FOK! Jaarlijsten 2007
De laatste uren van het jaar 2007 tikken langzaam weg. Dat betekent dat het tijd is voor een retrospectief in FOK! muziek-, film- en boekenland. Voor de reviewcrew was het een goed jaartje met enkele nieuwe ontwikkelingen, vertrekkende reviewers, nieuwe aanwas en bergen materiaal om te reviewen.
Omdat het 200-7 betrof ditmaal een top 7. Dat maakte de keuze wat makkelijker voor de reviewers en geeft julie weer meer leesvoer.
GELUKKIG EN GEZOND 2008!!
.august
Reviewgenre: Muziek
Als het op dance albums aankomt is het maken van een selectie altijd bijzonder lastig. Dat heeft twee redenen. De eerste reden is dat de meeste dance acts releases uitbrengen per 12” (twelve inch single), niet per album. Er zijn dus weinig albums om uit te kiezen. De tweede reden is dat een groot deel van de dance cd`s mix-albums zijn en, wat mij betreft, niet in aanmerking komen voor een lijst als deze. Van mij dan ook twee lijsten: een met mijn top-7 aan dance-albums. En als toegift een top 7 met daarin de vetste tracks uit 2007.
Top 7 - Albums
1) Human Action Network - Welcome To Chicago (The Acid Anthology)
Een te gek album dat acid weer toekomst geeft. Vol met squelchy geluiden en klassieke house en techno drumcomputers uit het begin van het housetijdperk. Either you love it or you hate it.
2) Comtron – Follow The Money
Electro uit Holland rond het thema bedrijfsleven. En dat een heel album lang. Er wordt een beeld geschetst van een wereld waarin de business aan de macht is. In combinatie met de electro geeft dit een atmosfeer die perfect aansluit bij de traditie van de oldschool electro uit de jaren 80.
3) Stewart Walker – Concentricity
Minimal techno, maar dan met een ziel. De funk van Stewart Walker heeft een uitweg gevonden in dit album. Heerlijk voor in de huiskamer, nog beter om op te dansen.
4) Mark Williams - You Can't Hide What You Truly Feel
Het label van DJ Bone heeft dit jaar twee albums uitgebracht. Ironisch genoeg is juist het album dat niet door DJ Bone geproduceerd is veruit het beste. Mark Williams laat zien dat hij een goede producer is die een techno album kan maken dat blijft boeien.
5) Joris Voorn - From A Deep Place
Dit album wordt wel eens omschreven als voorbeeldmuziek. Het is techno die dicht tegen Detroit-techno aan zit. Er is niet alleen ruimte voor melodieuze nummers, maar er zit soms ook een discosausje over.
6) Luke Vibert - Chicago, Detroit, Redruth
The future of breakbeat! Het klinkt erg retro, maar wel origineel. Het is verfrissend en het experiment wordt niet geschuwd. Uptempo, downtempo: het staat er allemaal op. Erg gevarieerd.
7) VA – Jus-Ed Presents Unity Kolabo Pt. 2-5
Heerlijke Amerikaanse deephouse. Warm, soms een tikje muf, maar vol met soul en funk. House zoals house bedoeld is: abstract. Hierdoor wordt het soms een beetje techno. Maar alles rond de 120 bpm natuurlijk.
Top 7 – Tracks
1) Junior Boys – FM (Tensnake Remix)
2) Jeff Samuel – Lost (Original Mix)
3) Josh Wink – Have To Get Back (Vocal)
4) Terrence Dixon – Untitled
5) Theo Parrish - Falling Up (Original Version)
6) Daphne Daretta – Find The Piano
7) Tony Allen – Ole (Moritz Von Oswald Remix)
JelleS
Reviewgenre: Films
Top 7 - Albums
1) Elliott Smith - New Moon
Al voordat deze dubbelaar vol 'rarities and unreleased songs' van het in 2003 overleden genie Elliott Smith uit was gekomen, was ik er al van overtuigd dat hij bovenaan de lijst zou staan. Voor mij is Smith de allergrootste muzikant, dus ook al staan er bijvoorbeeld nummers op die de reguliere albums nooit gehaald hebben, het moest gewoon wel geweldig zijn. En dat was het ook. Stuk voor stuk simpele singer-songwriter songs, maar o zo mooi.
2) Beirut - The Flying Club Cup
Dat Zach Gordon net als Elliott een muzikaal genie is bewees hij al met zijn debuut Gulag Orkestar, maar de opvolger vestigt zijn naam voor goed in de folkscene. Of het nu grootse, multi-instrumentale composities zijn of intieme popsongs, uniek is het altijd. Met het overweldigende, opzwepende 'Nantes' heeft hij ook nog eens het beste nummer van 2007 voortgebracht.
3) Modest Mouse - We Were Dead Before The Ship Even Sank
Al jaren maken de heren van Modest Mouse fantastische indieplaten, maar met dit vijfde album doorbreken ze voor mij een onzichtbare grens. Waar ik vorig jaar MM nooit tot mijn favoriete bands rekende, is dat nu wel anders. Want als je een cd weet te maken die zo verdomd verslavend is, dan moet je toch wel erg veel talent hebben.
