Interview met DeWolff
Op het afgelopen Welcome To The Village-festival was één van de muzikale hoogtepunten toch wel het optreden van de progressieve rockband DeWolff. Een mooie gelegenheid om de mannen eens wat vragen te stellen. Dekatophetspek sprak namens FOK! met de heren van DeWolff en kwam terug met het onderstaande interview.
DeWolff (Foto: Melanie Marsman)
FOK!: Kunnen jullie jezelf even voorstellen voor de enkeling die in de afgelopen jaren ergens onder een steen heeft geleefd?
DeWolff: Wij zijn DeWolff, een van oorsprong Limburgse, driekoppige band die hun inspiratie haalt uit bands als the Allman Brothers, Little Feat, Deep Purple, Led Zeppelin maar ook uit oude Southern Soul en vuige funk uit de 60’s en 70’s. Muziek met echte instrumenten bespeeld door echte muzikanten die de luisteraar meenemen naar die plek waar tijd en plaats er niet meer toe doen.
Is DeWolff de eerste band waar jullie in spelen?
Pablo heeft van zijn 11e tot zijn 16e in een garagebluesrock band genaamd INFA gespeeld, waarmee ook wel eens op Zwarte Cross en bij 3FM opgetreden is. Voor Robin en Luka is dit hun eerste band. Sterker nog: Robin is Hammond gaan spelen op de eerste repetitie van DeWolff.
Ik zag op jullie Facebook-pagina dat er momenteel hard gewerkt wordt aan de opvolger van Grand Southern Electric. Voor wanneer staat deze plaat gepland?
De planning is dat de plaat begin 2016 uitkomt. We zijn deze plaat helemaal zelf aan het opnemen in onze eigen analoge studio in Utrecht. Alles op tape, er komt geen enkele computer bij kijken. We hebben inmiddels zo veel apparatuur bij elkaar verzameld… Veel van de apparatuur behoort tot het allerbeste analoge spul dat er bestaat! Het is een heel inspirerende manier van werken en ik betwijfel of we ooit nog eens een “echte” studio induiken.
Hoe ontstaat een nummer van DeWolff eigenlijk? Hebben jullie een kant-en-klare track als jullie de studio ingaan of ontstaat een track min of meer in de studio tijdens de opnames?
We nemen heel veel demo’s op. Vaak gaan we jammen en dan ontstaat er al vrij snel een idee dat de moeite waard is. Dat nemen we op en dan verzint Pablo er thuis tekst en zanglijnen bij. Dan wordt de structuur vaak nog aangepast totdat het helemaal “klopt”. Soms worden er van een nummer wel 5 verschillende versies opgenomen voordat de song “voor de echt” wordt opgenomen. Het ontstaat allemaal heel spontaan maar het eindresultaat is heel doordacht. Dat vinden we leuk.
Jullie zijn dit jaar begonnen met het uitbrengen van jullie muziek op het eigen platenlabel Electrosaurus Records. Vanwaar de keuze voor een eigen label?
De stap die tussen onze creatieve output en wat het publiek te horen/zien krijgt wordt zo nog kleiner. We hebben een song, die nemen we zelf op en alle stappen tussen dat en wat er in de winkel komt te liggen bepalen we zelf. Er is geen labelmanager die zegt dat we geen uitklaphoes kunnen nemen omdat dat te duur is of dat we geen dubbelalbum op kleurenvinyl kunnen uitbrengen omdat dat te duur is. Dat beslissen we nu allemaal zelf en dat geeft totale creatieve vrijheid.
Kunnen we in de toekomst ook andere bands op dat label verwachten?
Ja, al hebben we het nu allemaal veel te druk met DeWolff en de nieuwe plaat om serieuze releaseplannen voor andere bands te bekokstoven. Pablo neemt vaak andere bands op in onze studio en veel dingen die eruit komen zouden hartstikke tof zijn om uit te brengen. Maar we hebben daar nu geen tijd voor en het moet wel fatsoenlijk gedaan worden.
DeWolff (Foto: Melanie Marsman)
Pablo, je speelt vaak op een Telecaster gitaar met een Bigsby tremolo. Zou je wat meer over deze mooie gitaar kunnen vertellen?
De gitaar die je bedoelt is een doodnormale Mexicaanse Fender Telecaster die ik voor €400 via Marktplaats kocht en vervolgens heb gemodificeerd. Er zit een leren slagplaat en een Bigsby vibrato op en er heeft ook even een TV Jones pickup bij de hals ingezeten maar die is later weer vervangen door een Lollar pickup. Ik gebruik de gitaar voor één nummer live en verder gebruik ik hem nooit. Een beetje zonde maar ik speel eigenlijk alleen maar op mijn Gibson Firebird.
Op de komende plaat zouden invloeden te horen zijn van artiesten zoals Little Feat en The Allman Brothers. Zijn jullie met de muziek van deze bands opgegroeid of is er een andere reden waarom jullie voor deze toch wel oudere bands hebben gekozen als inspiratiebron?
