Lief dagboek: Diablo III
"Mijnheer Pheno, stay a while and listen. U heeft verslavingsverschijnselen en ik raad u aan met Diablo II te stoppen, anders zie ik het somber in." De dokter was er vrij duidelijk in, maar toch bleef ik doorspelen. Maar na wat Diablo III-previewbuilds te hebben gespeeld en zo goed als alle bizarre builds in Diablo II te hebben uitgeprobeerd was ik er na tien jaar wel klaar mee. Het werd wachten op het vervolg, dat steeds weer naar voren werd geschoven. En dat is knap, zonder officiële releasedatum. Uiteindelijk noemde Blizzard 15 mei als de dag dat Diablo III uit zou komen. De fans markeren deze dag als 'D-Day'.
Maandag 14 mei 17:00
Opeens hoor ik gerommel aan de voordeur. De postbode probeert een pakje door de brievenbus te krijgen. Een plof en ik weet dat het hem gelukt is. Ik ga kijken en zie post van Blizzard. Het is zover, ze hebben een reviewexemplaar opgestuurd. Een "Yeah!" en enkele minuten verder draait de dvd-drive als een malle en installeer ik het. Eenmaal klaar is het wachten, want de servers gaan pas om middernacht online. Ik neem in de tussentijd nog even afscheid van mijn vrouw en consoles en wacht geduldig tot het 0:01 uur is. na al die jaren, eindelijk, de uiteindelijke versie, volledig speelbaar, in mijn bezit. Sanctuary beware, Pheno komt eraan!
Dinsdag 15 mei 01:00
Het is middernacht. Ik heb een kop thee gezet en wil beginnen. Klik. Error 37. Kak. Ik ga slapen, denk ik, of toch nog eens proberen? De aanhouder wint en uiteindelijk kom ik op de server en kies ik mijn eerste klasse. Ik ga voor demon hunter. De enige reden die ik kan verzinnen is omdat mijn favoriete klasse uit Diablo II, de assassin, daar het meest op lijkt qua skills en uiterlijk. Het maakt uiteindelijk niets uit, want ik weet zeker dat ik de barbarian, de wizard, de witch doctor en de monk ook ga proberen. En dat ik allerlei skills ga uitproberen en dan heb ik het nog niet over die verdomde itemkoorts: het beste van het beste willen hebben en daarnaar gaan zoeken in het spel. Echt geld uitgeven in de ingame auction house ga ik niet doen, sowieso is dat niet mogelijk op hardcore. Dood is dood en je moet opnieuw beginnen, dus het zou zuur zijn als je net voor harde euro's items had gekocht. Het spel moet geen gokverslaving worden.
Nou, muis in de aanslag en starten maar. Na de intro die, zoals we gewend zijn van Blizzard, er weer enorm gaaf uitziet, sta ik in New Tristram en kan ik eindelijk zien of mijn laptop het allemaal nog fatsoenlijk aankan. Ik heb geen supersnelle computer, sterker nog, het is een zakelijke laptop, maar toch loopt het soepel. Grafisch valt het me allemaal erg mee, want ik had echt veel matigere graphics verwacht met deze configuratie. Het donkere uit Diablo II is weer terug in een nieuw grafisch jasje, Het enige dat me vooral aan de voorloper laat denken zijn de geluidseffecten. De kruisboog klinkt heel bekend in de oren, de tonnen breken met een bekend geluid. Maar de sfeer is zo veel beter door de mist die in de omgeving hangt, de kaarsen die her en der hangen en de omgeving mysterieus doen oplichten. De omgevingen in het eerste hoofdstuk zijn in één woord prachtig.
Ik ben een liefhebber van de lore, de achtergronden van het verhaal achter Diablo, en ik kan mijn hart weer ophalen. Er liggen manuscripen en boeken door het spel waardoor je meer te weten komt van de gebeurtenissen tussen Diablo II: Lord of Destruction en nu. Het is allemaal optioneel, dus als ik straks met een nieuwe klasse door het spel ga lopen hoef ik het niet te lezen om verder te komen. Maar na de expansie van Diablo II zijn er nog zo veel vragen en na de trailer van Diablo III waar een Hell Lord duidelijk maakt dat hij de heerser wil worden, ben ik alleen maar meer nieuwsgieriger geworden. Ik wil antwoorden en hoop ze zo uitgebreid mogelijk te vinden in de boeken!
De vijanden zijn in het eerste hoofstuk nog vrij tam te noemen. Undead, quill rats, ze komen me bekend voor. Of Nightmare, Hell en vooral Inferno lastiger gaan worden zoals Blizzard belooft zullen we pas later merken, maar nu is het allemaal nog prima te doen. De lowlevel skills zijn al tof en hartstikke nuttig en ik wil eigenlijk zo snel mogelijk de betere skills zien die pas later beschikbaar komen. Maar ja, ik hoor een mailtje binnenkomen op mijn iPad die naast me ligt en kijk naar de tijd. Oeps. Ik moet toch even slapen, want over enkele uren moet ik werken. En mijn thee is ondertussen koud geworden. Ah, pech, thee is toch gay. Vanmiddag ga ik weer verder, ik kan niet wachten.
Wordt vervolgd...
