Dissidia Final Fantasy NT

Mijn eerste 'demo' van Dissidia Final Fantasy NT was niet op console. Nee, anderhalf jaar geleden stond ik in een arcadehal in Tokio de game al te spelen. Eigenlijk ook op een aangepaste PlayStation 4, want dat zat er als hardware in die kast. Grappig dat Square Enix aangeeft dat het pas een jaar later na de arcade-release dacht aan een port naar de console. Nu is het dan zo ver en mag ik thuis op de bank nog eens aan de slag. Zonder 100-yen muntjes, dus dat is al een stuk goedkoper op de langere termijn.

Bravery
In Dissidia Final Fantasy NT worden de personages uit allerlei Final Fantasy-games weer eens opgeroepen om hogere wezens te helpen. In het vorige deel, Dissidia 012 Final Fantasy, was het nog Cosmos die onze hulp vroeg om Chaos te stoppen. Dit keer is het Materia die last heeft van Spiritus. Zoals zijn naam al aangeeft, het is nogal een licht ontvlambaar type. Het spel heeft een storymodus, offline gevechten tegen de AI en online gevechten tegen andere gamers. Natuurlijk kies ik eerst de tutorial, om zo de knoppen en andere systemen op te frissen. Iedereen die een Dissidia heeft gespeeld weet wel dat er Bravery- en HP-aanvallen zijn. Een korte uitleg: een HP-aanval doet damage ter grootte van je Bravery-punten. Dus eerst zul je je tegenstander moeten aanvallen met Bravery-aanvallen. Naast meer Bravery-punten en daarmee aanvalskracht levert het nog wat op: je steelt eigenlijk de Bravery-punten van je tegenstander, dus diegene kan minder pijnlijk aanvallen en een aanslag op je levensmeter doen. Als zijn Bravery op 0 staat dan betekent dat eigenlijk dat je diegene met een HP-klap kunt verslaan. Dissidia-spelers zullen merken dat enkele vroegere HP-aanvallen nu Bravery-aanvallen zijn geworden.

Dissidia Final Fantasy NT - Battle (Foto: Square Enix)

Verhaal-lijn
Na wat knoppen te hebben geleerd om te dashen, een boom op te rennen en summons te gebruiken kies ik voor de verhaalmodus. Ik zie een lijnenspel met daarin allerlei vertakkingen en cirkeltjes. Elke cirkel is een cut-scene. Ik mag het eerste cirkeltje bekijken omdat ik blijkbaar een memoria heb gekregen. Square Enix weet hoe ze CGI-fimpljes moeten maken, dus dat ziet er weer fantastisch uit. En daarna pak ik mijn controller omdat ik verwacht te moeten gaan vechten. Uh, ik kom weer op de verhaalmap. Ja, wat nu? Cirkeltje nummer 2 mag ik niet zien want ik mis een Memoria. Wat dat ook moge zijn. Wat blijkt, de verhaalmodus is niets anders dan een letterlijke verhaallijn. Een lijn die je vrij speelt door naar de andere spelmodi te gaan en Memoria te verdienen. De arcade-versie had bij release geen verhaalmodus, maar Square Enix maakt het zich zo wel heel gemakkelijk. Dat had voor de thuisversie wat beter geregeld kunnen worden.

Je speelt dus off- of online potjes om Memoria te verdienen. Je verdient ook schatten en geld door te spelen. Schatten kun je claimen en daar komen items uit. Dat kunnen kostuums of wapens voor de personages, achtergrondmuziek bij de gevechten of avatars of titels voor je profiel zijn. Je weet alleen niet wat je krijgt. Je kunt met ingame geld wat gerichter kopen en zo je favoriete personage alsnog uitdossen met van alles en nog wat of die ene epische muziekstuk zijn. In het winkelmenu is het handig gesorteerd op Final Fantasy-deel. Nee, er zijn geen betaalde lootboxes of schatkisten te vinden, het is alleen vrij te spelen met gamen. Prima, het geeft je als speler iets te doen in Dissidia Final Fantasy NT, naast wat verhaallijnen los te peuteren.

Dissidia Final Fantasy NT - Shiva (Foto: Square Enix)

Teamspelers
Het grote verschil tussen Dissidia Final Fantasy NT en eerdere delen is dat je vecht met een team van drie personages. Jij kiest je favoriete personage en de rest wordt bestuurd door de computer. De personages zijn ingedeeld in vier soorten stijlen. De Vanguards hebben de krachtigste aanvallen en kunnen wel incasseren. Assassins zijn de snelle en beweeglijke aanvallers, Marksmen bestoken je van een afstand met meestal magie en dan zijn er nog de Specialisten, die unieke vaardigheden hebben en daarom niet ingedeeld worden in een van de drie andere stijlen. De eerste drie stijlen volgen een steen, papier, schaar-methode. De Vanguards winnen het dan van Assassins, Assassins winnen het van Marksmen en Marksmen winnen het van Vanguards. Vrij duidelijk, maar als je speelt dan merk je er eigenlijk te weinig van. Online zie je heel veel mensen die Vanguards kiezen, omdat die alsnog aardig wat kunnen hebben en vrij snel bij een Marksmen-type staat om diegene alsnog klop te geven.

Speltypes
Er zijn twee soorten speltypes in de modi: 3-tegen-3 waarbij het eerste team dat drie kills op haar naam heeft staan gewonnen heeft. ALs je iemand verslaat dan kan deze zichzelf reviven, dus je ligt nooit als toeschouwer op het veld te kijken hoe jouw team aan het verliezen is omdat ze in de minderheid is. Online merk ik dat het vooral ieder voor zich is, en dat heeft redenen die ik laterz al benoemen. Hierdoor komt dit speltype niet lekker tot zijn recht. Het tweede heet Core Battle, waarin elk team een core in de arena heeft staan om te beschermen. Gaat de core stuk, dan heb je verloren. Deze bescherm je door in de dome van de core te staan, dan is deze niet te beschadigen. Als team moet je dus zoeken naar strategieën om de drie tegenstanders uit hun core te krijgen en te houden en tegelijkertijd je eigen core te beschermen. Een erg leuke modus die al heel snel heel chaotisch wordt. Ook hier geldt weer: online is het helaas al snel erg solo spelen, zonder taktiek.

