Tokyo Tattoo Girls

Tokyo Tattoo Girls is een strategiespel. Het spel begint het verhaal met het feit dat Tokio compleet in puin ligt en in de 23 wijken mensen leven die speciale krachten ontlenen aan tatoeages. Elk district heeft iemand die de sterkste is, en als leider van het gebied is uitgeroepen. Niet geheel toevallig zijn het allemaal kawaiiiiiiii meisjes uit allerlei lagen van de bevolking. Jij als speler krijgt de keuze uit vijf meiden. Jij bent de Ink Master en je gaat je gekozen meid helpen haar doel te behalen door ze tatoeages te geven en daarmee meer kracht.

Het achterliggende verhaal van Tokyo Tattoo Girls kun je eigenlijk meteen vergeten, want naast het feit dat je een tatoeage-meester bent komt niets echt terug. Alleen de wens van het meisje dat je kiest speelt heel kort een rol als je een district overwint. Hoe komt het dat Tokio zo er bij ligt? Waarom geven tatoeages opeens speciale krachten? Wat zijn die krachten eigenlijk? Ik ben heel wat gewend als het gaat om Japanse niche-games en met de beschrijving die ik eerder op gamescom kreeg dacht ik te snappen wat ik kon verwachten. Ik zag een strategische turnbased spel voor me waarin ik met slimgeplaatste tatoeages de winst kon behalen per district. Niets is minder waar: dit spel speelt zichzelf.

Dat moet ik uitleggen. Nadat je een meisje hebt gekozen zie je de kaart als een soort Risk. Je kiest een van de mogelijke wijken waar je wil beginnen en dan is het eigenlijk klaar. Je ziet een balkje met het aantal mensen in de legers van de districtleidsters en hoeveel jij er al 'bekeerd' hebt. Een tweede meter is je 'Honor', die mag niet op 0 komen. Het enige dat je nu nog kan doen is afwachten tot er iets in de wijken gebeurt. Je legertje begint namelijk spontaan een wijk aan te vallen. Niets geen voorbereiding, gewoon gaan. Als een wijk gealarmeerd raakt en je doet er niets aan, dan verlies je honor. Om in te grijpen zijn er verschillende kaarten in te zetten, maar dat kost geld. Zo is er een kaart om het alarm even stil te houden in een wijk. Een duurdere kaart legt alle alarmen even stil, maar dan kun je ook niemand bekeren voor je doel. Zo kun je ook Honor terug kopen met een kaart.

Dat geld verdien je door af en toe op een koffertje geld te klikken dat verschijnt op de kaart. Ook de compleet bekeerde wijken leveren extra geld op. Naast kaarten kopen kun je tatoeages zetten op je meisje, ook deze kosten geld. Nu had ik bij speciale krachten heel wat ideeën, maar het is niets anders dan sneller mensen bekeren of agressiever een wijk innemen. Dat laatste zorgt voor een snellere alarmkans, maar ook dat je de legers van de leidsters sneller verslaat. Als je namelijk iedereen verslagen of bekeerd hebt in een district, dan verschijnt de wijkleidster. De gameplay daar is niets anders dan een vraag beantwoorden. Beantwoord je deze goed dan krijg je wat Honor terug. Maar verkeerd beantwoorden kan niet eens, je wint altijd, het gaat puur om het beste antwoord kiezen om je Honor-meter weer wat te vullen.

Er kan nog wat anders op de kaart verschijnen. Dat is een klein gokspelletje. Dit is puur op kans en ik heb met alle vijf de meiden de game op meerdere moeilijkheidsgraden gespeeld, maar ik heb nog nooit een dobbelspelletje gewonnen. De tegenspeelster gooit drie dobbelstenen, als twee daarvan dezelfde aantal ogen hebben, dan is de derde afwijkende dobbelsteen het aantal punten dat je krijgt. De bedoeling is hoger dan zij te gooien, maar ik heb denk ik drie keer iets dubbels gegooid en onze tegenspeelster gooit altijd dubbel en dan wel met vier of vijf punten als resultaat. Er zijn geen kaarten om me betere kansen te geven, het is puur random geluk hebben. Ik weet weer waarom ik niet met een loterij mee moet doen.

Tokyo Tattoo Girls heeft me verrast, maar niet op een goede manier. Ik had echt meer gameplay verwacht op basis van originele krachten door tatoeages, maar zelfs de boss-battles zijn niets anders dan een dialoogkeuze en dat was het. Het enige pluspunt dat ik kan melden zijn de graphics, daar is echt wel moeite in gestoken. De achtergrond en de tatoeages zelf schreeuwen Japanse stijl, erg mooi. Maar voor de rest is het kijken naar Let's Plays nog nuttiger dan het spelen van deze game. Hopelijk gaan de makers door met de franchise, het idee is wel tof, maar in een verkeerd genre uitgewerkt. Of het is zo erg niche dat ik er zelfs niet in pas. Houd je héél erg van micromanagement-games dan is het misschien iets voor jou, maar voor mij was het te basic. Mocht ie gratis bij PS Plus zijn voor PlayStation Vita, dan zou ik het overwegen als je ruimte over hebt. De game is ook uitgekomen op Steam.