Playstation Plus-games van oktober

Wesley Oudijk (Wessiej)

Deze maand zijn Batman: Arkham Asylum en Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara voor PlayStation 3 te downloaden. Spelunky, Dust: An Elysian Tail en Pix the Cat zijn er voor de nieuwste telg uit de Sony-consolereeks en Rainbow Moon voor de PS Vita. Het was ook nog de bedoeling dat iedere PS4-bezitter de racegame Driveclub zou kunnen downloaden, maar de release daarvan is uitgelopen op een fiasco. Nog even afwachten totdat PS+-abonnementhouders een echte volledige game kunnen downloaden dus. 

Batman: Arkham Asylum
De Batman-games zijn bij iedereen wel bekend. Rocksteady verraste iedereen met deze goede serie, waarvan Arkham Asylum het eerste deel was. Persoonlijk vind ik het nog steeds de beste van de drie. Het is allemaal wat kleiner, wat het verhaal en de sfeer ten goede komt. Je kunt niet over heel Gotham vliegen, maar omdat het zich alleen afspeelt in het gekkenhuis van Arkham proef je gewoon veel meer de chaos die zich afspeelt die ingame-nacht.

Met buitengewoon goed uitgebeelde villains, waarvan Scarecrow een van de betere is van de afgelopen tijd, is het gewoonweg weer tof om terug te keren naar het Asylum. Zelfs na het compleet uitspelen van Arkham City en Origins blijft dit de beste van de drie Batman-games.

 

Dungeons & Dragons: Chronicles of Mystara
Deze D&D-game is een regelrechte beat ‘em up uit de jaren 90, en doet dit genre behoorlijk goed eer aan. Naast al het knokken zit de game ook nog vol met rpg-elementen. Deze zijn niet gigantisch uitgebreid, maar voegen toch nog een klein laagje toe aan de beat ‘em up-gameplay. Chronicles of Mystara bestaat uit twee speelkastgames die nog nooit in een goede Engelse vertaling in Europa zijn verschenen. Dit is een game die alles wel prima doet, maar wil je een echte beat ‘em up-game waar alles in hoog tempo gaat, zit je hier niet helemaal goed. De rpg-elementen, zoals het redden van arme mannetjes en het bepalen naar welk gebied je gaat, halen het tempo uit de game. 

Pix the Cat
Pix the Cat is een soort mix tussen Snake en Pacman, maar dan met een soort lsd-sausje eroverheen. Je beweegt een kat over een matrix waar allemaal eitjes liggen. Het is de bedoeling dat je deze allemaal oppakt en hiermee een staart van muisjes maakt. Deze muisjes moet je dan weer allemaal droppen in een soort gat, waarmee ze verdwijnen naar een ander universum (oke dat is niet waar, denk ik). De uitdaging is om zó te bewegen dat je niet je eigen staart raakt (hierbij de vergelijking met Snake dus).

Je krijgt in de Arcade Mode drie minuten de tijd om zoveel mogelijk levels te halen. Bij elke combo die je haalt, krijgt het level allemaal visuele effecten en wordt de muziek bizar. Het ziet er allemaal gaaf uit en de gameplay is gewoon prima. Uitdagend, en vanwege de arcady-feel die eraan zit, blijf je het ook gewoon spelen. Pix the Cat is mijn verrassing van de PS+-games.

Driveclub
 

Dust: An Elysian Tail
Dust is een bijzondere game. Je moet er namelijk echt van houden. Dat klinkt als een cliché bij games, maar hier geldt dat zeker. Het is namelijk een goede platformer met uitstekende gameplay, maar voor mij persoonlijk breekt de artstyle en de sfeer de game totaal. Ik noem het maar even simpel dat je met een groep furries speelt, van pratende vossen tot elfjes. Het spreekt mij totaal niet aan. Ook de dialogen in de game zijn tenenkrommend, wat gewoon jammer is.

Mocht je simpelweg een goede platformer zoeken, ben je wel aan het juiste adres. De controls werken adequaat en de gameplay is prima. Je moet hier dus echt, hoe dom het ook klinkt, van houden. 

Spelunky
Ah, Spelunky, deze game moet eigenlijk al in ieders bezit zijn. Het is een van de beste arcadegames die te downloaden zijn op een thuisconsole en ook van de beste games van 2012. Het is een platformgame die altijd anders is, met willekeurige levels die ook echt pittig zijn om op te lossen. Je bent een avonturier die vastzit in een grot en je moet er maar uit zien te komen. Word je drie keer geraakt door wat voor naar gespuis dan ook? Dan mag je weer helemaal opnieuw beginnen. Klinkt vervelend, maar het is geweldig. Omdat elk level steeds opnieuw wordt gegenereerd, kun je je als speler ook niet voorbereiden op een level om er makkelijk doorheen te komen. Spinnen, slangen, kikkers, dartpijltjes, alles is een gevaar in Spelunky.

Ondanks dat ik het al twee jaar speel, ben ik nog nooit voorbij de derde wereld gekomen (I know, mijn schuld), maar het blijft gewoon leuk om het te proberen. Spelunky bevat daarnaast ook nog eens een hele toffe multiplayer-mode. Een verplicht nummer, dus mag je jezelf bij het downloaden eerst voor je kop slaan omdat deze titel nog niet op je console stond.