Battlerite

Battlerite was al een bekende voor mij voordat ik deze review schreef: de game was al een jaartje in early access en ik had via via een early access key gekregen. Wat me bij bleef was dat de gameplay snel en explosief was, maar dat ik het niet zo vaak gespeeld had als ik zou willen. Toen volgens Sunlock Studios de tijd rijp was om de game uit early access te halen, keerde ik terug naar de game om opnieuw een poging te wagen.

Ik speel graag MOBA's, maar wel de games waar het tempo erin blijft: dingen zoals last-hitting en items kopen vind ik een verspilling van de eerste 20 minuten van een match. Battlerite voldoet in dat opzicht aan al mijn wensen: de game kan  het beste omschreven worden als een MOBA in de vorm van een kooigevecht, met gevechten die al na enkele seconden beginnen en waarbij dingen zoals last-hitting, experience en items vervangen worden door goed strategisch overzicht en snelle reflexen.

De kern van Battlerite zijn gevechten van twee tegen twee, drie tegen drie of vijf tegen vijf en elk ronde duurt maximaal twee minuten: daarnaast spawnen er met enige regelmaat orbs op het veld die je team healen of energy geven die je kan gebruiken voor krachtige abilities, en komt er na twee minuten een "ring of death" rondom het veld die een einde forceert.

Wanneer een wedstrijd begint zit de spanning er gelijk goed in bij Battlerite, omdat de game - meer dan andere MOBA's - puur focust op hoe goed je bent. Alle abilities in Battlerite zijn namelijk skillshots, wat inhoudt dat je moet klikken met de muis waar ze terecht komen. Maar niet alleen het plaatsen van abilities, maar ook het ontwijken van die van je tegenstander vereist een goede timing. Het "in het hoofd van je tegenstander kijken" is bij Battlerite de sleutel tot succes en het kan dus ook gebeuren dat een speler die goed kan voorspellen wat zijn tegenstanders gaan doen een gevecht van twee-tegen-een of zelfs drie-tegen-een alsnog kan winnen, wat bijna ondenkbaar is in andere MOBA's.

Battlerite is ook nog eens erg toegankelijk. Elke hero in de game heeft drie rollen die hij of zij kan vervullen (melee dps, ranged dps of healer) maar er is geen vaste samenstelling van rollen die een team moet aannemen. Het sluit goed aan bij het free-to-play model van Battlerite: je hebt niet een van elke rol nodig om de game te kunnen spelen en je zult nooit afgebrand worden omdat je een dps kiest terwijl je eigenlijk een healer moet hebben. Zelfs zonder healer kun je in Battlerite prima winnen - en je kunt je zelfs prima met de game vermaken als je besluit maar één hero te spelen wanneer je Battlerite opstart.

Hoewel toegankelijk valt er verrassend veel te leren over Battlerite dat het meest competitieve in spelers naar boven kan brengen. Met 23 heroes die allemaal anders in elkaar steken zijn er ontzettend veel abilities om te leren kennen en onder de knie te krijgen en daarnaast moet je leren wanneer het een goed moment is om gebruik te maken van je EX ability (een ability die wat krachtiger is dan de andere) en je Ultimate, die allebei energy kosten.

Daarnaast is er ook nog een extra laag van strategie in de vorm van Battlerites. Battlerites zijn wat veranderd sinds early access - vroeger koos je na elke ronde een battlerite, nu kies je ze alle vijf aan het begin en kun je ze niet meer veranderen - en kun je kiezen of je voor wat meer crowd control gaat, dat extra beetje damage of juist dat je wat weerbaarder wordt. Ik ben er zelf niet helemaal over uit of ik het nieuwe systeem een verbetering vind ten opzichte van het oude: met het kiezen van één battlerite na elke ronde had ik het gevoel dat ik me aan de strategie van de tegenstander kon aanpassen (zeker als ik nog nooit met of tegen de andere hero had gespeeld) en omdat je alle Battlerites van je tegenstander kan zien voor het begin van de match, is dat nogal veel informatie om in één keer op te nemen en te zien wat de filosofie van je tegenstander is.

Wat ik wel mis met Battlerite is dat ondanks dat de game overduidelijk veel diepte heeft (en zelfs de potentie heeft om een esport te worden als het populair genoeg blijkt te zijn) de speler hier niet direct bewust van wordt gemaakt. Er zullen ongetwijfeld counterpicks voor bepaalde heroes zijn, maps waar de ene hero beter is dan de andere en heroes die beter met elkaar samengaan dan andere, maar dit wordt niet echt in de game uitgelegd. En hoewel Battlerite een uitgebreide tutorial heeft worden de meest voor de hand liggende dingen uitgebreid behandeld (zoals lopen, schieten en ultimates) maar worden dingen zoals counterpicks en synergie achterwege gelaten.

Omdat Battlerite een free-to-play game is moet er wel op een of andere manier geld verdiend worden en daarom is er net zoals met veel MOBA's een vaste rotatie van gratis heroes die elke week verandert, en kan je de heroes kopen met currency die je in de game verdient of echt geld. Heroes kunnen ook verkregen worden uit de welkbekende (en beruchte) loot boxes, evenals een hele rits cosmetische items. Dat gezegd hebbende, je kan er ook voor kiezen om alle heroes (plus degene die nog uitkomen) te kopen op Steam als je geen zin hebt in het grinden.

Dat is aan te raden want Battlerite is een game die zeker wat centen waard is vanwege de gameplay alleen, en veel spelers die bereid zijn serieus tijd te besteden aan Battlerite zullen zich het beste vermaken wanneer ze alle heroes tot hun beschikking hebben. Het is een fantastische MOBA-like zonder toeters en bellen die erg verslavend kan zijn, en ik heb meerdere malen het "nog-een-potje" gevoel gehad toen ik de game eigenlijk af wilde sluiten.

De nieuwsgierigen zullen blij verrast worden met hoe toegankelijk Battlerite kan zijn, zelf als je slechts een hero speelt, en de mensen die bereid zijn er echt veel energie in te steken zullen uren plezier hebben met het verbeteren van hun skillshots en theorycraften met Battlerites en teamsamenstellingen. Maar de echte kracht van Battlerite zit verscholen in de gameplay: elke match is een intens kat-en-muis spel tussen de spelers waarbij het goed lezen van de moves van je tegenstander van levensbelang is, en het ook in hopeloze situaties spannend kan blijven tot je laatste teamgenoot neergaat.