Game of the Year 2013 #2 - The Last of Us
The Last of Us is een zeldzaamheid. Het is een triple A-game qua productiewaardes, maar het heeft het hart van een indie. Het is het equivalent van een slimme zomer-blockbuster zoals Inception. Weinig mensen hadden na de vrolijke avonturen van Drake zo'n sombere game van Naughty Dog verwacht.
Net toen ik dacht dat Naughty Dog alleen maar oppervlakkige games kon maken kwamen ze met deze titel. The Last of Us heeft eindelijk die narratieve, maar ook gameplaymechanische, diepte waar ze al zo lang naar streven. Ze hadden een game als Uncharted wel nodig om zo ver te komen, want het heeft ze geleerd om geloofwaardige personages neer te zetten.
Joel en Ellie komen op de speler over als echte mensen. Dat klinkt niet spectaculair, heel weinig games weten dit echter te bereiken. Hun verhaal gaat over verdriet, wanhoop, zelfzuchtigheid, de lelijkheid van mensen. Maar er zijn ook een aantal grappige en hartverwarmende momenten. Er gluurt ook altijd een beetje hoop in je horizon, die op het volgende moment weer aan gruzelementen gaat.
The Last of Us is extreem gewelddadig, net zoals 95% van de rest van de games. Toch is het een van de weinige games waar het gerechtvaardigd voelt. Het geweld bestaat om commerciële belangen tegemoet te komen (BioShock Infinite) of om uit te dagen (GTA V), maar omdat het binnen de context van het verhaal en de wereld past.
De mix tussen third-person schieten, sluipen en het tussendoor in real-time bruikbare items in elkaar flansen zorgt voor de spanning die we van survival horror-games kennen. Tegelijk krijg je genoeg gereedschappen om over je tegenstanders te domineren, maar je moet er wel slim mee omgaan. Daarom slaat juist op die momenten waar het misgaat - een ongelukig gegooide molotov cocktail, een verspilde sniper-kogel - de paniek echt toe.
Zelden hebben ontwikkelaars het voor elkaar gekregen om verhaal en gameplaymechanieken zo goed in elkaar te verweven. Een compleet contrast met Uncharted, waar die twee elementen geen harmonieuze relatie hadden. The Last of Us is tevens een game die ambigu durft te eindigen, het een game die die ook geen sequel nodig heeft. Het is voorlopig Naughty Dogs magnum opus en de meest bijzondere blockbuster-game in jaren.
