Diluvion

Het idee achter Diluvion is erg interessant. Een adventure RPG met survival elementen die zich afspeelt in een onderwaterwereld. Helaas is de uitwerking van de gameplay niet zo vlekkeloos gedaan, waardoor het eindresultaat minder goed uitpakt dan had gekund. Een gemiste kans, waarbij je meteen mag uitkijken naar Diluvion 2 die ongetwijfeld stukken beter wordt.

Het verhaal
De mensen worden door de goden gestraft voor hun arrogantie met moeten onder water leven. De wereld is voortaan bedekt met een dikke laag ijs. Ergens op de planeet is een schat verborgen en iedere avonturier is daarnaar op zoek. Je speelt een kapitein op zoek naar die schat. Je hebt een stuurman die heel veel weet en jij vraagt hem de oren van zijn kop wat je nu weer moet doen. Het is dan ook een raadsel waarom jij überhaupt kapitein bent. Dit wordt ook niet duidelijk gemaakt. Misschien is je familie wel erg rijk en hebben zij voor jou een schip met een stuurman gekocht, we weten het niet. Onderweg kom je steeds mensen tegen die je kunt meenemen op je avonturen. Ieder nieuw bemanningslid haalt adem en eet voedsel en is dus een aanslag op je voorraden. Onderweg vind je ook van alles wat je kunt verkopen aan handelaren.

De interface
Het idee staat als een huis, maar de uitwerking is wankel. De knoppen en het menu zijn erg standaard en passen daardoor niet echt bij de game. Geen onderwatermotief, geen scheepspoorten, geen zeester die zich ergens aan vastklemt maar gewoon standaard vakjes. Erg jammer, want je wordt zo niet in het verhaal meegenomen. De game slaat zelf op wanneer het daar zin in heeft en dat is niet zo frequent. Vaak gebeurt dit in de buurt van een aanlegpunt, maar niet altijd. Als je doodgaat en een save laadt, dan heeft de game al je voortgang in de gesprekken vergeten. Deze staan dus allemaal weer als ’new’ en daar moet je dus weer er doorheen klikken. Klikken, want er zijn geen stemmen ingesproken, alleen een aanroep als je de persoon aanklikt. In dit geval is dat juist een pluspunt, want anders moest je steeds weer dezelfde gesprekken aanhoren. De wereld is in 3D als je erin vaart. Zodra je een kijkje neemt in je eigen schip, een ander schip of bij een aanmeerplek, dan verandert het perspectief in 2D. Een leuke vondst die nog iets beter kan werken, als je dan gevrijwaard bent van invloeden van buitenaf. Je kan nu aanleggen bij een handelaar en kijken naar zijn producten en opeens worden bestookt met torpedo’s van een megalomane piraat. De besturing van je schip verloopt niet intuïtief. Er is een patch geweest die de besturing moest verbeteren, maar de nieuwe instellingen voelen evenmin natuurlijk aan. Soms geef je gas, maar dan beweegt de boot niet. Dit kun je fixen door even naar boven of beneden te gaan. Je schip is niet in het midden van je scherm maar in de originele instellingen iets naar links. Dat maakt bijvoorbeeld mikken met je wapens lastiger. Met de patch kun je de mate waarin je schip naar links staat aanpassen en dat scheelt. De camera is 3^de persoons en je hebt dus het bekende probleem dat deze af en toe achter andere objecten schuilgaat. Vervelend in stressvolle situaties.

Je personeel
Jouw stuurman Jay Treadwasser is je steun en toeverlaat. Hij weet waar je heen moet en wat je het beste kan doen. Ook geeft hij advies wat voor personeel je moet aannemen en waar je deze het  beste kunt plaatsen. Hij is dan ook het spraakzaamst van allemaal. Je helpt wapendeskundige Kat ontsnappen uit een gevangenis en je kunt hier en daar mensen bevrijden uit benarde situaties. Sommige mensen moet je alsnog betalen om ze in dienst te nemen en dan laat ik ze uiteraard gewoon zitten: graag of niet. Personeel kost vaak meer dan wat ze opleveren. Ik ruil de hele bups het liefste in voor robots die geen lucht verbruiken en geen voedsel nodig hebben. Op je reizen kun je attributen vinden om je eigen schip mee te verbeteren, maar ook om de prestaties van je personeel te verhogen. Het is dus niet zo dat je xp krijgt voor acties en handelingen.

