Bayonetta 2

Een sexy heks die naar de hel gaat om de ziel van haar vriendin te redden. Platinum Games laat met dit vervolg een ding zien: Bayonetta 2 gaat nog meer over-the-top dan de voorganger. Er ontstond een protest op internet toen bleek dat Bayonetta 2 exclusief voor Wii U zou worden. En terecht, want heel veel Wii U-loze mensen gaan nu een pareltje missen.

Allereerst speelt alles vloeiend. Een verademing ten opzichte van Bayonetta 1 op PlayStation 3. Full HD, 60 fps, we kennen de online discussies ondertussen wel. In een actiespel als Bayonetta 2 zie je dit in ieder geval goed terug. Grafisch is dit een van de snelste en meest actievolle games op Wii U. Er gebeurt altijd wat op het scherm en het liefst met of veel, of grote vijanden. Al is een combinatie hiervan geen uitzondering.

Die actie bestaat uit vooral veel schieten, slaan en schoppen, met hoge hakken, tegen de hemelse vijanden die de heks liever dood zien dan naakt. Want als ze haar demonen oproept blijkt dat haar haar het pakje te zijn dat ze draagt en tja, als het haar opeens een groot monster vormt om vijanden op erg pijnlijke wijze dood te maken, dan is er weinig meer over van haar kostuum. Naast demonen heeft ze ook wapens, die je vrij speelt of met het verdiende geld moet kopen. Veel wapens zijn oude bekende uit het eerste deel, waardoor het uitzoeken wat nu tegen wie het best werkt wat simpel is gehouden. Combineren mag weer, dus als je met zwepen in je handen wil rondlopen terwijl je je ijshakken aan hebt om vuurspuwende helhonden die te dichtbij komen te trakteren op ijs: have fun!

Mooie en snelle beelden dus met veel actie, maar waar Bayonetta 2 echt in uitblinkt is het gevoel dat jij de volledige controle hebt. De spelbesturing is niet alleen supersimpel, het doet ook daadwerkelijk wat je wil, op het moment dat je het wil. Timing is alleen nog je eigen issue, je kunt eenvoudigweg de besturing niet de schuld geven als je faalt. En dat is mooi voor mensen die in hack & slash-stijl door het spel willen rammen, maar vooral handig voor mensen die elk level perfect willen spelen door de hoogste score te halen. Vooral de Witch Time is een stuk makkelijker uit te voeren ten opzichte van het eerste deel. Voor de niet-kenners: als je succesvol een aanval ontwijkt verschijnt er kort een knop in beeld om in te drukken. Doe je dat op tijd, dan vertraagt de tijd eventjes voor iedereen behalve jezelf. Die tijd die tussen het ontwijken van een klap en het mogen indrukken van de knop is beter gebalanceerd en dus succesvoller uit te voeren.

De hoogste score haal je door hoge combo’s, zelf niet geraakt te worden, en een snelle tijd neer te zetten in een level. En dat is soms lastiger dan het klinkt. Om het geheel perfect uit te spelen zul je een level meer dan één keer door moeten gaan om de juiste tactieken uit te vinden. Dat maakt Bayonetta 2 moeilijk, maar voor een gamer die alleen het voor de rest vrij standaard verhaaltje wil spelen is het spel prima te doen. De makkelijkste moeilijkheidsgraad heb ik niet eens geprobeerd, de normale graad is prima te doen als je op knoppen gaat rammen. De ‘hard’ en de vrij te spelen hoogste moeilijkheidsgraden zijn een stuk pittiger om te perfectioneren, maar dat is natuurlijk de uitdaging.

Wil je niet lastiger maar meer te doen hebben na het verhaal kan dat ook. Veel extra items die je levensmeter of magiemeter vergroten zijn op geheime plekken te vinden in de levels. En die heb je weer hard nodig voor de lastigere moeilijkheidsgraden. Er zijn allerlei items te koop om je leven makkelijker, of anders, te maken. Deze hebben of impact op gameplay, of het zijn kostuums, zodat je opeens als een Nintendo-personage rondrent. Wil je nog meer te doen hebben? Er zijn personages vrij te spelen die ook weer eigen speelstijl, items en kostuums hebben. Die Witch Time die makkelijker uit te voeren was van daarnet? Een van de personages heeft weer een bizar korte ontwijktijd bijvoorbeeld, waardoor je minder vaak in Witch Time bent. Wil je nog meer te doen hebben? Er zijn nog Witch Trials-bonuslevels, waarin er meerdere monsters achter elkaar bevochten moeten worden, terwijl jouw levensbalk amper aangevuld wordt.

Bayonetta 2 bevat ook multiplayer. Je kiest online iemand om mee te vechten en om de beurt kiest iemand een uitdaging om te voltooien. Niet alleen is het leuk om co-op te spelen met elkaar tegen enkele monsters, je kunt er ook flink geld mee verdienen om die bizar dure items te kopen. Je zet ingame geld in en begint met spelen. Wie de beste score heeft gezet wint het geld. Tijdens het spelen was er geen lag, terwijl mijn online partners ergens in Japan speelden. Het is jammer dat je niet de verhaalmodus in multiplayer kunt spelen, want na een tijdje ben je wel klaar met de uitdagingen en gaat het alleen nog om je geldreserves te vergroten.

Het enige nadeel dat ik kan verzinnen is het verhaal, dat zo overduidelijk ergens naar toe gaat. Daarnaast, als je verder speelt met een ander vrijgespeeld personage, zijn ze vergeten de verhaallijn en cinematics daarop aan te passen. Maar dit is Mierenneuken met een hoofdletter. Bayonetta 2 is zo’n spel waar je meteen na je werk/school je Wii U weer voor aanzet om verder te gaan. Voor de hoofdmissies, de uitdagingen om het perfect uit te spelen, de content die na het verhaal beschikbaar is, dat maakt niet uit, het is hartstikke verslavend. Mooie, snelle graphics, een besturing waar veel games een voorbeeld aan mogen nemen en nog meer over-the-top gameplay dan de voorganger. Een must-have als je eens wat minder gezapigs dan Mario op Wii U wil spelen.