We zijn wel met muziek opgegroeid: bij Pablo en Luka thuis stond de radio altijd aan. Maar dan hebben we het wel over alternatieve rock van de 90’s tot nu. Die oude muziek hebben we zelf ontdekt: als je gitaar gaat spelen hoor je van Jimi Hendrix. Dan kom je al gauw uit bij Cream, Deep Purple, Led Zeppelin, noem maar op.
In tegenstelling tot veel van jullie inspiratiebronnen heeft DeWolff geen bassist in haar gelederen. Is dat een bewuste keuze of konden jullie geen geschikte bassist vinden?
In eerste instantie was dat gewoon hoe het uitkwam, het werkte gewoon met z’n drieën. Vervolgens wordt het wel een beetje een handelsmerk. Op plaat zit er in 80% van onze nummers echter wel basgitaar. Sterker nog: de hele komende plaat is ingespeeld met een bassist. De nummers hadden echt de groove van een basgitaar en een goede bassist nodig. Joep Bollinger van de bizarre band FAUT HAUT neemt de bas op de nieuwe plaat voor zijn rekening.
Onlangs hebben jullie bij een optreden heftig gejamd met Jet Rebel. Komt het vaker voor dat een optreden uitloopt in een onverwachte jam?
Die jam vond plaats tijdens zijn optreden en ik weet dat Jett Rebel’s optredens steevast uitlopen op fantastische jams. Wat een fantastische band is dat! Zo’n dingen gebeuren echt veel te weinig tegenwoordig en ik moet eerlijk toegeven dat het bij onze optredens ook te weinig gebeurt. Een festivaloptreden vindt altijd plaats binnen een zeer vastomlijnd tijdvak dus een setlist mag dan niet uitlopen en dat is lastig als je veel jamt. Maar goed, alles kan dus laat ik bij deze zeggen dat we dat veel meer gaan doen.
Bij de opening van de Tour de France hadden jullie ook een bijzonder optreden. Kun je daar wat meer over vertellen?
Twee oud-wielrenners speelden toen een nummer mee: Addy Engels en Rob Harmeling. En ze konden nog echt spelen ook! Dat was een hele gave dag. We wonen zelf in Utrecht maar we konden de stad niet in met onze auto dus toen hebben we al onze apparatuur met een bakfiets vervoerd.
Jullie omschrijven het materiaal voor de volgende plaat als 'Acoustic Horror Sitcom Doom Sludge'. Mogen we daar uit opmaken dat jullie ook liefhebbers zijn van de betere filmklassiekers?
We hebben onze bandnaam uit Pulp Fiction dus die film hoort er in ieder geval bij. Verder zijn wel allemaal erg fan van Quentin Tarantino films. The Big Lebowski is de beste film aller tijden, maar No Country for Old Men en andere Coen Brothers films vinden we ook geweldig. Voor oude Spaghettiwesternfilms mag je ons ook altijd wakker maken.
DeWolff (Foto: Melanie Marsman)
Wie gaat de nieuwe plaat produceren?
Wijzelf. We zijn erachter gekomen dat we zelf onze beste producers zijn, haha. Niemand is zo kritisch op wat we doen als wijzelf. Bovendien hangt veel van wat we willen ook samen met een specifieke sound. We hebben gemerkt dat er te veel vertaalslagen plaatsvinden als we met een producer werken. Wij hebben duizend ideeën in ons hoofd die we -wonder boven wonder- perfect kunnen kanaliseren. We hebben ook zelden discussies over dat soort dingen; als we bezig zijn zijn we echt een drie-eenheid. Dus doen we het allemaal zelf: microfoons plaatsen, spelen, sounds maken, mixen, etcetera.
Klopt het dat jullie oudere albums opnieuw op (gekleurd) vinyl gaan uitbrengen?
Ja, dat klopt! De voorraad oude albums (op het REMusic label) begon op te raken en daarom besloten we ze bij te laten drukken en opnieuw uit te brengen op Electrosaurus Music (ons eigen label). Maar dan wel zoals wij dat willen: elke plaat op een andere kleur vinyl! Ook zijn sommige hoezen helemaal veranderd. Dat maakt het ook wel zo speciaal, dus het is ook een collector’s item voor mensen die de plaat al hadden.
Toekomstplannen naast het nieuwe album?
We willen grote stappen gaan maken in het buitenland en heel veel touren. In Nederland gaat het best wel goed en het is heerlijk om hier te zijn (we zijn echte Hollandse jongens geworden), maar met onze muziek kunnen en willen we niet alleen in Nederland blijven spelen. We spelen al 5 jaar regelmatig in het buitenland (Duitsland, Frankrijk, Spanje, Zwitserland, Oostenrijk, Italië, Australië) maar nu, met een nieuwe manager, boeker en met de komende plaat op zak zijn we helemaal klaar om grote stappen te gaan zetten. World domination!
