Frostpunk

In Frostpunk moet de speler met een groep overlevenden in de middle of nowhere een onophoudelijke kou trotseren, die inmiddels het grootste deel van het leven op aarde heeft doen vervagen. Het Poolse 11 Bit Studios combineert in Frostpunk een citybuilder met ijskoude survivalelementen, en besprenkelt dit vervolgens met wat typische morele dilemma's zoals we die maar al te goed kennen uit de studio's vorige titel This War of Mine.

Frostpunk is geen alledaagse citybuilder. In plaats van te streven naar welvaart en technologische vooruitgang is het ultieme doel in Frostpunk in leven blijven. Dit doe je enerzijds door te zorgen dat jouw bevolking genoeg te eten heeft, een dak boven zijn hoofd heeft en kan rekenen op medische zorg. Anderszijds is er de dodelijke kou, die bevochten wordt met behulp van stoomtechnologie, hoofdzakelijk in de vorm van een gigantische koolaangedreven hittegenerator die het hart vormt van jouw nederzettingen.

De inwoners van jouw stadje zijn geen redeloze zombies die ja en amen zeggen op alles wat je ze voorschotelt. Het zijn mensen met een mening en zullen die niet onder stoelen of banken schuiven. Vaak genoeg kom je voor keuzes te staan die een beroep doen op je geweten. Je kunt ervoor kiezen om situaties op puur rationele en efficiënte basis te tackelen, of besluiten om rekening te houden met de gevoelens, tradities en wensen van je bevolking. Al je beslissingen hebben uiteindelijk consequenties, positief of negatief, kortetermijn of langetermijn, waarvan het effect in de game zichtbaar wordt op twee progressiebalkjes, Discontent en Hope.

Dat de bevolking voor zichzelf opkomt is niet zo vreemd aangezien zij ook meteen jouw personeelsbestand vormen. Inwoners zijn onderverdeeld in workers en engineers, verantwoordelijk voor respectievelijk het verzamelen van verschillende grondstoffen zoals kolen, staal en hout die rondom je stad te vinden zijn, en het uitoefenen van specialismen zoals medische zorg en R&D. Om met situaties te dealen krijg je de mogelijkheid om een keer in de zoveel tijd een nieuwe wet aan te nemen. Je kunt bijvoorbeeld kiezen om een wet aan te nemen die kinderarbeid goedkeurt, of een wet om de lichamen van overleden inwoners in een sneeuwkuil te bewaren voor 'toekomstige doeleinden'...

Grafisch mag het sfeervolle Frostpunk er wezen. Dat uit zich niet zozeer in alleen mooie textures, maar de mate van detail wanneer je inzoomt op je stad en zijn vele verschillende gebouwen is mooi om te zien. Arbeiders die met een fakkel in de hand zich met moeite een weg banen door eindeloze pakken sneeuw en daarbij een fraai spoor achterlaten, verkleumde inwoners die zich verwarmen aan de kolencentrale door er in foetushouding naast te gaan liggen, rokende schoorstenen die uittorenen boven de lawaaiige fabriekshallen: het zijn mooi ogende en klinkende details in een anderszins macabere setting, waarin optimisme vaak van zeer korte duur is.

Vooral wanneer je het wat langer volhoudt en de uitbreiding van je nederzetting aanzienlijk wordt is Frostpunk een plaatje. Je bent niet helemaal vrij in het plaatsen van bouwsels maar moet je beperken tot een cirkelvormige opbouw die je zelf met wegen aan elkaar kunt verbinden. Dit resulteert bij een volle stad in een voortreffelijk ogend geheel vol bedrijvigheid, waardoor je bijna even zou vergeten dat er achter dat mooie uiterlijk een keiharde realiteit schuilgaat waar je voortdurend onder druk staat van enerzijds natuurgeweld en anderzijds een koppige bevolking.

Als je eenmaal een beetje goed bezig bent krijg je ook de mogelijkheid om scouts eropuit te sturen om te zoeken naar meer resources of overlevenden. Ook hierbij zal je weer voor pittige keuzes komen te staan. Als je de wanhoop echt nabij bent, kun je ervoor kiezen om nieuw gevonden overlevenden te vermoorden voor hun spullen. Dit deed me erg denken aan een moment in This War of Mine, waarin ik medicijnen ging stelen van een bejaard stel, die daar ook van afhankelijk waren. Het was zij of ik!

Frostpunk is een interessante, unieke survivalgame met een redelijk uitgebreid citybuilding-aspect. De game is wel erg kort en heeft niet echt veel herspeelwaarde. Als je eenmaal een playthrough hebt gedaan is het minder interessant om hetzelfde opnieuw te gaan doen. Er is wel wat NG+ content maar dat is toch niet zo boeiend als de eerste playthrough. Toch is de game zeker de moeite waard en heb je op zijn minst 10 uur vermaak voor drie tientjes.