Genomineerden Sportman van het Jaar 2012
Dinsdag 18 december vindt het traditionele NOS / NOC*NSF Sportgala weer plaats. Op deze avond zullen de sportprijzen voor beste sportman, sportvrouw, gehandicapte sporter, talent, ploeg en trainer worden uitgereikt. In aanloop naar deze avond zullen we in zes specials alle genomineerden de revue laten passeren en nog eens terugblikken op hun prestaties in het afgelopen jaar. Vandaag bekijken we de genomineerden voor de sportman van het jaar.
Dorian van Rijsselberghe
Op zijn veertiende schreef Dorian van Rijsselberghe met zijn vader op wat zijn droom was. De jonge Dorian schreef op dat hij 2012 naar de Olympische Spelen in Londen wilde gaan om daar goud te winnen. De weg om die droom te verwezenlijken bracht hem over de hele wereld. Dit traject op weg naar Londen noemde hij vele malen mooier dan het doel zelf. Dat de droom ook nog uitkwam noemde hij een bonus.
In 2011 pakte Van Rijsselberghe zijn eerste grote prijs. In Nieuw Zeeland werd hij wereldkampioen in de RS:X klasse, de olympische plankzeilklasse. Daarna richtte hij het vizier op Londen. Samen met de andere zeilers van de Nederlandse ploeg betrok hij een huis vlakbij het olympische water van Weymouth. Hierdoor konden ze lang trainen op de wateren waarin goud veroverd moest worden. Het Oranjeteam leerde zo alle mogelijke omstandigheden goed kennen.
De Spelen begonnen bijzonder voor Van Rijsselberghe, hij mocht de vlag dragen bij de openingsceremonie. Na de opening keerde hij terug naar de Engelse kust voor zijn wedstrijden. En niet voor niets, zo bleek, hij domineerde het veld op ongekende wijze. Van de eerste negen races won hij er zes, werd tweemaal tweede en eenmaal derde. Met nog twee races te gaan was Van Rijsselberghe al zeker van de olympische titel. De tiende race zeilde hij daarom niet uit, hij wilde de andere zeilers niet in de weg zitten. De afsluitende medalrace was weer de Dorian van Rijsselberghe-show. Door ook die te winnen eindigde hij uiteindelijk met maar liefst 26 punten voorsprong op de nummer twee.
Dorian van Rijsselberghe (foto: Pro Shots)
Stefan Groothuis
Stefan Groothuis meldde zich in 2005 bij de internationale top. De specialist op de 1.000 en 1.500 meter schaatste zich die winter in de kijker en mocht naar de Olympische Spelen in Turijn. In Italië werd hij achtste op de kilometer. In oktober 2007 liep Groothuis helaas een zware blessure op. Met zijn eigen schaats sneed hij zijn linker achillespees voor een deel af. Deze blessure hield hem een seizoen lang aan de kant. Na dat seizoen kwam hij sterk terug en meldde zich weer bij de wereldtop.
Maar het succesvolste seizoen beleefde Groothuis dit jaar. In Nederland pakte hij de nationale titel op de 1.000 en 1.500 meter. Daarnaast werd hij voor de vijfde maal nationaal kampioen sprint. Eind januari behaalde Bokito zijn grootste overwinning tot dan toe. Tijdens het WK sprint in Calgary compenseerde hij telkens zijn mindere 500 meter met een sublieme 1.000 meter. Op de laatste van de twee kilometers schaatste hij zelfs een nationaal record van 1.06,69. Hiermee werd Stefan Groothuis wereldkampioen sprint in een wereldrecord aantal punten.
Het seizoen kreeg nog een mooi toetje in Heerenveen. Daar vonden in maart de wereldkampioenschappen afstanden plaats. Groothuis sloeg weer toe op zijn afstand, de kilometer. Met ruim twee tiende voorsprong op teamgenoot Kjeld Nuis, veroverde hij de tweede wereldtitel uit zijn loopbaan.
Stefan Groothuis op het WK sprint (foto: Pro Shots)
Epke Zonderland
In 2004 behaalde Zonderland zijn eerste grote internationale prijs, bij het Europees junioren kampioenschap werd hij tweede op de rekstok en eerste bij de meerkamp. Ook werd hij dat jaar Nederlands kampioen op de meerkamp. Hij volgde zijn broer Herre Zonderland op. Met zijn oudere broer turnde hij al sinds zijn jonge jeugdjaren samen. Het jaar erop maakte hij de overstap naar de senioren en ook daar liet hij zich gelden. In 2006 won Epke zijn eerste wereldbekerwedstrijd op zijn favoriete toestel, de rekstok.
In de jaren erna bleef Zonderland aan de wereldtop staan en in 2008 mocht hij dan ook naar de Olympische Spelen in Beijing. In de finale van de rekstok kon Zonderland door een val helaas niet meedoen om de medailles. Een zevende plaats was zijn deel. De eerste grote internationale titel won The Flying Dutchman in 2011 in Berlijn. Op het Europees kampioenschap behaalde hij goud op de rekstok.
Voor de Spelen van 2012 werd alles gericht op de rekstok. Via een top drie plaats op dat onderdeel bij het WK in 2011 was directe kwalificatie mogelijk. Op dat WK in Tokyo turnde hij een baanbrekende oefening, hij combineerde de Cassina en de Kolman. Niemand had deze twee vluchtelementen ooit na elkaar geturnd. Helaas landde hij iets later in de oefening op de rekstok waardoor hij niet op het podium eindigde. Zonderland moest zich nu via de meerkamp kwalificeren. Hierdoor moest het hele trainingsschema overhoop, maar het lukt en Epke mocht via kwalificatie op de meerkamp naar Londen.
Voor de Spelen in Londen had Zonderland een nieuwe unieke combinatie bedacht. Hij wilde de Cassina-Kovacs-Kolman vluchtelementen combineren. Geen enkele turner ter wereld had ooit drie vluchtelementen weten te combineren. In de kwalificatie turnde de Nederlander op safe en liet deze gewaagde combinatie achterwege. In de finale ging hij er echter vol voor en Zonderland zette een legendarische oefening neer. Laten we nog één keer genieten,natuurlijk met het legendarische commentaar van Hans van Zetten.
Epke Zonderland tijdens zijn huldiging (foto: Pro Shots)
