FOK op het Noordelijk Film Festival (Dag 3, 4 en 5)

3. Zondag 12 november

Zondag 12 november

The Islands and the Whales

The Islands and the Whales (2016)
Zondag begon met een behoorlijk zwaarmoedige documentaire van de Schotse regisseur en cameraman Mike Day. The Islands and the Whales is een zeer rauwe en indringende documentaire over het leven op de Faeröer, een eilandengroep in de noordelijke Atlantische Oceaan. De bevolking van de eilanden leeft al meer dan 1000 jaar van alles wat de zee hun levert, wat in de praktijk neerkomt op het jagen op walvissen en zeevogels. De stokoude traditie wordt echter bedreigd omdat de grootschalige vervuiling van de oceanen met kwik en andere zeer giftige substanties ervoor heeft gezorgd dat het vlees van de walvissen ongeschikt is geworden voor menselijke consumptie.

Als er één ding is wat The Islands and the Whales op onomwonden wijze laat zien dan is het wel de arrogantie van de zogenaamde gecivilliseerde westerse maatschappij die overal wel een oplossing voor denkt te hebben. De Faeröer zijn eilanden waarop iemand geen landbouw kan bedrijven en zodoende zijn de mensen al sinds de tijd van de Vikingen voor hun levensbehoeften afhankelijk van hetgeen wat uit de zee kan worden gehaald. Als we de mannen hun messen en speren zien slijpen is het alsof de bevolking zich klaar maakt voor een oorlog, maar het blijkt slechts de voorbode te zijn voor de bloedige jacht op in de val gejaagde walvissen te zijn. Afgaande op de geluiden uit het publiek zijn er meer mensen aanwezig bij wie de beelden van de slachting zwaar op de maag vallen op de vroege zondagmiddag.

Het absolute dieptepunt volgt echter pas als botox en siliconen boegbeeld Pamela Anderson en de rest van Sea Shepherd piraten bij de eilanden aankomen om daar een blokkade te gaan vormen tegen de walvissenjacht. De hasbeen Baywatch ster geeft zelfs een openbare persconferentie waarbij alleen maar pijnlijk duidelijk wordt dat ook zij geen sluitende oplossing heeft voor het walvissenprobleem op de Faeröer. De Faeröers zijn dan ook met stomheid geslagen als aan hen wordt voorgesteld om te gaan leven als een stel vegetariërs. Alsof er ook maar ergens op die eilanden een vegetarisch eethuisje of winkel te vinden is.

Wat de audio-visuele duizendpoot Mike Day siert is het feit dat hij de beelden schoot zonder ook maar enige mening aan de kijker op te dringen. Day filmde het bestaan op de eilanden zoals het in werkelijkheid ook is en werd daarvoor zeer terecht beloond met een Emerging International Filmmaker Award op het Hot Docs Canadian International Documentary Festival. Een rauw document dat zeker niet geschikt is voor tere zieltjes en vegetariers.

La Propera Pell

La Propera Pell (2016)
In La Propera Pell oftewel The Next Skin draait het allemaal om de zeventienjarige Gabriel die opeens in een tehuis opduikt na acht jaren lang vermist te zijn geweest. De jongen verdween destijds op mysterieuze wijze na een tragisch ongeval waarbij ook de vader van Gabriel om het leven kwam. Gabriel keert terug naar het huis van zijn moeder maar blijkt echter te lijden aan geheugenverlies. Zo herkent hij ook zijn moeder niet, wat meteen voor de nodige twijfel en vragen zorgt. Is Gabriel wel wie hij zegt dat hij is of is hij een gewiekste oplichter die van de situatie wil profiteren?

Voor de productie van La Propera Pell sloegen de Spaanse cineasten Isaki Lacuesta en Isa Campo de handen ineen en dat leverde een uitmuntende thriller op. De film is gemaakt volgens het welbekende whodunnit principe waarbij je als kijker constant op het verkeerde been lijkt te worden gezet. Ook kent de rolprent een zeer overtuigende cast met glansrollen voor Àlex Monner en Emma Suárez. Zonder te willen spoileren kunnen we gerust stellen dat La Propera Pell een film is die je in spanning weet te houden tot de aanvang van de aftiteling. Ga deze film dus zien als je de kans krijgt.

I, Daniel Blake

Noordelijk Film Festival Publieksprijs 2016
Net als bij de voorgaande edities mochten bezoekers van het Noordelijk Film Festival bij elke bezochte film een cijfer geven door middel van een scheurlootje. Om in aanmerking te komen voor de Leeuwarder Courant Publieksprijs moest een film minstens 65 minuten duren, mocht deze niet ouder zijn dan 2 jaar en moesten er minstens 100 stemmen voor de film zijn. De film I, Daniel Blake van de Britse grootmeester Ken Loach werd op de eerste avond van het filmfestival al vertoond voor een uitverkochte zaal en werd beloond met een 9,7 wat zonder enige twijfel het hoogste cijfer voor een film was in vele jaren en dat dan ook niet meer ingehaald zou worden tijdens het festival.

In de film I, Daniel Blake, die eerder ook al publiekswinnaar was bij filmfestivals in Locarno en San Sebastián en die op het festival van Cannes een Gouden Palm wist binnen te slepen, draait het om de 59-jarige Daniel Blake die al jaren de kost verdiend als timmerman. Nadat de man een hartaanval krijgt is hij afhankelijk van de staat, waarbij hij een weg moet zien te vinden in het onpersoonlijke en bureaucratische uitkeringssysteem van het hedendaagse Groot-Brittannië.

Noorderkroon Awards
Jarenlang kende het Noordelijk Film Festival aparte programmaonderdelen voor het Noordelijk amateur Film Festival (NaFF) en de Nieuwe Noordelijke Oogst (NNO), waarin bij de eerste verschillende awards werden uitgereikt en bij de tweede de films enkel werden vertoond. Sinds dit jaar zijn de twee onderdelen samengebracht onder de noemer Noorderkroon, vernoemd naar het uit zeven sterren bestaande sterrenbeeld aan de Noorderhemel. Niet geheel toevallig worden er dan ook een zevental filmprijzen uitgereikt door een professionele jury.

Daan Alberts werd door de jury uitgeroepen tot grootste jong talent met zijn film Goodbye. De Noorderkroon voor beste amateurfilm ging naar Hoboken van Julian Verkerk. Joren Molter won met In Kropsdam is iedereen gelukkig zowel de award voor beste studentenfilm als de publieksfavoriet. Sarah Veltmeyer en Tom Bakker wonnen beste korte film met Gotta. Koos Buist won beste speelfilm met Sloot. Een eervolle vermelding ging naar Saskia Jeulink voor haar documentaire Symfonie voor de Veenkoloniën. De award voor beste documentaire ging naar Alex Pitstra’s Bezness as Usual.

De volgende editie van het Noordelijk Film Festival is van 8 tot en met 12 november 2017.