Infernal

So, you need a new job, do you Ryan Lennox?

Het voordeel van een demon zijn in dienst van de Abyss laat zich al gauw zien wanneer jij Ryan Lennox vanuit een third-person perspectief bestuurt in deze shooter. Je kan voor korte tijd jezelf teleporteren, een inferno toevoegen aan je schoten, geheime boodschappen, health en mana ontdekken met een speciale bril, en dingen optillen en verplaatsen met behulp van je telekinese-handschoenen. Aangezien dit allemaal mana slurpt, zul je dit bij moeten verdienen met het plegen van zondes: tegenstanders naar hun opperbaas sturen dus. Aangezien ammunitie slechts spaarzaam rondslingert, zul je dit moeten vergaren door het lijk van je (ex-)tegenstander \"op te zuigen\", waarmee je tevens je health herstelt

Gameplay
In opdracht voor Lucius Black begin je bij de Hochtempelberg, een oud klooster tussen de besneeuwde bergen, om te zoeken naar wat er precies plaatsvindt in naam van de leider van Etherlight, ene Carlos, en de machine die dr. Wolff voor hem heeft gemaakt. Het verhaal voert je langs diverse locaties, zoals een groot fabriekencomplex, een vliegdekschip, en een exotische jungle. De levels zijn redelijk linear, en omvatten vooral deuren openen met allerhande knoppen, computers, en je demonische krachten natuurlijk. Ook de tegenstanders zijn behoorlijk dicht bezaaid. Geen Doom of Serious Sam taferelen, zeker omdat een drietal tegenstanders je health behoorlijk rap naar beneden zullen werken, maar ook omdat je toch wat strategie en voorzichtigheid moet betrachten bij het afknallen van je vijanden. Deze varieren overigens van monniken met ninja-sterren, langs snipers die kunnen teleporteren, tot EtherLight agenten met jetpacks en een plasmakanon.

Besturing
De besturing van Ryan Lennox is redelijk simpel en werkt soepeltjes. Door naar voren te drukken wanneer je tegen een voorwerp (een krat, muur etc.) staat, ga je er met je rug tegenaan staan en kan je vanuit je veilige positie de vijand onder vuur nemen. Ook het teleporteren en bewegen van tegenstanders en voorwerpen met je handschoenen is eenvoudig en wordt duidelijk uitgelegd op het moment dat je het voor het eerst nodig hebt. De handling van de wapens die je tot je beschikking hebt is ook subliem en gevarieerd. Pistolen doen weinig damage maar hebben wel een hoge accuracy, terwijl de terugslag van een assault rifle zorgt dat je in korte salvo\'s moet vuren. Wapens zoals de Welder Gun en de Flamethrower zijn dan weer uitsluitend geschikt voor de korte afstand.

Graphics en Sound
De graphics van Infernal zijn uitstekend te noemen. De HDR (High Dynamic Range) Lighting is scheutig rondgestrooid, maar ook de textures zijn van hoge kwaliteit, de bewegingen van vijanden en Ryan zelf zijn erg mooi weergegeven, en animaties van explosies en andere omgevingseffecten zijn erg goed uitgevoerd. Helaas zijn de cut-scenes vaak erg lelijk vanwege de slechte bewegingen die de figuren maken tijdens het praten (bij gebrek aan een betere term noem ik het maar \"motion acting\"), waardoor het er uitziet alsof het marionetten zijn.
Ook de muziek is van topkwaliteit, al blijkt de Tsjechische voorkeur voor metal wel uit de soundtrack. Verwacht niet de hele tijd scheurende gitaren, maar op de spannendere momenten werkt de snoeiharde metal (overigens niet mijn genre, en dus kan ik zeggen dat de muziekkeuze niet storend is voor niet-liefhebbers) erg op je adrenaline en duwt je net van het puntje van je stoel af. Ook hier geldt echter weer dat de voice-overs van sommige characters (gelukkig niet van Ryan zelf) erg belabberd zijn. Overdreven Britse accenten en Deutsche verhaspelingen zijn gewoon een beetje fout en zorgen voor een beetje een dubbel gevoel.

Missies
Het spel is verdeelt over vijf missies die je langs eerdergenoemde locaties voeren en waarbij je niet veel inventiviteit tentoon hoeft te spreiden. Knopje hier, teleporteren naar een computer daar; het duurt zelden lang voor je door hebt wat je moet doen. De eindbazen die tegenkomt vormen gelukkig wel een grote uitdaging, en kosten je zeker een paar levens voor je hebt uitgevogeld wat je moet doen. Vaak saven is overigens aan te raden, want je weet nooit wanneer in het spel je opeens tegenover een overmacht staat zonder een goede plek om dekking te zoeken.
De missies duren elk een uur of 3, wat de totale lengte rond de 15 uur brengt, zeker als je het voor de eerste keer speelt. Jammer is wel dat de basic gameplay niet veel verandert gedurende het spel zelf: het blijft rondsluipen, shoot-outs houden, zoeken naar een knop, en doorgaan. Rush je wat meer door het spel, dan is het erg snel uit te spelen: in 8 uur kan je er zeker door heen gaan.