4) Okkervil River - The Stage Names
Ook Okkervil River breekt voor mij door die grens, de vorige albums vond ik eigenlijk maar zo zo. The Stage Names toont voor mij een geheel andere kant van de band, die van vurige rocksongs. Als het dan ook nog eens perfect afgewisseld wordt door bloedmooie countryliedjes, dan mag je toch wel spreken van één van de muzikale hoogtepunten van het jaar.
5) Patrick Wolf - The Magic Position
In mijn twee voorgaande lijstjes stond Patrick Wolf steevast in de top 3. Ditmaal niet, en dat ligt niet aan de concurrentie. The Magic Position is gewoon een veel mindere plaat, waar zijn eerste twee albums tot mijn absolute favorieten behoren. Ik mis de intieme folk. In plaats daarvan staan er een hoop up-tempo nummers op. Gelukkig zijn die wel zo apart en intrigerend, dat Wolf toch weer bij de top vijf zit.
6) Ólöf Arnalds - Við og við
In de zomer in een klein platenzaakje in Reykjavik aangeschaft op aanbevelen van de medewerkers. Volgens hen één van de betere nieuwe platen uit de IJslandse folkscene. Nu weet ik daar te weinig van om dat te kunnen beamen. Ik heb eigenlijk geen flauw idee waar het album over gaat, of wie de makers zijn. ik weet alleen dat het ik het verschrikkelijk mooi vind.
7) Chris Chameleon - Ek Vir Jou
Geboeid door de Afrikaanse titel, zonder enige voorkennis, waagde ik mij aan deze bijzondere popplaat. Eerst nog lachend op de bijzondere woorden, maar daarna totaal verslaafd aan de catchy, zonnige melodieën. Nummers als Klein Klein Jakkalsies en Epiloog krijg ik de komende maanden niet meer uit mijn hoofd.
Pink_Floyd
Reviewgenre: Muziek
Top 7 - Albums
1) Arctic Monkeys - Favourite Worst Nightmare
Na het debuut zwaar de hemel in geprezen en critici die tegendraads beweerden dat het een ééndagsvlieg zou zijn worden nu met de neus op de feiten gedrukt. De opvolger is wederom van uitzonderlijk hoog niveau. Zowel tekstueel als muzikaal zit het zo verdomd goed in elkaar!
2) Elliott Smith - New Moon
Artiesten zouden een moord doen voor deze kwaliteit! Als dit het materiaal is dat je naast je neerlegt tijdens de opnames, dan moet je wel een fantastische muzikant zijn. En dat was Elliott Smith ook, New Moon is geniaal, subliem en laat kippenvel achter tot op je tenen!
3) Editors - An End Has A Start
En die start was al overdonderend. Het tweede kindje van Editors is van gelijkwaardig niveau en hopelijk nog lang niet het einde. Een duistere sfeer, veel bombast en melodisch zeer sterk. Koester dit album voor de korte, donkere dagen.
4) Radiohead - In Rainbows
Na toch een paar complexe albums van Radiohead waar de toegankelijkheid ver te zoeken was, komt de band terug met een uiterst goed in het gehoor liggend album. Inventieve elektronica tezamen met ingenieuze rock, Radiohead is terug in de top! De boxset is een trouwens must.
5) Interpol - Our Love To Admire
Met melancholie hoog in het vaandel vaart Interpol strak verder op koers om één van de topbands van dit decennium te worden. Toegankelijker en minder zwaar dan de voorgangers maar weer o zo lekker!
6) DeVotchKa - How It Ends
Een kleine band in muziekland waarvan het instrumentarium zorgt voor een gevarieerd en prikkelend resultaat dat heen en weer zwenkt tussen mariachi, punk, tango, folk en muziek met Slavische en Griekse invloeden. Zelden is er zo'n veelzijdige cd in mijn stereo gekomen die tegelijkertijd zoveel eenheid uitstraalt. Briljant!
7) Kings of Leon - Because Of The Times
Bezwerende gitaarklanken, rollende drumroffels en de klaagzang van Caleb Followill. Een prachtschijfje dat klinkt alsof The Black Keys, Led Zeppelin, Woven Hand en The White Stripes in een cementmolen zijn gegooid en het visceuze, snerpende mengsel dat overblijft, is gebruikt om een indrukwekkend sculptuur te maken gevuld met gedetailleerde schoonheid.
Top 7 - Concerten
1) Pearl Jam @ Goffertpark
Wat Roger Waters vorig jaar in Lichtenvoorde deed, deed Pearl Jam nu in het Goffertpark. Een buzz neerzetten die 2,5 uur lang over de gronden zoemt en waar iedereen bij betrokken raakte. Een band die leeft voor zijn publiek, een top setlist, knallende voorprogramma's. Eén woord: magisch!
