CD: Deez Nutz - Binge & Purgatory
Deez Nutz is inmiddels een gevestigde naam in de wereld van hardcore en punk. Fans kunnen hun hart weer ophalen, want na twee jaar is er weer een nieuwe plaat. Voor liefhebbers van het genre een mooie kans om via Binge & Purgatory kennis te maken met deze knallende Australische band.
Drijvende kracht achter Deez Nuts is zanger JJ Peters, die voorheen drumde in de metalcore band I Killed The Prom Queen. Met Deez Nuts bewijst Peters dat hij ook een prima vocalist is. Hij heeft een catchy stijl met melodieuze zang en rap. Van dat laatste genre is hij dan ook een grote fan. Op dit nieuwe album experimenteert hij wat meer met een punkstem. Persoonlijk vind ik dat wat minder, want ik vind Peters beter wanneer hij zijn stem juist wat verlaagt. Het kan ook wel te maken hebben met de flinke dosis old school punk die in de songs is verwerkt, zoals in het heerlijk snelle ‘Remedy’, het korte en krachtige ‘Carried by Six’ en de afsluiter ‘Do Not As I Do’. Een andere verandering ten goede of ten kwade, is die in tekstueel opzicht. Daar waar het voorheen vooral over feesten ging, zijn de teksten meer maatschappijkritisch geworden, zoals het nummer ‘Hedonistic Wasteland’. Ook de hoes doet vermoeden dat ze even zijn uitgefeest en het tijd is om serieuzer te worden.
Het album dat opent met het subtiele ‘Binge’, komt wel meteen goed los met ‘Purgatory’. Een heerlijk log nummer met breakdowns, een fantastisch snerpende gitaarriff en een brullende Peters zoals we die kennen. Daarna wordt het tempo opgeschroefd met ‘Antidote’ waarop Scott Vogel van Terror meedoet. Later op de cd hoor je nog een gastvocalist. Niemand minder dan Jamey Jasta (Hatebreed) doet mee op track 7, ‘Lessons Learned’. Ook dit nummer is prima mede dankzij de lekkere tempowisselingen. Een ander nummer dat opvalt is ‘Discord’. Hier zit een funky bas in, wat rap, maar ook een uiterst poppy refrein. Het geheel doet denken aan een betere song van een meer mainstream band als Papa Roach. Toch kent het album ook een handvol nummers die strak zijn gespeeld, maar die niet echt opvallend zijn. Nu hoef je natuurlijk niet van Deez Nutz te verwachten dat ze het genre even gaan vernieuwen, maar songs als ‘Break Out’ of ‘Cakewalk’ halen een gemiddeld niveau.
Kort samengevat, is dit vijfde studioalbum van Deez Nutz degelijk te noemen. Er staan lekkere songs op waarbij je door je huiskamer kunt springen en een duik kunt nemen op je bank. Die nummers gaan het dus live ook weer goed gaan doen, zoals volgende maand op Graspop. Anderzijds zijn tal van songs ook weer gewoontjes te noemen. Niet slecht, maar ook weer niet bovengemiddeld.