The Lion King (2019)

The Lion King stond na het uitkomen in 1994 al snel bekend als de één van de mooiste animatiefilms ooit gemaakt. De kritieken waren indertijd lovend. Een schitterende soundtrack, geweldige liedjes, kraakheldere animatie en een wonderschoon verhaal maakten de film tot een klassieker die iedereen in zijn hart sloot. In de huidige reeks van remakes van animatieklassiekers kon het niet lang duren tot The Lion King aan de beurt was.

Toch wijkt deze film af van eerdere remakes als Cinderella, Dumbo en The Jungle Book. Het eerste onderscheid is het feit dat in deze film geen mensen voorkomen, waar dit in de andere films wel het geval is. De term live-action remake, zoals die de laatste jaren bekend stond, telt dus niet voor The Lion King. Alle karakters in deze film zijn namelijk geanimeerd. Het andere onderscheid komt voort uit de geschiedenis van de film: de oudere films zijn soms meer, soms minder gedateerd dus met een nieuwe versie kan je de mindere aspecten van je film updaten. Bij The Lion King is dit vooralsnog niet nodig: de film is nog net zo fris als tijdens de release in 1994. Een verdieping is dus niet nodig.

The Lion King (2019) Simba en Zazuu

Wat je dus in feite voorgeschoteld krijgt is een knap staaltje techniek. Dezelfde film, maar dan verteld in een nieuwe vorm van animatie. En het is ook echt dezelfde film, want er is héél weinig veranderd aan de film. De muziek, de liedjes, een groot deel van de grapjes, zelfs een groot aantal shots zijn exact hetzelfde als in de animatiefilm van 1994. Daarom is het heel moeilijk om deze film op zichzelf te zien. De film uit 1994 is namelijk fantastisch en dus is deze film dat ook. Maar je kijkt toch naar een film die je al eerder hebt gezien, met hier en daar een klein nuanceverschil. Die verschillen zijn echter niet groter dan bijvoorbeeld een liedje toevoegen ín de film, zoals Disney bij The Lion King op de DVD-release deed. Vernieuwend is het dus niet.

De animatie is schitterend. Geen enkel moment in de film twijfel je aan de echtheid van de dieren. Ook de landschappen worden fenomenaal in beeld gebracht. Alles is kraakhelder en kleurrijk, geen donkere momenten om oneffenheden in de animatie te verbloemen. Het nadeel van de animatie is dat men gekozen heeft alle dieren zo natuurgetrouw mogelijk weer te geven. Dat betekent dat de dieren geen grote menselijke emoties kunnen tonen. Als de leeuwen met elkaar praten, is er dus bijzonder weinig mimiek. Logisch, maar als kijker betekent dit dat je verder van de hoofdpersonages af komt te staan als bij de animatie. De stemmen zijn heel herkenbaar dus je ziet vaak genoeg één van de stemacteurs voor je. Dat leidt af en neemt je niet het verhaal mee in.

The Lion King (2019) roar

Ik kan een remake op zijn tijd best waarderen. Neem een klassieker (of een film die een klassieker had moeten worden) en plaats hem in de hedendaagse tijd. Zie succesverhalen als A Star is Born, The Thing of Scarface. Of een film die dichterbij staat, zoals Dumbo, waarbij de film verder gaat dat het origineel. Maar de toegevoegde waarde van een shot-voor-shot remake, wat dit is, zie ik niet. Neem daarbij het feit dat de film wat afstandelijker is dan de originele film en je kan niet anders dan tot de conclusie komen dat er geen andere motivatie is om deze film te maken dan de geldtrein van Disney verder te vullen.

De film is schitterend gemaakt maar omdat het een herhaling is van een film die je al eerder gezien hebt, weet de film niet te verrassen. Ik weet bijna zeker dat als jij de film gaat zien, je een geweldige tijd in de bioscoop zal hebben. Maar de film zal je niet zo bijblijven als die leuke tekenfilm die je in je jeugd zag.