Forgotton Anne

Vorig jaar mochten we tijdens gamescom een eerste blik op Forgotton Anne werpen. Nu, bijna een jaar later, is het zo ver en mag iedereen met een PlayStation 4, Xbox One of pc Anne helpen met het redden van vergeten dingen.

Verhaal met keuzes
Forgotton Anne gaat om, verrassing, Anne. Anne leeft in de Forgotten Realm. Deze wereld wordt bewoond door allerlei vergeten objecten. Die ene sok die kwijt is geraakt in de was, een pop die achter is gebleven in de speeltuin, dat soort vergeet-momenten. Bonku is de baas van deze wereld en heeft Anne aangewezen als Enforcer. Zij is de politie-agente die de orde bewaart in de Forgotten Realm. Bonku heeft een plan om iedereen weer terug in de normale wereld te krijgen, maar wordt tegengewerkt door de rebellen die alles zo willen houden zoals het is. Het avontuur begint als Anne thuis flink wat explosies hoort. De rebellen hebben een aanslag gepleegd en het wordt tijd om ze een lesje te leren.

Het verhaal is erg interessant. Vooral de keuzes in de dialogen met Bonku en andere vergeten objecten zijn daar schuldig aan, want al je keuzes daarin komen op de een of andere manier terug. Nadat je het spel eenmaal hebt uitgespeeld is er ook de mogelijkheid terug te gaan in de tijd en eens te kijken wat een andere keuze gedaan had. Dan zijn er nog memo's her en der verspreid om nog meer achtergrond te geven aan het verhaal. Tot nu toe heb ik twee echte eindes gezien, allebei even indrukwekkend. Qua tijdsduur is het prima, je bent met een avondje of twee a drie wel klaar met het eerste keer doorlopen van het verhaal.

Forgotton Anne - Sleeping (Foto: Throughline Studios)

Graphics als een tekenfilm
Het opvallendste aan Forgotton Anne zijn de graphics. Deze laten mij denken aan de jaren tachtig tekenfilms. De wereld is erg tof weergegeven. Ondanks de grauwe wereld is het erg kleurrijk. Het is vooral de sfeer die overal hangt. Er hangt iets in de lucht, sommige bewoners houden geheimen achter, er is onvrede. Vooral de personages springen er uit in detail, maar ook in doen. Je komt van alles tegen en elk wezentje heeft weer zijn eigen verhaal hoe het zo gekomen is dat ze daar zijn. De achtergrondmuziek draagt ook zeker bij aan de sfeer. Deze is opgenomen met het Copenhagen Philharmonic Orchestra en die extra moeite is te horen.

Forgotton Anne - Train (Foto: Throughline Studios)

Springen, Anne!
De gameplay is ook gevarieerd genoeg. Zo moet je wat platformen, zo is er een niet al te moeilijke puzzel om op te lossen en natuurlijk zijn er de dialogen waar je een keuze moet maken. Van mij had het allemaal een tandje moeilijker gemogen naar het einde toe, om toch wat uitdaging te krijgen. Het enige dat het lastig maakt is het springen van Anne. Ze is namelijk nogal traag van begrip. Je moet precies onder een platform staan om haar daar te laten springen en op te laten trekken. Ook zit er een kleine vertraging in de actieknop en het gebeuren op je scherm. In mijn interview met de makers lees je waarom dit zo gedaan is. Een korte samenvatting: ze wilden Anne vooral heel duidelijk aanwezig in de wereld laten zijn. Dus elke traptrede, het vastpakken van de trapleuningen, klauteren enzovoort zijn bewegingen die precies zijn gedaan. Daardoor is de actie wat minder 'snel', maar zijn de bewegingen wel natuurgetrouw.

Forgotton Anne - Stairs (Foto: Throughline Studios)

De besturing van Forgotton Anne komt even aan de orde in het begin van het spel, maar voor de rest zul je alles zelf moeten uitzoeken, interpreteren en ervan leren. Misschien bouw je wel een band op met de rebellen, of blijf je die Enforcer die de orde met harde hand wil bewaken? Als je wil kun je objecten compleet wissen, maar ook dat heeft gevolgen. Zoals gezegd, je kunt vanaf elk punt van het verhaal weer opnieuw inhaken om te zien wat er zou zijn gebeurtd als  je iets anders had gekozen.

Conclusie
Forgotton Anne is misschien een korte game, maar wel een krachtige. Het verhaal vind ik prachtig, wat dat betreft doet het me aan de indie-game Unravel denken: geen korte game, maar wel eentje die bij mij een indruk achterlaat. De graphics vallen op, de muziek is erg sfeervol en over alle details is nagedacht, zelfs als ze er daardoor een snellere besturing voor moeten laten vallen. Het enige echte minpunt is dat het allemaal wat lastiger had gemogen. De puzzels zijn echt niet moelijk, het platformen of het zoeken naar een uitgang is misschien een keer even lastig geweest. Voor twintig euro prima vermaak. Dit is de eerste game van ThroughLine Games, maar hierdoor zal ik ze niet vergeten. Mocht je wat meer achtergrondinformatie willen hebben, lees dan ook het interview met de makers van het spel.