2) Wolfmother @ Paradiso
Vette gitaren, snerpende solo's, een band die uit zijn dak ging, een publiek dat nog uitzinniger was. Het geluid sneed snoeihard door je oren heen, zo strak en technisch bijna perfect. Fuck Yeah!
3) Iggy Pop @ Pinkpop
Waar Iggy komt, is het feest en ontstaat er een gekte waar het rebelse vanaf druipt. Het podium doek werd gesloopt, het podium bestormd, Iggy krioelde als een slang op XTC over de planken en zorgde voor een fantastische sfeer.
4) Rodrigo Y Gabriela @ Lowlands
Het Mexicaanse duo liet vliegensvlugge vingeroefeningen op gitaar horen en waren werkelijk ongelooflijk dat weekend! De vertolking van 'Wish You Were Here' baande zich samen met hun eigen tracks razendsnel een weg richting je genotscentrum. De sublieme versie van 'Stairway To Heaven' leverde ook flink wat kippenvel op.
5) The Black Angels & The Black Keys @ Tivoli
Muziek waar de klanken van Led Zeppelin, The Doors en The Velvet Underground in terug komen. Terug naar de jaren zestig en zeventig. Een donker, bedompt sfeertje in de zaal en heerlijke, ranzige bluesrock om je oren. Claustrofobische tonen van versplinterende gitaren verstrengeld met dreigende percussie. Mmm...!
6) NIN @ Lowlands
Passionele clusterbommen van Nine Inch Nails. Gitarist Aaron North raasde, al raggend op zijn snaren, als een hondsdolle voetzoeker over het podium. De geestelijke vader achter NIN, Trent Reznor, balde zijn vuisten, schraapte zijn stembanden en schreeuwde zijn ziel bloot over een muur van doeltreffende industrialherrie.
7) The Black Seeds @ Lowlands
Een waar tropisch feestje in de Lima. Relaxte reggae en dub knalden uit speakers. Botervette baslijnen, precieze percussie en bombastische blazers. Het zweet droop van het tentzeil af en de tent was in constante beweging. De echte Nederlandse zomer was er tijdens dat optreden.
Scylla
Reviewgenre: Films
Top 7 - Albums
1) Porcupine Tree - Fear of a Blank Planet
Sublieme muzikale adaptatie van Brett Easton Ellis' Lunar Park. Snoeiharde stukken afgewisseld met pijnlijk mooie stukken. Porcupine Tree neemt alle tijd en alle ruimte om te laten zien wat ze kunnen op deze plaat. Fear of a Blank Planet staat als een huis, en blijft een genot om naar te luisteren.
2) Radiohead - In Rainbows
Alleen al om de manier waarop onze Britse vrienden hun middelvinger opsteken naar de platenindustrie. Bevrijd van hun contract bij EMI, was menig fan bang nooit meer wat van Yorke en de zijnen te horen. Compleet onverwacht was hij daar dan toch: In Rainbows. En wat een plaat, waar Thom Yorke en Johnny Greenwood op bewijzen nog lang niet klaar te zijn met het schrijven van pure briljantie. En die discbox die onder de kerstboom lag is pure kunst.
3) Queens of the Stone Age - Era Vulgaris
De Queens beuken ouderwets door, maar laten zich ook van een andere, softere kant zien op deze plaat. En dat enkele nummertjes wat meer catchy overkomen dan dat we gewend zijn, is helemaal niet erg. Zeer complete plaat met sterke sfeer.
4) Arctic Monkeys - Favourite Worst Nightmare
De Arctic Monkeys hebben duidelijk geen last gehad van het "tweede-album" syndroom. Nog steeds weten ze stuk voor stuk pakkende nummers te schrijven. Harder, sneller, en muzikaler gaat het er aan toe op de opvolger van de plaat die hun onverwacht wereldfaam verschafte. En terecht.
5) Bloc Party - A Weekend in the City
Ook het tweede album van Bloc Party mag er zijn. Een cd waar Bloc Party zich een stuk muzikaler getuigd dan op Silent Alarm. Een cd waarop Bloc Party de neo-britpop hype een nieuwe draai meegeven. Een cd die vol staat met deprimerend mooie nummers.
6) Coparck - The Third Album
Natuurlijk mag een Nederlands bandje niet ontbreken op de eindejaarslijstjes. Prachtige CD met prachtige nummers. De beste band die Nederland op dit moment te bieden heeft, en The Third Album bevestigd dat nog maar eens.
7) Minus the Bear - Planet of Ice
Band afkomstig uit Seattle (waar anders) die al een tijd bezig zijn maar met Planet of Ice aardig volwassen lijken te worden. Met prachtig uitgesponnen nummers weten ze de huidige emo-golf van een nieuw, origineel geluid te voorzien. Hierbij zijn ze duidelijk op een goede manier door Pink Floyd beinvloedt.
Kijk voor meer lijstjes en muzikale uitschieters van op het forum:
Muziek Jaarlijstjes 2007
