True Detective 3

Het eerste seizoen van True Detective was een sensatie. Nog onbekend met wat de serie beoogde te zijn werden nieuwe afleveringen door geïntrigeerde kijkers ontleed om te achterhalen welk (misschien wel bovennatuurlijk) mysterie er achter de achtdelige verhaallijn zat. De verhaalstructuur, waarin twee detectives (gespeeld door Matthew McConaughey en Woody Harrelson) verhoord worden over een oude zaak en waarbij de kijker zowel de verhoren ziet als de momenten waarover de twee vertellen, maakte duidelijk dat goed opletten belangrijk was: hier was iets interessants aan de hand, maar wat precies?

Daar kwam bij dat de serie visueel aantrekkelijk was: regisseur Cary Joji Fukunaga nam alle afleveringen van het eerste seizoen op zich en creëerde zijn eigen, consistente look voor het zich in Louisiana afspelende verhaal. Uiteindelijk bleek het mysterie niet zo diep als veel kijkers dachten, maar dat was niet erg: de serie was oneindig boeiend en prachtig om naar te kijken, mede door de toegewijde vertolkingen van de hoofdrolspelers.

True Detective: Mahershala Ali

De lat lag dus hoog voor het tweede seizoen om ook een bijzondere ervaring te leveren. En hoewel schrijver Nic Pizzolatto iets moois wist op te leveren was het tweede verhaal, dat volledig losstaat van seizoen 1, niet zo sterk als het eerste. HBO-bazen verklaarden later dat ze voor een derde seizoen meer tijd willen gunnen aan Pizzolatto om een goed verhaal uit te werken, want ze hadden er nu te veel druk achter gezet. Dat derde verhaal start deze week, maar het roept de vraag op of die hype van het eerste seizoen weer gehaald kan worden.

True Detective 3 is namelijk wederom een verhaal waarin de kijker met de detectives meekijkt naar een zaak uit het verleden. In dit geval kijken we specifiek mee met Wayne Hays, die in 2015 wordt geïnterviewd voor een tv-programma over een kindervermissing uit 1980, waarbij hij als rechercheur voor de staatspolitie van Arkansas betrokken was. Over deze zaak kwam in 1990 meer aan het licht, wat betekent dat de serie zich uitvouwt over drie periodes: het oorspronkelijke onderzoek in 1980, de heropening van de zaak in 1990 en de terugblik in 2015. Getoond wordt hoe op een dag in november 1980 twee kinderen verdwijnen en Hays (Mahershala Ali, Moonlight, Luke Cage) met zijn partner Roland West (Stephen Dorff, Blade, Immortals) aan de slag gaat de kinderen te vinden. Al vroeg in de gesprekken in 1990 en 2015 wordt duidelijk dat in dat onderzoek conclusies getrokken worden die later misschien wel herzien moeten worden; zelfs in 2015 weet een interviewer de op dat moment enigszins vergeetachtige Hays te voorzien van nieuwe feiten.

Terwijl het onderzoek zich vanuit drie perspectieven ontvouwt aan de kijker leren we meer over wie Hays is en wat de zaak met hem doet. Zo leert hij zijn toekomstige vrouw en moeder van zijn kinderen tijdens het onderzoek kennen, en scènes uit zijn privéleven in de drie tijdlijnen doen met zijn karakterontwikkeling hetzelfde als wat er met de vermissingszaak zelf gebeurt: het biedt verschillende perspectieven, die elkaar aanvullen zodat de kijker langzaam, als een detective, in elkaar kan puzzelen hoe de zaak en Hays' leven in elkaar zijn gaan zitten, wat zijn relaties ten opzichte van zijn politiepartner en zijn familie zijn, worden en waren.

True Detective: Mahershala Ali en Stephen Dorff

Afgaande op de eerste vijf afleveringen van in totaal acht is het geen slecht idee geweest om Pizzolatto de tijd te geven die hij nodig had om het verhaal uit te werken. Het seizoen is een verhaal in acht delen, waar merkbaar over nagedacht is. Gebeurtenissen in latere periodes (en afleveringen) laten zien waar in eerdere momenten misschien zaken mis zijn gegaan en de afleveringen voelen aan als delen van een eenheid. Daar komt bovenop dat de rollen door met name Ali uitstekend worden vertolkt; het is lastig om een personage overtuigend ouder te laten worden, maar (mede dankzij een kundige make-up department) Ali doet het schijnbaar moeiteloos, en Dorff idem. Hays is een man die misschien wel pas op oudere leeftijd zijn fouten realiseert, op het moment dat hij machteloos is er nog iets aan te doen of het zich te herinneren. True Detective 3 onderzoekt langs de zijlijn van de kindervermissing zijn karakter: wat voor iemand is hij, en hoe is dat in de latere decennia veranderd?

Met de derde editie van True Detective bewijst Pizzolatto dat hij het in zich heeft om meer dan één boeiende vertelling van dit type op te zetten. De hype van het eerste seizoen haalt hij echter niet meer; misschien is de glans van het nieuwe eraf. Dat neemt echter niet weg dat ook dit seizoen weer bijzonder goed weg te kijken is. Een vierde seizoen, wanneer Pizzolatto er tijd voor heeft, is dan ook meer dan welkom.