God of War

De eerste trailer deed me twijfelen: is dit de richting die Kratos op gaat? Een vader die zijn zoon leert jagen? Ik heb alle God of War-games gespeeld. Bruut, lomp en erg gewelddadig en dan laat Santa Monica Studio me nu babysitten? Al die twijfel is op het moment van schrijven weg. Kratos is veranderd en wat heb ik genoten.

Het verhaal van God of War zit erg goed in elkaar. Kratos is niet meer in het oude Griekenland. Er zijn nog meer mythische werelden en natuurlijk is een met goden als Odin en Thor een erg interessante setting. Nu hadden de ontwikkelaars makkelijk kunnen doen en een zelfde game kunnen maken: loop door een vrij lineaire wereld, versla elke bekende god die er is en pak zijn wapen of unieke eigenschap af en trap daarmee de volgende god weer kapot. Gooi er wat puzzels tegenaan om kistjes te openen en klaar.

God of War - Kratos (Foto: Sony)

Gelukkig hebben ze dat niet gedaan. Dat komt vele aspecten van de game ten goede. Het verhaal in God of War gaat namelijk dit keer niet meer om wraak, maar om Kratos en zijn zoon. Kratos heeft hem nooit verteld over zijn verleden en is de afstandelijke vader geweest. Zijn zoon is meer een moederskind en heeft dan weer weinig op met zijn vader. Kratos leert zijn zoon jagen, over hoe goden niet te vertrouwen zijn en meer levenslessen. Zijn zoon wil niets liever bij zijn moeder zijn, want in zijn ogen vindt zijn pa niets boeiend behalve zijn eigen doelen. Wees gerust, het wordt geen GTST, Kratos is nog steeds de bad-ass god, maar dit keer met een andere kant. Een veel interessantere kant.

Een andere grote verandering ten opzichte van de eerdere God of War: de game speelt zich nu af in een vrije wereld. Je bent in principe vrij om te gaan en te staan waar je wil zijn. Natuurlijk zijn sommige gebieden nog niet te bereiken omdat je nog niet zo ver in het verhaal bent en iets mist. Soms zijn de vijanden domweg te sterk en gaat het je niet lukken om ver in een dungeon te komen. Al heb ik een vrij lastige vijand snel kunnen verslaan door een smerig truukje, maar dat ging bij het volgende kerker niet op. Dit keer heb je veel meer te verkennen en veel meer te backtracken. En dat is nooit saai te noemen. Zo ben ik even van het verhaal af gegaan en een kust gaan bezoeken. Daar kwam ik iemand tegen die hulp vroeg. Die missie deed ik dan, kwam bij hem terug en dan blijkt dat er nog meer zijmissies te vinden zijn in het gebied. Er zijn ook schatkaarten met een hint waar je moet zoeken, en nog veel meer. Alles wat je kunt doen is met een kaart en kompas makkelijk te vinden, verdwalen of niet meer weten waar je naar toe moet is een kunst. Er zijn zelfs portals om snel terug naar je uitvalsbasis te geraken.

God of War - Battle (Foto: Sony)

Grafisch is God of War prachtig. De lat is opnieuw weer wat hoger gelegd. Uncharted zag er al mooi uit, deze game doet er nog een schepje bovenop. Elk gebied dat je bezoekt ziet er dan ook prachtig uit. Ook de architectuur en flora zorgen ervoor dat je heel wat wallpaper screenshots wil maken. De sfeer is altijd dreigend, maar je wil elk gebied bekijken, al is het maar om te zien wat voor plaatjes je te zien krijgt. Ik ga er geen woorden meer aan vuil maken, het ziet er schitterend uit. De muziek en de stemmen maken het geheel af.

Dan het belangrijkste van God of War: vechten. Kratos zelf speelt anders. Natuurlijk is hij nog steeds de vechtmachine die we kennen. Een verschil is dat je dit keer geen wapens vrijspeelt door goden te verslaan. Je bijl, Leviathan genaamd, is je beste wapen met daarna je vuisten als goede tweede. Leviathan kun je al la Thor (die van Marvel) weer terug roepen na te hebben gegooid. Je ziet en hoort de impact als de bijl weer in je hand komt, de makers hebben gezorgd dat het krachtig in alle aspecten aanvoelt. Als je hem gooit kun je daarna ondertussen je vuisten laten spreken. Gooi de bijl dwars door een groep vijanden, gooi jezelf in de strijd met je vuisten en roep Leviathan weer terug zodat de bijl nog dwars door de al redelijk ingepeperde groep klieft. Dat levert gevechten op om van te smullen.

God of War - Axe (Foto: Sony)

Dat levert ook puzzels op om je haren uit je hoofd te trekken. Er zijn bijvoorbeeld kisten die je kunt openen door een x aantal items in een bepaalde tijd te raken met je bijl. Dat kan nog wel eens frustrerend zijn. Zoonlief doet vooral mee met zijn pijl en boog, die je op commando erg nuttige dingen kan laten doen. Ook hij is nodig bij vele puzzels. Er zijn meerdere soorten pijlen te vinden, die je nodig zult hebben om op andere plaatsen te kunnen komen.