Dissidia Final Fantasy NT - Battle (Foto: Square Enix)

Online
Waarom is het online zo egoistisch zooitje vraag je je nu af? De online modus van Dissidia Final Fantasy NT heeft de grootste praktische problemen in deze arcade-port. In de arcade staan er drie kasten naast elkaar met er tegenover drie kasten voor het andere team. Je kunt dus makkelijk overleggen wie welk personage neemt en zo een evenwachtig team vormen. Om de een of andere reden is Square Enix vergeten dat een speler niet spontaan iedere random online speler toevoegt aan zijn PSN-vriendenlijst. Dan zou je namelijk nog kunnen voice-chatten en is er van alles mogelijk. Ingame zie je bijvoorbeeld namelijk niet welke personages de andere twee spelers in jouw team kiezen, erg onhandig. Tijdens het spelen heb je sneltoetsen om een kort voorgeprogrammeerd bericht te plaatsen, maar ook dat werkt in de praktijk niet lekker. Je kunt niet alle berichtjes die je wil onder de sneltoetsen zetten bijvoorbeeld. En in het heetst van de strijd ga je niet nog eens denken dat je een hulpkreet moet plaatsen, je bent al op knoppen aan het rammen om te blokken, een zijstap te maken, of je kont geschopt te krijgen. Ik mis heel veel communicatie-mogelijkheden en daardoor is het online zo'n zooitje.

Port-issues
Er zijn nog wat kleine irritaties te vinden die ik niet zwaar aanreken, maar wel wil benoemen. Je kiest bij de eerste keer starten de gesproken en geschreven taal. Daarna volgt er een korte textuele introductie, niet eens gesproken. Pas na het kiezen van je eerste summon (nou ja, kiezen, je hebt geen idee wat er achter blanco kristallen zit) verschijnt er een Moogle die spreekt. Overigens vind ik de Moogles in Final Fantasy XIV meer Moogle klinken, maar dat is een kwestie van (wan)smaak. Er is een HDR-optie, maar de makers zijn er niet trots op, want ze vragen er niet naar, het staat ergens bij de grafische opties. Offline moet je ook oppassen, soms kun je na een keuze niet eens terug. Zo koos ik een van de volgende offline matches en zag net op het laatst dat er een Mythril-moeilijkheid was, terwijl ik net een een Platinum koos. Ik wilde terug, maar dat mocht ik niet. Waarom niet, is het een zonde om een moelijkere variant te willen kiezen?

Dissidia Final Fantasy NT - Noctis (Foto: Square Enix)

Conclusie
Dissidia Final Fantasy NT krijgt het voor elkaar om eigenlijk overal iets te missen. Hierdoor is het niet echt aan te raden voor fans van bepaalde genres. Allereerst zijn er de fighter-liefhebbers. Omdat het merendeel in teams gespeeld moet worden heb je snel last van slechte online teamleden. Je ziet wel welke sterkte ze hebben, maar die kunnen ze ook hebben vrijgespeeld door offline matches te winnen tegen de computer. Na een wedstrijd of drie offline was ik ook van C-klasse naar B-klasse omhoog geklommen, dus die klasse-indicatie zegt niets. Erger is dat er geen snelle manier is om ingame te communiceren met je teamgenoten. Zo kun je niet eens goede teams samenstellen. Er zijn wel 'snel'toetsen om voorgeprogrammeerde berichtjes te sturen, maar dit werkt in het heetst van de strijd niet.

Mensen die het liever in het taktische vechten zoeken met Core Battles hebben hetzelfde probleem: je kunt niet ingame communiceren. Natuurlijk, als je met bekenden speelt is er de Party Chat van PlayStation zelf, maar voor elk potje met randoms wildvreemden toevoegen wordt niet snel gedaan. Je kunt ook niet makkelijk aangeven met bijvoorbeeld markers zoals in Final Fantasy XIV wat het teamplan gaat worden. En dan zijn er nog de Final Fantasy-fans. De speelbare personages zijn wel erg standaard: de hoofdpersonage en de hoofdschurk van zo ongeveer elk deel en een enkele verdwaalde bijrol. Hier had Square Enix echt wel aan meer fan-service kunnen doen. Natuurlijk is Cloud er, anders gaat de community huilen, en natuurlijk is Lightning er, anders gaat Motomu Toriyama huilen. Een nieuw gezicht is Noctis, maar voor de rest wordt Final Fantasy XV wel erg gemeden. Als Final Fantasy XIV-speler van het eerste uur vind ik Y'shtola natuurlijk een leuke toevoeging, maar voor de rest zie je niemand uit die MMORPG. Het lijkt wel alsof Square Enix niet trots is op de personages uit hun laatste games, heel erg veilig allemaal.

Dissidia Final Fantasy NT is in de gameplay-hoek erg leuk, maar het mist het belangrijkste van een online game: communicatie. In arcadehallen heb je dat probleem niet, maar met de console-versie merk je dat de makers niet over alles hebben nagedacht.

Pluspunten
Minpunten
  • Gameplay is en blijft goed
  • Filmpjes zijn weer klasse
  • Core Battles zijn tof
  • Gebrek aan online communicatie
  • Veilig roster
  • Verhaalmodus is wat karig opgebouwd
Exclusief voor PlayStation 4