Oriëntatie
Er gaat vaak een soort alarm af, maar het is niet altijd duidelijk waar dit alarm nu weer voor is: piraten, diepte, te weinig lucht, te weinig eten of een beschadigde romp. Ieder voorval heeft zijn eigen penetrante dreinende geluid. Dit is vooral jammer omdat de muziek in de game goed is. De kaarten die je vindt, geven jouw positie niet weer. Je ziet alleen de grote herkenningspunten aangegeven. Jij kunt dan met je kompas uitvinden waar je bent en waar je heen moet. Geinig, maar het maakt het spel extra lastig, vooral omdat je zicht constant wordt belemmerd. Onder water is het zicht erg slecht. Je mist dus veel van de omgeving, alsof je door de melk vaart. Misschien wel realistisch maar als je jouw volgende bestemming zoekt, dan wordt het snel saai. Er zijn weinig aanknopingspunten en het is vaak niet duidelijk of je nu rechtdoor vaart of tegen een muur tot stilstand bent gekomen. Een beetje meer rotsen, ruïnes, vissen en zoogdieren was wel leuk geweest. Er is dus weinig van je omgeving dat je kan zien en hetgeen dat je ziet is erg oninteressant. Het voordeel dat hieraan zit, is dat je heel veel kunt ontdekken dat je eerder niet zag. Al snel in de game heb je beschikking over sonar, maar dit kan geen details toevoegen die er nooit waren. Veel objecten zijn pas te zien als je er heel dichtbij bent en omdat je ook hoger en lager kan varen kun je dus veel missen. Sommige gebieden zijn mooi uitgevoerd, maar het zijn glimmende stipjes in een zee van karnemelk. Let wel, ze glimmen slechts dankzij je sonar die je op het juiste moment de goeie kant op richt.

Piraten
Om de haverklap kom je piraten tegen. De ontwikkelaars hebben mij verzekerd dat de beste tactiek vluchten is, maar dat werkt in de praktijk niet. Misschien komen er sterkere piraten in het spel zodra je jouw boot hebt kunnen verbeteren. Met je beginschuitje ga je zo langzaam dat je beter meteen kunt vechten. De meeste gevechten win je ook, als je de tegenstander maar kunt raken. Je ammunitie raakt behoorlijk snel op en dat is je grootste probleem. Terwijl je door gesprekken klikt of op kaarten kijkt, dan vaart je boot gewoon door. Ook kun je te allen tijde aangevallen worden, of je nu in een menu zit, in een gesprek of aangelegd bent bij een haven. Hieronder fragmenten gameplay gemonteerd ter lering ende verm… waarschuwing. Aan het eind loopt de frustratie enigszins op, zoals je kunt zien en horen.

Lore
Hetgeen wat je drijft in adventuregames en RPG’s is het verhaal erachter. Het is in Diluvion mogelijk om een beetje info te vinden over de oriëntatiepunten die je ontdekt, maar dat is slechts summiere informatie. Ook is er weinig bekend over de wereld als geheel, je eigen personage en hetgeen je wilt doen met de schat als je die eenmaal hebt. De mensen die je tegenkomt zijn ook niet al te spraakzaam, dus daar wordt je niet veel wijzer van. Je eigen personeelsleden hebben nooit veel te vertellen en dat geeft dus ook niet veel diepgang. De NPC’s zoals handelaren zijn behoorlijk generiek en je kan dus klonen overal aantreffen.

Conclusie
Het plezier dat ik uit het spel kan halen weegt echt niet op tegen de problemen met het spel. Ik had mij erg verheugd op Diluvion, maar het is een bittere teleurstelling geworden. De basale zaken die je vaak voor lief neemt in een spel zijn er niet. Een simpele besturing, het idee van voortbewegen, een omgeving om naar te kijken, een achtergrondverhaal en een interface in de stijl van het spel: je neemt het allemaal voor lief aan en als het er niet is, dan mis je het meteen. Met zo’n leuk idee en tof verhaal toch zo de mist in gaan is echt erg spijtig. Ik heb het niet lang vol kunnen houden om Diluvion te spelen. Je verdwaalt steeds weer in de melksoep, er is geen aanwijzing of je nu wel of niet de juiste kant opgaat en het is gewoonweg niet leuk. Games zijn entertainment en daarin schiet Diluvion in mijn optiek te kort. Hopelijk leert ontwikkelaar Arachnid Games van de fouten en komt met een degelijke opvolger.