The Secret Life of Walter Mitty
In 1939 verscheen in The New Yorker het korte verhaal The Secret Life of Walter Mitty van James Thurber. Hij beschreef hierin een aantal dagdromen die het titelfiguur beleeft tijdens een shoppingtripje met zijn vrouw. Het verhaal werd acht jaar later verfilmd, op een wijze die de goedkeuring van Thurber niet kon krijgen, omdat het uiteindelijke verhaal zo enorm afweek van het zijne.
Had Thurber nog geleefd, dan had hij zo mogelijk nog meer zijn ongenoegen kunnen uitspreken over de tweede verfilming van zijn verhaal. Ben Stillers versie wijkt zo sterk af van het oorspronkelijke verhaal, dat de term 'remake' ten opzichte van de eerdere film allang niet meer van toepassing lijkt. Maar de nieuwe verhaallijn geeft een goede plek aan de dagdromen van Walter Mitty en verwerkt zijn fantasieën in een geheel dat overkomt alsof het thematisch altijd zo bedoeld was.
In het leven van Walter Mitty gebeurt namelijk niet zoveel. Hij werkt op de fotoafdeling van het tijdschrift Life, is een redelijk grijze muis die niets onderneemt en tuft zo vrolijk door het leven. Op een dag krijgt hij een nieuwe collega, Cheryl (Kristen Wiig), die hij wel ziet zitten. Verlegen als hij is wil hij haar benaderen via een datingsite waar zij op zit, maar hij blijkt er geen gebruik van te kunnen maken omdat zijn eigen profiel 'te leeg' is: hij heeft niets ingevuld, want er valt niets in te vullen.
Op het moment dat Life een grote sanering ondergaat (het tijdschrift stopt met papieren uitgaven en gaat online verder, wat grote gevolgen heeft voor het personeelsbestand) krijgt Mitty een set foto's aangeleverd voor gebruik in het laatste issue. De foto's komen van Sean O'Connell, een fotograaf waar Mitty al zestien jaar mee samenwerkt en groot respect voor heeft, alleen het lijkt erop dat hij een foto van cruciaal belang heeft vergeten op te sturen. Het is voor Mitty een reden om de fotograaf, die rondreist en niet makkelijk bereikbaar is, op te zoeken om te foto te pakken te krijgen.
De tocht om O'Connell te vinden is voor Mitty een doorbraakfase: hij heeft nooit iets beleefd en gaat nu zomaar naar afgelegen gebieden van de wereld om een foto te zoeken. Deze ietwat plotselinge stap zou wat vreemd zijn als hij daartoe niet gemotiveerd werd door Cheryl, met wie hij langzaam een werkcontact opbouwt.
Liefde, of beter, verliefdheid, als motivatie voor een levensveranderende actie is Hollywood niet vreemd. Maar het geeft The Secret Life of Walter Mitty wel een push die anders niet mogelijk lijkt: Mitty's leven is saai en Mitty zelf is niet iemand die zomaar iets onderneemt. Het biedt hem een transitie van een leven waarin hij zichzelf vermaakt door dagdromend af te dwalen naar een leven waarin daadwerkelijk iets gebeurt, waar hij anderen over kan vertellen. De film lijkt dit ook sterk als boodschap te willen meegeven: stop met dromen, ga iets doen.
Veel van de film wordt gevuld met de fantasieën van Mitty. Zoals wel vaker met dagdroomscènes in films of tv-series nemen ze de vorm aan van een normale scène die uit de band springt, totdat Mitty bij zijn zinnen komt en zich beseft dat hij aan het dromen was. Dit zorgt voor een komische noot in een verder niet heel deprimerende film, maar ook voor verwarring; wanneer Mitty daadwerkelijk iets onderneemt of overkomt is elk moment verdacht, omdat alles enkele momenten later een dagdroom kan blijken te zijn.
De film zelf is geregisseerd door Stiller die pas laat bij het project aansloot (de film was in development hell sinds de jaren 90), maar het geheel wel een eigen tintje heeft weten te geven. Al lang voordat Mitty daadwerkelijk de wereld in gaat, kiest Stiller voor shots die de omgeving soms artistiek in beeld brengen, alsof hij vanaf het begin wil laten zien hoe mooi de wereld soms kan zijn. Wanneer de meer indrukwekkende delen van onze planeet in beeld komen, dringt de vraag waarom deze film niet in IMAX te zien is zich aan: prachtige vergezichten van mooie gebieden die niet zouden misstaan in een natuurdocumentaire geven The Secret Life of Walter Mitty een extra laag, die benadrukt hoeveel meerwaarde Mitty's leven krijgt op het moment dat hij zijn dagdromen vervangt door echte ervaringen.
The Secret Life of Walter Mitty is een opvallend luchtige film die lijkt te willen aanwijzen waar de daadwerkelijke waarde van het leven ligt. Dit wordt benadrukt door het motto van het tijdschrift Life, waarin wordt uitgelegd wat "het doel van het leven/Life" is, op diverse momenten in beeld te brengen. Maar bovenal is het te zien aan Walter Mitty zelf, die zijn surrogaatervaringen succesvol weet te vervangen door daadwerkelijke belevenissen. Dat Mitty's handelingen zo links en rechts wat kort door de bocht, en daarmee ongeloofwaardig, zijn, is Stiller dan ook van harte vergeven.