In God of War kun je dit keer je wapens en kleding upgraden. Zonder al te veel in details te gaan: er zijn allerlei runes die speciale krachten geven aan je bijl. Het is dus vooral belangrijk te kijken naar je eigen speelstijl en je rune-keuze daar op te baseren. Je kunt dus een soort glass-cannon maken, enorme veel kracht, maar wel zwak in de verdediging. Of die tank die wel even zijn tijd neemt om iemand neer te krijgen, maar wel een stuk veiliger. De zoon kun je vooral upgraden met aantal en soorten pijlen. De kleding en verande5ringen aan wapens laten ook meteen uiterlijk van vader en zoon veranderen, het is niet alleen maar cijfertjes in attributen.

God of War - Father and Son (Foto: Sony)

De vijanden zijn er in allerlei soorten en maten. Leuk is dat er dit keer echt veel meer taktieken nodig zijn om ze effectief uit te schakelen. Je kunt de bijl richting de voeten van snelle tegenstanders gooien, zodat ze struikelen en jij ze kan inmaken. Andere vijanden blokken elke bijlaanval met gemak. Toch zijn er manieren om ze goed te grazen te nemen, maar het vergt allemaal wat uitproberen. Combinaties van tegenstanders maken zo'n gevecht dan enorm vet, want je moet en kunt van alles om ze compleet van de kaart te vegen. Alleen maar hack en slash is het niet meer, tenminste, je komt er vast ver mee, maar het geeft veel minder genoegdoening. Het allerbelangrijkste in God of War zijn de grote eindbazen. Ze zijn er en ze zijn genieten geblazen. Ik ga niets spoileren, maar wat is het een feest om tegen die 'gasten' te mogen vechten. Het voelt als een overwinning als je er een neer krijgt, maar je weet meteen dat de volgende weer een nieuwe uitdaging gaat vormen.

Kratos en zijn zoon hebben elk een eigen skilltree die je nog meer speciale bewegingen of kracht geven. Je zoon kan bijvoorbeeld pijlen schieten die de nieuwe stun-meter van de vijand flink ophoogt. Kratos kan dat alleen naar met zijn vuisten te slaan. Als ie meter vol is dan mag je een finisher doen. Denk bruut, lomp, gewelddadig, alles wat je verwacht van Kratos. De skills zorgen ervoor dat je weer kunt kiezen wat je wil, maar je wil toch alles, de vraag is in welke volgorde. Dat ligt vooral aan je eigen speelstijl.

God of War - Big mofo (Foto: Sony)

Kratos is nog steeds die gast die elke god haat en de wetten van de goden aan zijn laars lapt. Alleen is hij dit keer ook een vader die zijn zoon probeert op te voeden. Een zoon die niet eens weet wie zijn vader is. Vooral dat gedeelte maakt indruk, nooit gedacht dat ik Kratos zou zien worstelen met zichzelf. In eerdere delen was het wraak en vechten, dit keer speelt er veel meer in zijn leven. Ben je aan het roeien, dan vraagt zijn zoon wel om een wijze levensles. Ik ben af en toe gewoon even zitten wachten om aan te meren om het verhaal af te luisteren. De hele wereld ligt vol met lore, aan jou om het te vinden. Je kunt het ook negeren, maar dat vind ik zelf zonde.

Sterker nog, ik ben na dertig uur in de game niet helemaal klaar. Het verhaal is af, ik ben nog wat gaan zoeken naar collectibles en optionele gevechten, maar nog heb ik dingen te doen en te vinden. Het mooie is dat ik ook sta te popelen om verder te gaan. Ik kom van mijn werk en wil eigenlijk meteen weer verder. Horizon: Zero Dawn deed dat met me, God of War doet het weer. Ik zal het jammer vinden als ik alles heb gedaan. Ik hoop oprecht dat er nog iets van DLC komt om meer met Kratos te spelen.

God of War - Combat (Foto: Sony)

God of War hoort in je PlayStation 4-collectie. Ik kan echt geen minpunten verzinnen, of je moet gaan zeuren over het feit dat de framerate geen constante 60fps in 4K is. Ik heb er alleen nooit last van gehad dat het ging schokken, dus streep maar weg. Grafisch is het een parel, het verhaal is meeslepend, puzzels zijn uitdagend, het vechten is vlot, vloeiend en fantastisch. Naast het verhaal is er genoeg te doen, ook als je nog wat extra krachtmetingen wil verrichten. Vind je normal makkelijk, dan heb je nog brutal en verder om je skills te laten zien. Ik heb dit jaar al een potentiele RPG of the Year mogen reviewen. Daar komt nu God of War bij als Game of the Year. Het moet namelijk wel heel raar lopen als dit niet mijn nummer 1 game van 2018 gaat worden. Spider-Man misschien? Het maakt voor nu niet uit. Een dikke tien met een stickertje.