Concert: James Newton Howard in Het Concertgebouw

James Newton Howard, componist van een heel scala aan Hollywoodfilms als The Hunger Games, Blood Diamond, Pretty Woman en The Dark Knight, stond gisteren in Het Concertgebouw in Amsterdam. “A celebration of career highlights with music, spoken word en video”, staat op zijn website. FOK! was erbij om te zien of die belofte werd nagekomen!

Eigenlijk kan er bij voorbaat al weinig misgaan vanavond. Het “Konsurtkébouw”, zoals Howard het zelf uitspreekt, is de perfecte locatie voor een muzikale avond als deze. Als ik binnenwandel, zie ik direct een verlicht logo op de muren: '3 JNH'. Het staat voor James Newton Howard: 3 decades of Hollywood film music, de naam van de liveshow. Howard schreef muziek voor meer dan honderd Hollywoodfilms en won onder andere een Grammy én een Emmy.

3JNH1

Iets voor achten komt een leger aan muzikanten met instrumenten het podium op. Geen spots of andere poespas, ze gaan gewoon zitten. Het is het Tsjechisch Nationaal Symfonieorkest, inclusief koor, dat vandaag de prachtige soundtracks van James Newton Howard zal spelen. En dan, als de lichten dimmen, betreedt James Newton Howard zelf het podium. Na een diepe buiging wordt het avondvullende programma afgetrapt met een klein voorproefje van de Fantastic Beasts and Where To Find Them-muziek, dat vloeiend overloopt in de 'Snow White and the Huntsman Suite'.

Wat direct opvalt, zijn de begeleidende beelden op het scherm. In tegenstelling tot de liveshows van Howards goede vriend en collega-filmcomponist Hans Zimmer, die al eerder in Ahoy en de Ziggo Dome stond, ziet het publiek vanavond bekende filmscènes bij de muziek.

“Dankjewel. Goedenavond dames en heren!” zegt Howard in zijn beste Nederlands. “I’m afraid this is the end of my Dutch.” En dus gaat hij door in het Engels. Veertig jaar lang stond hij in een studio, vertelt hij. Maar toen hij werd benaderd voor een tour, wist het de juiste keus was om zijn veilige plek te verlaten om zijn muziek de wereld rond te brengen. En dat doet hij op een prachtige manier. Over de hele avond brengt het orkest, met Howard als dirigent, 21 muziekstukken ten gehore uit negentien verschillende films.

Als Howard eenmaal met een regisseur werkt, is dat vaak het begin van een langdurige samenwerking. Zo verzorgde hij na The Sixth Sense de muziek voor maar liefst zeven andere films van regisseur M. Night Shyamalan. Howard legt uit dat de hele soundtrack van de film Signs begon met drie noten, die hij, nadat hij zich onhandig tussen een aantal strijkers door wurmt, voor ons speelt op de piano. Er volgt een muziekstuk van drie films van Shyamalan: Signs, waarin je die drie noten inderdaad terughoort, The Last Airbender en The Sixth Sense (“I see dead people”), dat me een heel ander soort kippenvel bezorgt dan de andere muziekstukken.

In elk land dat Howard aandoet met zijn show, wordt vooraf een 'The Hanging Tree-competitie' gestart. Deelnemers moeten een video insturen waarin zij in de rol kruipen van Jennifer Lawrence en het bekende nummer uit The Hunger Games zingen. De Nederlandse winnares is Kirsten Berkx, die vorig jaar deelnam aan The Voice of Holland en vanavond een mooie, gevoelige vertolking neerzet.

3JNH

Na een (plas)pauze van twintig minuten, gaat de show verder met muziek uit Dinosaur, de Disneyfilm uit 2000. Ik weet niet hoe het met de rest van het publiek zit, maar ik heb spontaan last van jeugdsentiment. Dat overigens snel verdwijnt door het beeld van een enorme gorilla op het scherm: King Kong. “Hij is wel lief, hoor!” hoor ik een moeder snel tegen haar dochtertje fluisteren, dat ietwat geschrokken naar het scherm staart.

Hieruit blijkt maar weer dat wanneer het neerkomt op (film)muziek, leeftijd geen rol speelt. Het Concertgebouw is vanavond dan ook gevuld met een gemengd publiek. Jong, oud, in pak of met een muts op; ze zijn allemaal aanwezig.

Howard werkte aan de muziek van maar liefst negen Julia Roberts-films, waaronder Pretty Woman. Vanavond is een speciaal momentje ingericht voor deze composities en met beelden uit de negen films ter ondersteuning, is zijn romkom-medley een ware ode aan Julia Roberts.

Naast het orkest, koor en Kirsten Berkx, krijgt Howard meer hulp van muzikanten. Voor het muziekstuk van The Village komt Canadees violist James Ehnes het orkest versterken en voor dat van Blood Diamond betreedt Zuid-Afrikaans zangeres Velile het podium. Twee kostbare toevoegingen, die de muziek extra dimensie geven. En een lachertje… Velile is namelijk een waar komisch talent en maakt iedereen flink aan het lachen met haar Afrikaanse geklak voor ze weer achter de grote deur verdwijnt.

Dit is Howard’s eerste keer in Amsterdam sinds 1975, toen hij hier repeteerde met Elton John. In een humoristisch animatiefilmpje, krijgt het publiek een kijkje in Howard’s leven. Of zoals hij dit onderdeel van de show zelf noemt: “The limitless possibilities of life”. De bezoekers leren dat Howard stopte met zijn muziekopleiding, meerdere baantjes had, waaronder dat van kaarsenmaker, op een bepaald punt compleet blut was én hoe hij de baan als keyboardspeler van Elton John bemachtigde (iets met een paarse Rolls Royce en Elton in tenniskleding).

Dergelijke anekdotes zijn wat de show vanavond extra lading geeft. De muziek is prachtig, het orkest speelt geweldig en de ‘special guests’ zijn een welkome toevoeging. Maar de anekdotes en verhalen over het ontstaan van de soundtracks, maakt James Newton Howard’s show één om te onthouden.

3JNH

Na 'Harvey Two-Face' uit The Dark Knight, de 'Fantastic Beasts and Where to Find Them Suite' en, na buigingen, bloemen én luid applaus, de 'Maleficent Suite' als toegift, is de show voorbij. De bezoekers geven nog een laatste staande ovatie en een oorverdovend applaus. Zó oorverdovend dat ik een stapje opzij stap van mijn buurman om permanente gehoorschade te voorkomen.

Dan is de avond toch echt tot een einde gekomen. “Dankjewel”, zegt Howard nogmaals tegen zijn applaudisserende publiek. Leuk, die paar Nederlandse woorden, maar hij had er nog één moeten leren: kippenvel. Want met de prachtige liveperformance van zijn geniale soundtracks, is dat hetgeen dat hij ieder individu in de zaal vanavond heeft bezorgd.