Lowlands interview: 30 Seconds to Mars

Bij het voorbereiden van dit interview heb ik enkele andere interviews met 30 Seconds to Mars gelezen. Daardoor werd ik enigszins opgeschrikt doordat er vaak geschreven werd dat Jared Leto van 30 Seconds to Mars er vaak ongeïnteresseerd bij zit. Maar gelukkig werd op Lowlands het tegendeel bewezen en trof ik drie leuke jongens die zometeen de Alpha op Lowlands plat gaan spelen.

Het was tot aan het begin van het interview nog onduidelijk wie ik mocht interviewen. Maar Tomo en Shannon kwamen aanlopen en gaven me een hand en vroegen hoe het ermee gaat. Daarachter stond Jared Leto verscholen die mij een boks geeft. 

Allereerst heet ik de heren van harte welkom op Lowlands en stel ik direct de vraag of ze zich al een beetje vermaakt hebben tot nog toe. "Vooralsnog goed. We zijn hier nu een paar uurtjes en het weer is goed. We hebben mooie paarden gezien hier en natuurlijk een hoop mensen hier gezien.", verteld gitarist Tomo. "En we hebben ook net Serj Tankian met het Metropool orkest zitten kijken en dat was een prachtig optreden." "Dat doen ze toch iedere keer met een andere artiest?", zegt Jared. "Klopt, ze spelen vaak met grote artiesten", antwoord ik.

De titel van het album 'This is War', op welke oorlog is dat eigenlijk gebaseerd? "Wij vinden dat die titel het beste de muziek op het album omschrijft", aldus Tomo. "Het omschrijft oorlog tussen ons, de muziek en de platenmaatschappij. Het omschrijft gewoon ieder aspect van oorlogen." Want jullie hadden ook een rechtszaak met Virgin Records, speelt dat ook een rol? "Dat is maar een klein gedeelte daarvan", legt Tomo uit. "Maar het gaat ook vooral over oorlog tussen mensen onderling."

Hoe heb je die oorlog in de teksten verwerkt? Tomo en Shannon kijken in de richting van Jared, maar daar blijft het stil. "Jared schrijft de teksten", zegt Shannon. "Er zijn inderdaad tracks waarvan de tekst direct te maken heeft met een onderwerp van een situatie, maar ook indirect."

Voordat het album uit was gekomen hebben jullie gezegd dat het album over geloof gaat. Wat voor geloof is dat? "Toen we bezig waren met het album was er een hoop aan de hand waar Tomo net al wat over zei. En het album laat dat goed zien. Maar natuurlijk ook geloof in onszelf om steeds maar door te blijven gaan. Dat komt in het album ook vaak naar voren", legt Shannon uit.

Waar geloof je zelf dan in? "Yes, my brother", roept Shannon direct. Waarna Tomo zegt: "Ik geloof in een heleboel dingen. Zo heb ik geloof in deze jongens", terwijl hij wijst naar Jared en Shannon. "Ik heb geloof in de muziek, in het publiek", vervolgt Tomo. "En ik geloof in jou", zegt Jared tegen Tomo.

"Zeg Jared", zeg ik terwijl ik zijn richting op kijk en direct een enthousiaste "Yes" hoor van hem. "In de shows die ik van jullie heb gezien, daar maak je veel contact met het publiek. Hoe belangrijk is dat voor jou?", vraag ik aan Jared. "Ik vind altijd dat die connectiviteit in een show ervoor zorgt dat je op mensen overkomt. De muziek zorgt daar natuurlijk voor een groot deel voor. Maar je kunt mensen bereiken door die interactiviteit", aldus Jared waarna Tomo zegt "Een knuffel helpt ook soms!"

Kunnen jullie mij misschien wat meer vertellen over Closer To The Egde: The Film? "We hebben een aantal filmische videoclips gemaakt. Dit keer hebben we gefilmd op een aantal te gekke plekken op de wereld. En Closer To The Edge heeft ons op een hoop plekken gebracht, namelijk 89 steden en 27 landen. Dat hebben we opgenomen en de camera op de band gericht wat heeft gezorgd voor speciale beelden. Het is een video en een track die laat zien dat een hoop mensen de muziek van 30 Seconds to Mars ontdekken."

Wanneer komt de video uit? De drie roepen in koor "Hij is net uitgekomen!". 

Wat kunnen we van de show later vandaag verwachten? "Hier en daar wat zwarte magie en geesten die zich een weg door de tent banen", aldus Shannon. 

Heb je ook iets met geesten en spiritualiteit? "Oké, ik laat het even zien", zegt Shannon direct. "Sluit je ogen eens." Waarna ik dus ook mijn ogen dicht doe. "Er zijn allemaal geesten om ons heen", zegt Shannon met een enigzins geheimzinnige stem terwijl Jared "Voorzichtig!" roept. "Laat me weten wanneer je wind of een bries voelt", voegt Shannon toe terwijl ik ook daadwerkelijk een wind in mijn gezicht voel en achter mij gefluister en andere geluiden hoor. "Gek hé, merkte je dat?", zegt Shannon. Vervolgens deed ik mijn ogen open en zag ik Jared weer snel plaats nemen op zijn stoel terwijl hij aan mij vroeg of ik nog geluiden hoorde waarop ik zeer verbaasd antwoordde met "Ja, wat vreemd was dat!"

Vervolgens roept Jared vanuit het niets: "En ook jongleren!" waarna hij een drietal appels van de fruitschaal op de tafel pakt en daarmee gaat jongleren. Shannon pakt twee appels en begint met één hand te jongleren. Zo ontstaat er een onderlinge wedstrijd met appels jongleren.

Hoe gaan jullie je voorbereiden op de show zometeen? "We gaan in een achtbaan", zegt Shannon direct. "Het is een goede manier om ons op de show voor te bereiden."

Wanneer komen jullie weer terug naar Nederland? "Hoogstwaarschijnlijk niet tot volgend jaar. We hebben namelijk een tour door de Verenigde Staten, Mexico City en daarna gaan we naar Europa naar Groot-Brittannië, Duitsland en nog een aantal landen waar we nog nooit geweest zijn zoals Portugal, Spanje, Ukraïne en dat soort plaatsen. Dan zijn we klaar voor dit jaar en nemen we nog een korte pauze. Daarna zullen we ongetwijfeld weer naar Nederland komen", aldus Tomo.

Als jullie een artiest zouden kunnen uitkiezen om mee samen te werken die op dit festival speelt. Wie zou dat zijn? "Placebo", roepen de drie heren overtuigend.

Zijn er nog verder plannen voor de toekomst? "Touren!", roept iedereen in koor. "Dit album is nog steeds in leven, dus er is geen reden om deze niet verder te delen. Er zijn zelfs nog steeds mensen die het album voor het eerst ontdekken", licht Tomo toe.

Zijn jullie nog bezig met nieuw materiaal? "Dat begint nu weer op gang te komen. De creatieve breinen beginnen nu weer te werken", aldus Tomo.

Dan neem ik afscheid van de band en geef alle drie de heren een boks.

Foto's: Marco van den Hout

Tekst & interview: Thom Puiman