CD: Street Dogs - Stand For Something Or Die For Nothing

De Bostonian punk rockers, Street Dogs, laten weer eens van zich horen. Het werd hoogtijd, want het laatste album stamt alweer uit 2010. Stand For Something Or Die For Nothing is de titel van hun nieuwe cd, welke uiteraard weer is gevuld met de nodige rebelse liederen.

Voor de goede orde, Street Dogs is de band van de voormalige zanger van de Dropkick Murphys, Mike McColgan. Hij verliet die band in 1997 om brandweerman te worden, maar in 2002 ging het weer kriebelen en richtte hij Street Dogs op. Volgens frontman Mike McColgan is er maar één reden waarom de band anno 2018 weer nummers maakt, en dat is ‘The dumbing down of America’. Volgens hem moeten de burgers wakker worden en gaan inzien dat overheden en magnaten hen uitbuiten en tegen elkaar uitspelen, ongeacht welke klasse, ras of gender. Dat is natuurlijk heel erg punk gedacht. Wellicht de reden waarom The Exploited dan ook The Exploited heet.

De basis van de muziek van Street Dogs is ouderwets strakke punkrock, maar wel met gevoel voor melodie, zoals bijvoorbeeld Green Day en NOFX dat kunnen. De cd start er ook mee in de vorm van de titeltrack. Het is een prima meezinger om mee te openen. Ook ‘The Comeback Zone’, ‘Working Class Heroes’, ‘Lest We Forget’ en ‘The Round Up’ vallen in dezelfde categorie, waarbij ik moet aantekenen dat de opener toch wel de beste indruk achterlaat. Dat wil overigens niet meteen zeggen dat de band al haar kruit aan het begin heeft geschoten. De cd biedt zeker meer.

McColgan verloochent nimmer zijn herkomst als voormalig zanger van de Dropkick Murphys, en daarom hoor je op elke cd van Street Dogs ook folkinvloeden. Op deze cd zijn het de songs ‘Other Ones’, ‘Angels Calling’ en ‘Never Above You, Never Below You’ die je in de sfeer van een Ierse pub brengen. De songs mogen dan misschien niet kunnen tippen aan die van de Murphys zelf, ze liggen evengoed lekker in het gehoor. Voor verdere afwisseling is er ‘These Ain’t The Old Days’, een semiballad dat wel iets van Weezer in zich heeft. Met ‘Mary On Believer Street’ tappen de Street Dogs weer uit een ander vaatje. Hier gaat het richting Guns N’ Roses. En van punkerige hardrock gaat het zelfs richting southern rock op de afsluiter ‘Tom And Frayed’. Wat mij betreft, gezien het thema van het album, een regelrechte knipoog naar ‘Sweet Home Alabama’ (Lynyrd Skynyrd).

Van Street Dogs kun je zeggen, dat het allemaal niet bijster origineel is, maar de uitvoering is wel strak. Het is aanstekelijk en het album luistert prettig weg. Goed voor bij het skaten of gamen.