CD: Moke - The Long and Dangerous Sea

Joost Melis (Pink_Floyd)
Aanzwellende strijkers luiden de cd in als een zee die over het verlaten zand rolt en zich vervolgens weer langzaam terugtrekt totdat de rest van het instrumentarium zorgt voor een golf met witte schuimkoppen en de aanwezige schelpen een paar meter verderop neergooien. Het beeld past prima bij de titel van het nummer en het nieuwe album van Moke, The Long and Dangerous Sea. Melodieuze en melancholische Britpop à la Oasis aan de valium strekt zich uit tot aan de horizon. Korrelige zwart-wit beelden en Anton Corbijn-achtige beelden vliegen voorbij in je hoofd. Dat laatste kan sowieso komen doordat Corbijn de hoes voor het album schoot, waarin je de band op een besneeuwde weg een donker bos in ziet lopen.


Ook dit sfeertje past bij de plaat, die toch een grauw tintje heeft meegekregen. De single 'Switch' is hier echter een uitzondering. Inclusief jaren tachtig synthesizer-intro en deuntje worden de melodieuze muzieklijnen losgelaten. Een aanstekelijk refrein met diepe bas en snerpende gitaar-riffs doet de rest. Een track die hitpotentie heeft. 'Window of Hope' laat slechts een lichtgrijs tintje zien en heeft muzikaal wat weg van Keane. De rest van het album heeft toch echt een melancholische inslag. Titels als 'Terrible End', 'Nobody's Listening' en 'Black and Blue' zeggen misschien al genoeg.


Moke is verder gegaan waar het was gebleven na het debuut Shorland, maar dan wat donkerder. De popgevoeligheid en de Britse invloeden zijn in ieder geval blijven hangen. Het album heeft net als het debuut enkele potentiële hits ('Love My Life', 'Black and Blue'), al zullen het er niet zoveel zijn ditmaal. The Long and Dangerous Sea wordt tevens gekenmerkt door een grote variatie aan instrumenten. Violen, cello, trompet, hoorn, trombone, tuba en saxofoon komen naast hun gebruikelijke instrumentarium voorbij. Je zou niet zeggen dat dit album pas het tweede is van de band, het klinkt net als het debuut al zo volwassen en uitgekristalliseerd, maar dat kan natuurlijk ook een nadeel gaan worden in de toekomst. Momenteel lijken ze er in ieder geval geen last van te hebben en leveren een solide tweede album af dat liefhebbers van Shorland ook wel zal bekoren.

Label: PIAS Releasedatum:September 2009
Waardering:

Kijk voor meer muziek in CD's.