Rain of Reflections

Rain of Reflections is een dystopische cyberpunk-RPG waarin point-and-click-gameplay wordt gecombineerd met strategische turn-based confrontaties. In dit eerste hoofdstuk - Set Free - spelen we als Wilona, een wetenschapper die rebelleert tegen de onethische experimenten die worden uitgevoerd door haar werkgever om een plotseling ontstane onvruchtbaarheid van de mens te doorgronden.

Set Free is de naam van het eerste deel in de serie Rain of Reflections, maar ontwikkelaar Lionbite Games benadrukt dat het geen episodische game op zich is. Elk hoofdstuk wordt als een full game release aanschouwd en alle hoofdstukken vormen samen een groot geheel. Hoofdpersoon Wilona werkt aan een oplossing voor de plotseling ontstane onvruchtbaarheid op onze planeet, waarbij de 'lastborn child' centraal staat. Vergelijkbaar met het dystopische verhaal The Children of Men van P.D. James uit 1992 en de gelijknamige film uit 2006 is dit kind van onmetelijk belang voor het voortbestaan van de mensheid.

In de huid van de vrouwelijke wetenschapper speel je aanvankelijk een typische point-en-clicker die langzaam maar zeker ontpopt tot een leuke mix van verschillende speelstijlen. Behalve rondwandelen, objecten bekijken en converseren met NPC's doet Rain of Reflections leentjebuur bij de XCOM's van deze wereld met typische isometrische cover-gameplay. Gelukkig geeft Lionbite er een unieke eigen draai aan, met verschillende mogelijkheden om confrontaties te overbruggen of uit de weg te gaan. Zo kun je bijvoorbeeld tijdens confrontaties nog steeds dialoogopties gebruiken om een teamgenoot aan te moedigen, een vijand uit te dagen of angst aan te jagen. Ook valt er gedurende schermutselingen vaak meer te doen dan alleen je vijand onder vuur nemen. Denk aan apparatuur die je kunt opblazen of op één of andere manier in je voordeel kunt gebruiken.

Al in het begin van de game is het de moeder van Wilona die haar de stad wil uitkrijgen omdat ze vermoedt dat Wilona het doelwit is van de Infrareds – de rebellenorganisatie in Rain of Reflections, die in het derde hoofdstuk de hoofdrol spelen. Wilona kan via dialoog proberen haar moeder te overtuigen om haar met rust te laten, maar wanneer je de verkeerde keuzes maakt wordt Wilona in haar appartement opgesloten en moet je een andere manier vinden om weg te komen. Dit is één van de vele voorbeelden van de keuzes die je voorgeschoteld krijgt. De nadruk op de dialogen om ze andere uitkomsten te laten krijgen doet samen met de setting erg denken aan Deus Ex, waarin je als hoofdpersoon A. Jensen vaak nog kon proberen om situaties te laten de-escaleren met gesprekken. Die vrijheid in de manier waarop je verder tracht te komen is een groot pluspunt.

Een ander gameplay-onderdeel dat een significante rol speelt is het hacken. Deze discipline komt tot uiting in drie smaken mini-puzzels: brute force, circumvent en echo-locatie. Bij de ene puzzel moet je als een soort blokkendoos een complex object net zolang draaien totdat deze over het patroon past dat wordt weergegeven. Met brute force moet je binnen bepaalde tijd een soort bal naar een doelwit rollen, dat klinkt misschien niet heel boeiend maar deze cyber-minigolf is best leuk om te doen. Tenslotte is er nog een hack-methode waarbij je binnen een aantal stappen geluidssignalen moet localiseren. Dit soort puzzels voer je doorgaans uit op terminals met als doel een deur te openen of toegang te krijgen tot geheime informatie. Deze mini-games zijn vooral in het begin leuk en uitdagend maar worden op den duur wel een beetje een repetitieve noodzakelijkheid.

Rain of Reflections ziet er grafisch prima uit, er is veel mooie belichting, de reflecties en details in de opvallende scifi-setting doen gepolijst aan. Qua algehele sfeer doet het een beetje denken aan films als Blade Runner, waarbij ook de aangename soundtrack een pluim verdient. Gezichtsanimaties zijn niet top-notch, veel personages hebben een erg stoïcijnse uitstraling, maar bijvoorbeeld de bewegingsanimaties zijn wel weer prima, evenals de voice-acting.

Hoewel een vergelijking met XCOM snel gemaakt is vanwege de tegeltjes-gameplay is het eigenlijk geen goede vergelijking omdat Rain of Reflections absoluut niet action-focused is. Er is ook geen sprake van health bij je personages, maar van motivatie(punten). Behalve wapens te gebruiken kun je op verschillende manieren je teamgenoot motiveren of je vijanden juist demotiveren. Maar verwacht dus geen uitgebreid combatsysteem met allerlei skills en wapens, het is wat dat betreft zeer dungezaaid. Zodra vijanden geen motivatie meer hebben is het aan de speler om over hun lot te beslissen. Ongeacht je keuze zullen er consequenties aan zitten, die later in je voor of nadeel als een boomerang kunnen terugkomen.

Ontwikkelaar Lionbite Studios hanteert het motto 'kwaliteit over kwantiteit' en voor Rain of Reflections kunnen we wel stellen dat dit van toepassing is. Er is veel aandacht besteed aan de omgevingen, de kleine details daarbinnen en de dialogen die je voert. De game is niet erg lang, sommige character details laten wat te wensen over en ook is er niet erg veel verdieping in personages zelf; de mensen die je ontmoet zijn niet echt memorabel te noemen, wat ook wel een beetje inherent is aan de kleinschaligheid van de titel. Toch is het een geslaagde eerste project van de kleine studio uit Stockholm, en ben ik nieuwsgierig geraakt naar wat ze nog meer in petto hebben voor de cyberpunk-junkies onder ons.