In Memoriam: George A. Romero (1940 - 2017)

Het afgelopen weekend hebben filmliefhebbers afscheid moeten nemen van een grootmeester. George A. Romero was namelijk een filmmaker die de horrorfilm en dan in het bijzonder het zombiegenre een nieuwe dimensie gaf. Tot het einde van de zestiger jaren waren zombies vaak niet meer dan een stel gehypnotiseerde slaapwandelaars die in aanraking waren gekomen met voodoopraktijken. In 1968 was er een stel vrienden in Pittsburgh die op het idee kwamen om een eigen draai aan dat verhaal te geven. Datzelfde jaar verscheen nog de film Night Of The Living Death. Een heerlijk duistere zwart-wit gefilmde horrorfilm waarin de doden tot leven komen om de hersenen van de nog levenden te verorberen. Deze ondoden konden ook nog maar op één snelle manier uitgeschakeld worden en dat was een kogel door hun kop.

 Romero 1

Night Of The Living Death was één van de meest succesvolle indiefilms aller tijden en zette ook de standaard voor alle zombiefilms die daarna nog zouden verschijnen. De film was het eerste deel van een geweldige trilogie, waarvan vooral de opvolger Dawn Of The Dead bij veel horrorfans erg populair was. Wat de films van Romero bij het publiek geliefd maakte was het feit dat de filmmaker zonder enige schroom diverse taboes doorbrak.
Waar veel ouderwetse horrorfilms zich vaak in een ver verleden afspeelden waren de films van Romero juist gesitueerd in het huidige tijdperk, in een wereld die voor de meeste bioscoopgangers wel herkenbaar was. Bloederige gruwelen werden buitengewoon expliciet in beeld gebracht, zoals men dat voorheen alleen gewend was van obscure undergroundfilms, zoals die van Herschell Gordon Lewis en Ray Dennis Steckler. Moeders werden door hun eigen kinderen opgegeten, het kwaad overwon voor de verandering eens het goede en de enige held in de film was een zwarte man uit de maatschappelijke onderlaag van Amerika.

 Night of the living dead
Night of the Living Dead (1968)

Romero maakte met Night Of The Living Dead niet alleen een film om mee te shockeren, maar hield de Amerikaanse bioscoopganger met deze klassieke rolprent ook een spiegel voor, met niet altijd even subtiele verwijzingen naar de Vietnamoorlog, de invloed van de in die tijd heersende media en het in Amerika van die tijd nog steeds woekerende racisme. Night Of The Living Dead was zeker niet de eerste zombiefilm maar zonder enige twijfel wel één van de meest invloedrijke films in het genre uit de laatste vijftig jaar. Van Peter Jackson (Brain Dead) tot Lucio Fulci (Zombi 2) en van Marc Forster (World War Z) tot Edgar Wright (Shaun Of The Dead). Ze werden allemaal geïnspireerd door het werk van deze gepassioneerde cineast. Met de dood van George A. Romero is er een wederom einde gekomen aan een tijdperk, net zoals er een einde kwam aan een tijdperk toen grootheden als Alfred Hitchcock en Wes Craven hun laatste adem uitbliezen. Natuurlijk zullen er altijd leuke horrorfilms en thrillers worden gemaakt maar ze missen allemaal net die ene touch van de hierboven genoemde grootmeesters.

Romero 2
George A. Romero RIP

Wil je nog eens lezen wat ik van de oorspronkelijke Romero-trilogie vond, dan kan dat hier.