmonica, zang), Phil Lesh (basgitaar en zang) en Bill Kreutzmann (drums).

Grateful Dead - The Grateful Dead
Grateful Dead - The Grateful Dead

Omdat the Velvet Underground ook wel een optrad onder de naam The Warlocks besloten Garcia en co dat het tijd werd voor een andere bandnaam. Op 4 december 1965 geeft de band zijn eerste optreden als Grateful Dead in San Jose bij één van Ken Kesey's Acid Tests. Een maand later speelt Grateful Dead op het Trips Festival, één van de allereerste psychedelische rock concerten ooit. Eveneens in januari zijn de mannen van Grateful Dead te vinden RCA's Studio A in Los Angeles, waar ze in slechts vier dagen hun gehele debuutalbum opnemen. Eigenlijk hadden ze de plaat het liefst in een studio in San Francisco opgenomen maar de studio's daar beschikten allemaal over verouderde apparatuur.

Het titelloze debuutalbum van Grateful Dead zou worden geproduceerd door David Hassinger, die eerder als technicus al naam had gemaakt met de single '(I Can't get No) Satisfaction' van de Rolling Stones en Jefferson Airplane's album Surrealistic Pillow. Op verzoek van Warner Brothers moest een viertal tracks van The Grateful Dead stevig ingekort worden. Phil Lesh zou later in een interview aangeven dat eigenlijk alleen de dik tien minuten durende track 'Viola Lee Blues' nog zo klonk zoals ze hem in de studio hadden opgenomen.

Op The Grateful Dead horen we duidelijk een band aan het werk die nog op zoek was naar een definitief geluid. Het was tevens het begin voor een band waarvan in de daaropvolgende dertig jaar meer dan 2000 concerten zouden worden opgenomen door de hondstrouwe fans, die ook wel Deadheads worden genoemd. Eerder dit jaar verscheen de 50th Anniversary Edition van The Grateful Dead als 2cd, waarop we naast het volledig geremasterde album van de band ook een cd met opnames van een aantal concerten in Canada in 1966 aantreffen. Deze liveopnames zullen op Record Store Day 2017 ook als dubbelelpee uitgebracht worden.

Kant A:
01 The Golden Road (To Unlimited Devotion)
02 Beat It On Down the Line
03 Good Morning, Little School Girl
04 Cold Rain and Snow
05 Sitting on Top of the World
06 Cream Puff War

Kant B:
01 Morning Dew
02 New, New Minglewood Blues
03 Viola Lee Blues