Tokyo Mirage Sessions #FE Encore

In 2016 kwam Tokyo Mirage Sessions #FE in het Westen uit op Wii U. Dat was eigenlijk al een valse start, want de Wii U is nou niet bepaald een hoogvlieger te noemen als het gaat om aantal gebruikers. Dat moeten Nintendo en Atlus ook hebben gedacht, dus nu verschijnt er de port Tokyo Mirage Sessions #FE Encore.

Het verhaal van Tokyo Mirage Sessions #FE Encore is niet het meest diepgaande van een JRPG ooit, maar het is vermakelijk. Het begint met een flashback van twintig jaar terug, waar er tijdens een concert opeens allerlei rare dingen gebeuren en de artiesten en het publiek in het niets verdwijnen. Op een klein meisje na. Terug naar het heden. Je speelt Isuki Aoi, een jongen die in Tokyo studeert. Het kleine meisje van toen is Tsubasa, een vriendin van hem. Ze is bij een auditie omdat ze net als haar zus een popidool wil worden. Haar zus is twintig jaar geleden ook verdwenen tijdens dat ene concert. Alsof het lot het wil, gebeurt er tijdens de auditie exact hetzelfde: er verschijnen schimmen die mensen meenemen in een portaal. Isuki komt net na de problemen aan, en gaat het portaal in om haar te redden. Daarna leer je over Mirages, Mirage Masters en Personas en wordt deze eerste dungeon de tutorial voor de game. Naast het mysterie heb je ook een carriere voor alle teamleden te regelen, dat doe je dan weer in optionele missies.

Tokyo Mirage Sessions #FE Encore (Foto: Nintendo)

Tokyo Mirage Sessions #FE Encore is een cross-over tussen Shin Megami Tensei en Fire Emblem. Nu moet ik zeggen dat het meer lijkt op de spin-off Persona met toevallig wat namen van Fire Emblem, maar dat mag de pret niet drukken. De wereld en gameplay worden van Persona afgekeken, terwijl de namen van de Mirages helden uit de Fire Emblem-franchise zijn. Het enige dat nog uit die serie komt zijn de sterke en zwakke punten die wapens of skills hebben ten opzichte van de vijand.

De gameplay van Tokyo Mirage Sessions #FE Encore bestaat uit turnbased gevechten met random encounters en natuurlijk wat bossfights. De dungeons zijn vrij uitgebreid en hebben elk een thema en puzzelmechaniek. De puzzels in de dungeons zijn niet enorm lastig, maar de vijanden daarentegen wel. Als je niet oplet ligt je team zo op de grond, het is erg belangrijk te kijken wat de zwakheden zijn van de vijanden die verschijnen. De gevechten zijn turn-based. De eerste keer als je een nieuwe vijand tegenkomt weet je de zwakheden niet, dus de eerste ronde ben je vooral zo veel mogelijk verschillende wapens en skills aan het gebruiken om te zien waar een vijand niet tegen kan. Dit wordt opgeslagen, dus als je in een volgend gevecht deze vijand weer tegen komt dan weet je meteen wat je kunt doen, je hoeft geen enorm geheugen te hebben.

Tokyo Mirage Sessions #FE Encore (Foto: Nintendo)

Heb je een zwakte gevonden dan begint het pas echt interessant te worden. Je kunt dan namelijk een ‘Session’ starten, mits je teamleden de juiste support-skills hebben. Als het teamlid dat bijvoorbeeld een elektrische skill gebruikt tegen een vijand die daar niet tegen kan, dan gaan de andere teamleden die een combo met elektriciteit hebben meteen ook een aanval starten. Nieuw in Encore is dat er zelfs NPC’s uit het verhaal zijn die uit het niets je komen versterken.

Nu kun je denken dat die sessions wel krachtig zijn, maar na een paar keer heb je het wel gezien. Deze Encore-port heeft die klacht gehoord en nu is er de mogelijkheid om een quick session van te maken met een druk op de knop. Dan zie je alleen de damage en niet alle animaties van alle teamleden die meedoen in de Session. Nog iets wat sneller gaat: de laadtijden zijn enorm verbeterd, soms gaat het laden meer dan drie keer zo snel. Dan hoef je nog maar twee seconden te wachten voordat een dungeon of gevecht laadt.

Tokyo Mirage Sessions #FE Encore (Foto: Nintendo)

Er zijn nog wat extraatjes in Tokyo Mirage Sessions #FE Encore. De minst spannende is dat je mag kiezen of Tsubasa een bril draagt in het verhaal of niet. Leuker is dat er een nieuwe muziekclip is toegevoegd. Maar voor de gameplay is het vooral belangrijk dat alle DLC en extra dungeons toegevoegd zijn. Er zijn zelfs dungeons speciaal gemaakt om je personages en wapens te levelen, en er is een dungeon om speciale items te krijgen. Deze dungeons zijn al vrij vroeg te betreden. Hierdoor hoef je in het verhaal minder te grinden, want die extra dungeons geven duidelijk meer xp dan de reguliere in het verhaal. Ze worden dan ook wel steeds lastiger naarmate de tijd in de dungeon verstrijkt, het is niet dat je het op een presenteerblaadje krijgt aangereikt.

Er is ook wat weggevallen bij deze port. De Wii U had het tweede scherm als feature. Deze werd gebruikt als een soort smartphone in het spel om bijvoorbeeld je team te managen of de kaart te raadplegen. Dat moet nu allemaal op een scherm, en het menu is dan wel erg rommelig. Ik heb zelfs na tig uur gehad dat ik alsnog de verkeerde menu koos om bijvoorbeeld een berichtje te lezen. Als ze dan toch aan het porten waren hadden ze net zo goed het menu wat logischer in elkaar kunnen zetten. Raar op zich, want Persona 5 heeft eenzelfde feature, maar daar is het menu beter gestructureerd.

Een kleine noot over censuur: het origineel uit Japan had nogal weinig om het lijf als je begrijpt wat ik bedoel. De meeste teamleden zijn tienermeisjes en tja, in de huidige maatschappij is dat zeker not done. De Westerse versie van het origineel was al aangepakt en daar is deze Encore-versie ook op gebaseerd. Dus mocht je een fetish hebben om anime-meisjes erg schaars gekleed te zien, jammer dan. Er is zelfs een dungeon die fotografie als thema had aangepakt, want in het origneel waren daar foto's van anime modellen in bikini te zien. Deze dungeon heeft nog steeds een modellenshoot als thema, maar niet zo expliciet. Ja, het is censuur, nee, op wat 'naakte' anime-huid na mis je er weinig aan. De boobs schudden nog steeds en er is echt wel wat inkijk. Mocht dat je ding zijn.

Tokyo Mirage Sessions #FE Encore is een prima JRPG, ik heb me dan ook vermaakt met het verhaal en de dungeons. Zeker omdat een van de belangrijkere toevoegingen, de ‘xp’-dungeons, je het echte grinden tijdens het verhaal laten mijden. Deze port zie ik dan ook als een soort ‘definitive edition’. De Sessions maken de gevechten interessant genoeg, maar als je genoeg hebt van de bijbehorende animaties dan zijn deze te skippen in deze port. Mocht je de game al op Wii U gespeeld hebben dan is er te weinig om je nog eens in het popidoolwereldje van deze game te storten, maar mocht je deze op Wii U gemist hebben: dit is je herkansing op Nintendo Switch!