Game of the Year #10: Dishonored
In oktober van afgelopen jaar werd Dishonored uitgebracht door Bethesda Softworks. De studio die de game ontwikkelde, Arkane Studios, was voornamelijk bekend van Dark Messiah: Might and Magic, maar echt groot succes hadden ze nog niet geboekt. Verwachtingen waren hooggespannen rond de release van Dishonored en deze werden in de uiteindelijke game waargemaakt.
Achter de game zat een team van bekende mensen binnen de game-industrie: de ontwikkelaar van de Deus Ex-serie, de designer van Deus Ex en de visual designer van Half-Life 2's City 17. Het is dan ook geen verrassing dat de game hier en daar wat wegheeft van deze games. Veel keuzevrijheid, een stad die scherp bewaakt wordt en afgebakend is. Alles vormt samen een duister sfeertje waar de game van doordrenkt is.
Het spel begint wanneer je als bodyguard verdacht wordt van de moord op de keizerin, degene die je moest beschermen. Haar opvolger is ontvoerd en jij wordt in de gevangenis gegooid. Nadat je ontsnapt ga je op zoek naar antwoorden en de opvolger. Het grote complot dat hierop volgt vraagt om alle bijzondere vaardigheden die Corvo bezit, zoals het stilzetten van de tijd of het tijdelijk overnemen van mensen. Dit alles vindt plaats in een aantal grote levels waarin de target van de huidige missie zich bevindt.
Binnen de levels krijg je veel vrijheid voor het kiezen van je sluiproute. Je moet namelijk in elk level bepaalde mensen doden. Hoe je deze mensen doodt en hoe je ze benadert, is aan jezelf. Loop met je messen gescherpt naar binnen of kruip via riolen en luchtschachten naar binnen om zijn/haar drankje te vergiftigen.
Een van de belangrijkste vaardigheden van Corvo is 'Blink'. Hiermee is het mogelijk om ongezien naar een plek van ongeveer tien meter bij je vandaan te teleporteren. Hierdoor kun je gebieden van verschillende hoeken bekijken zonder gezien te worden of kun je makkelijk ontsnappen. Elke gebied is overigens rijk gevuld met allerlei geheimen die slechts te vinden zijn door handig gebruik van Corvo's vaardigheden.
Het is moedig om een nieuwe game uit te brengen. Je weet nooit zeker hoeveel geld het gaat opleveren, hoe de game staat tussen de reeds bestaande series en hoe de game gewaardeerd wordt. Dishonored heeft een goede mix tussen vernieuwingen en dingen die vertrouwd aanvoelen. Vandaar dat het een sterke game is. Het voelt niet oud, maar fris. Tegelijkertijd kun je jezelf vrij snel vinden in het duistere sfeertje dat vaker is gedaan, maar goed is uitgevoerd hier. Een prima opener als Game of the Year.
