Fate/Extella: The Umbral Star

Frank

Neem een eindeloze groep aan generieke baddies, een fantastische anime en pseudo-seksuele conversaties en wat krijg je dan? Juist, Fate/Extella.

Fate/Extella is een 'action-adventure' (ik prefereer de term 'mep-eindeloos-dezelfde-vijand-adventure', maar dat is persoonlijk) van developer Marvelous, bekend van onder andere Senran Kagura en Valhalla Knights. Laten we meteen met de deur in huis vallen: Fate/Extella gaat je alleen aanspreken als je de anime hebt gezien. Als integer reviewer heb ik dus ook de taak op me genomen om tezamen met de game de serie door te kijken. Gezien dit natuurlijk dé titel van het voorjaar is lees je dit waarschijnlijk alleen als je al bekend bent met de serie en daar kunnen we meteen met kopje één beginnen.

Fateplaatjesc

Het verhaal
Laten we meteen duidelijk zijn: dit is een spin-off en heeft dus verhaal-technisch geen fluit met het 'hoofd'-verhaal te maken. Dit geeft enigzins creatieve vrijheid, aan de andere kant maakt dit het verhaal wat slapjes. Bovenal verwarrend: in een notendop, je speelt als de enigmatische hoofdpersoon (zelf heb ik hem Henk de Vries genoemd) die net als in voorganger Fate/Extra zijn geheugen kwijt is nadat hij één of ander amper geintroduceerd superwezen ontmoet. Eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat ik voorganger Fate/Extra niet heb gespeeld en bovenal is de typische manier waarop Japanse conversaties geschreven zijn zo onnodig gecompliceerd en anti-communicatief dat ik de game vrijwel geheel heb doorgespeeld zonder een idee te hebben waar het nu precies over gaat.

Een pluspunt aan de eerdergenoemde conversaties is wel dat die zó vol zitten met seksuele innuendo's dat zelfs Günther er lichtelijk onpasselijk van zou worden. Marvelous lijkt in ieder geval geen probleem te hebben met de oorsprong van Fate (namelijk, visual novel/date sim), net als 'Nero' geen probleem met subtiel hints droppen lijkt te hebben. Een vraag rest: waar blijft de eerste Fate/Hentai game?

Zonder flauwe grappen; een leuke toevoeging is dat je drie verschillende (even verwarrende) verhalen kunt volgen, verteld uit het perspectief van drie verschillende personages: Nero (de waifu uit de trailers), Attila (de levende, schaarsgeklede bruid van Dracula) en Tamamo (magische Sonic met voorgevel). Sommige vrienden worden in een ander perspectief vijanden en vice versa. Helaas heeft het te allen tijde het 'Japanse-verhaalvertel-syndroom'.

Wat ik in ieder geval begreep is dat het digitale rijk (want de daadwerkelijke fysieke wereld is gesloopt door eerdergenoemde enigmatische engerd, of iets dergelijks?) verdeeld is omdat er een dubbelganger is die de helft van het rijk heeft gekregen. Deze dubbelganger is jouw mentale helft. En dat bedoel ik dus met onnavolgbaar verhaal.

Fateplaatjesb

Dynasty Warriors
Zoals je misschien wel gewend ben van Fate (als franchise) is ook Fate/Extella ook een lust voor het oog. Waar de 3D-modellen wat te wensen overlaten zijn de animaties van hoog niveau. Qua gameplay lijkt het op Dynasty Warriors, je moet tot vervelens toe dezelfde vijand neerslaan. Uiteraard is het RPG-gedeelte van de game aanwezig, maar zoals met zoveel games is 3x slappe aanval + één zware te allen tijde de meest effectieve methode om even belachelijke aantallen doden te halen. Het is als een sociopaat met een zak stenen in Avifauna.

Je hebt ook uiteraard de alom bekende buffs en superaanvallen die een grote hoeveelheid vijanden slopen. Het is tactisch om die te bewaren voor de supermannetjes die je op verscheidene plekken moet slopen om zo je district te heroveren. Deze districten herover je van de eerdergenoemde dubbelganger. Na districten heroverd of juist verdedigd te hebben krijg je een baas, die je evenals de grote getalen aan koddige klonen voornamelijk dood moet 'button-mashen'. Enige timing in het oppikken van herstelvoorwerpen is wel aan te raden.

Fateplaatjesa

Conclusie
Bovenstaande klinkt zeer negatief, maar vergis je niet. Zoals ik in het begin van de review al zei ben ik niet bekend met de serie (ondertussen wel iets bekender), maar ik heb mijn mening gevormd naar hoe ik de game instapte. En basaal gezegd: ik kan je deze game niet aanraden als je de serie niet kent. Het is simpelweg te vaag.

Aan de andere kant, ben je een fan? Tel dan rustig een paar punten bij onderstaande score op en ik weet vrij zeker dat je een goede tijd met deze game gaat beleven (en anders is er altijd nog genoeg Saber hentai te vinden). 

Appendix: deze wilde ik jullie niet onthouden (uit de anime)

Pluspunten
Minpunten
  • Prachtige animaties
  • Originele stijl
  • Pure fanservice
  • Eentoniger dan een straatmuzikant met een dwangneurose
  • Verwarrend verhaal
  • Pure fan-service
Gespeeld op PS4, ook verkrijgbaar voor PS Vita.