Mowgli

Afgelopen vrijdag verscheen Netflix Original Mowgli, op het eerste zicht een nieuwe adaptatie van The Jungle Book, het bekende boek van Rudyard Kipling. Je zal denken dat we deze film pas nog gehad hebben in een remake van Disney. Dit is echter een heel andere variant.

Een stuk geschiedenis: deze film zou eerst ook als The Jungle Book verschijnen. Dit zou in 2016 al gebeurd moeten zijn. Regisseur Andy Serkis zou verantwoordelijk voor de film worden. Een gouden greep, omdat er veel motion capture (een techniek waarbij de bewegingen van de acteurs rechtstreeks vertaald worden naar de animaties) gedaan zou worden. Serkis is de man die de techniek volwassen heeft gemaakt met zijn vertolking van Gollum in Lord of the Rings. Maar terwijl de productie voor deze film in volle toeren werd voorbereid, kondigde Disney aan dat zij ook een nieuwe versie van hun eerdere animatie zou gaan uitbrengen. Paniek alom dus. De productie werd niet stop gezet maar vond gewoon doorgang. De release van de film werd wel uitgesteld tot 2018. 

Mowgli Mowgli himself

En daar zijn we nu beland. Onlangs werd bekend dat de film geen release in de bioscopen zou krijgen maar dat Netflix de film had aangekocht. De studio was meer dan waarschijnlijk bang dat de versie van Disney nog té vers in het geheugen van het publiek zou liggen en men massaal zou wegblijven. Met een release op Netflix zou het verlies nog beperkt kunnen worden. De barrière om deze film te kijken ligt zo een stuk lager. En dat is misschien maar goed ook.

Mogelijk is het budget van de visual effects gekort. Dat is natuurlijk een doodzonde voor een film die zoals deze zwaar leunt op deze effecten. De dieren zien er niet allemaal even goed uit. Zelfs sommige hoofdpersonages zijn niet helemaal in verhouding. Zo lijkt het hoofd van Shere Khan als een bobble-head op het lichaam van de tijger gemonteerd te zijn. Voor ieder dier is een steracteur aangetrokken voor de stem en de performance, zoals Christian Bale, Cate Blanchett en Benedict Cumberbatch. Wat ook afleidt is de vertolking: ieder dier praat zwaar Brits. Natuurlijk moet je gewoon voor een taal kiezen, maar de keuze voor dit accent valt gewoon op.

Mowgli bagheera en mowgli

Verder is de film een alleraardigste verfilming van een bekend verhaal. Alles is wat volwassener en minder zoetsappig dan in de versie van Disney. Dat maakt de film op momenten veel intenser en rauwer, waardoor deze film ondanks de tekortkomingen op effecten toch lekker wegkijkt. Ook Rohan Chand is overtuigend als de jongen Mowgli, die de film goed weet te dragen.

Veel bezoekers had de film in de bioscoop niet getrokken. Op Netflix is die drempel veel lager waardoor toch veel mensen deze 'net beter dan gemiddeld' film toch zullen zien. Dit voedt wel de discussie: maakt Netflix de markt kapot als we als consument genoegen moeten nemen met niemendalletjes als Mowgli?