Cityrock Festival, Leeuwarden

Het afgelopen weekend stond de Friese hoofdstad weer stevig in het teken van de classic rock. Aan de voet van de beroemde scheve toren de Oldehove vond voor de vierde keer het Cityrock Festival plaats op hetzelfde plein waar we een aantal weken geleden nog waren voor het Into The Grave Festival. Vorig jaar had Cityrock nog een prachtige nieuwe locatie gevonden nabij het Rengerspark in Leeuwarden, maar dankzij klachten over geluidsoverlast van een twintigtal zielige mensjes mocht het festival daar niet meer georganiseerd worden. Hoeveel waarde we aan zulke klachten mogen hechten is nogal dubieus. Zo was er afgelopen vrijdag ook al iemand die op Twitter klaagde over geluidsoverlast van Cityrock terwijl het festival pas op zaterdag plaats zou vinden!!!

Cityrock 2017 (Foto: Ridder Roelof)
Cityrock 2017

Net als bij elk ander festival was er ook op Cityrock een band die de ondankbare taak had om als eerste band op te mogen treden. Met de Leeuwarder band Molstone, die gedeeltelijk is voortgekomen uit de band Paralysed, had men in elk geval een band gevonden die voor wat sfeer wist te zorgen voor het nog grotendeels leegstaande stadsplein. Muzikaal gezien zit Molstone een beetje in dezelfde hoek als bands zoals Deep Purple, Uriah Heep, Wishbone Ash en Gov't Mule en het zou me ook zeker niet verbazen dat een aantal van de inspiratiebronnen van Molstone later die dag nog op hetzelfde podium te horen en te zien waren.

The Grand East (Foto: Ridder Roelof)
The Grand East

Ook bij het optreden van The Grand East is het nog steeds vrij rustig op het plein bij de Oldehove. The Grand East was vorig jaar één van de meestgeboekte bands bij de Popronde en stond ook al als voorprogramma van DeWolff in een tot de nok uitverkocht Paradiso in Amsterdam. Ook gooiden de mannen al hoge ogen met hun indrukwekkende debuutalbum Movano Camerata. De vijf Twentenaren lieten zich in elk geval door niets of niemand weerhouden om toch een explosieve set neer te zetten. The Grand East zorgde daarnaast ook voor de eerste zonnestralen op het Oldehoofsterkerkhof.

Na The Grand East was het even tijd om de innerlijke mens te verzorgen en daardoor misten we het optreden van de Britse Deep Purple-tribute band Purpendicular. De band wordt omschreven als 'de beste Deep Purple-tribute band ter wereld' maar volgens een goede bekende en groot muziekliefhebber viel dat allemaal toch wel wat mee. Geen slechte band maar beste? Mwah. Terug bij de Oldehove was inmiddels de band King Of The World al begonnen aan hun ronkende blues set.

King of the World (Foto: Ridder Roelof)
King of the World

King Of The World is de band van de bekende snarenplukker Erwin Java, die meer dan een kwart eeuw musiceerde met de eveneens legendarische Harry 'Cuby' Muskee. Na het overlijden van Muskee in 2011 besloot Java om samen met onder meer Normaal-drummer Fokke de Jong en zanger/bassist Ruud Weber (Snowy White) een eigen bluesband van formaat op te richten en dat is hem zeer goed gelukt met King Of The World. Bij het optreden op Cityrock speelt de band in de XL-variant met een driekoppige blazersselectie. In de afgelopen vijf jaar speelde King Of The World al menig podium in binnen- en buitenland plat en ook op het inmiddels al wat drukkere Cityrock Festival weten ze de sfeer er goed in te brengen. Daar weet zelfs een licht regenbuitje niks aan te veranderen.

Navarone (Foto: Ridder Roelof)
Navarone

Na King Of The World is het alweer tijd voor de vierde en tevens laatste Nederlandse band die Cityrock op het programma had staan. Ook Navarone is een band die in betrekkelijk weinig jaren al een behoorlijke status heeft weten op te bouwen. Navarone mag dan een relatief jonge band zijn maar doet absoluut niet onder voor de oudgedienden op dit festival. Al vanaf de eerste noten van 'Indigo Blue' horen we een zeer energieke set voorbijkomen waarbij de groep ook nog eens een extra dimensie aan hun toch al knallende rocksongs weet toe te voegen, waarbij wij als luisteraar goed te horen krijgen dat deze mannen hun roots in de vroege jaren zeventig hebben liggen en ook vast wel wat albums van bands als Led Zeppelin in de platenkast hebben staan.

Living Colour (Foto: Ridder Roelof)
Living Colour

Het was dit jaar alweer 26 jaar geleden dat uw verslaggever voor het eerst aanwezig was bij een concert van de uit New York afkomstige band Living Colour op Pinkpop. Dat was destijds een zeer indrukwekkend optreden en zodoende waren de verwachtingen ook hooggespannen bij dit concert in Leeuwarden. Deze verwachtingen werden meer dan waar gemaakt met een fijne set, waarbij de band uiteraard het nodige werk uit de vroege jaren negentig liet horen, maar waarin ook ruimte was voor tracks van het een dag eerder verschenen nieuwe album Shade. Aan het begin van het concert speelde Living Colour een aantal van die recentere tracks, waar het publiek maar lauwtjes op reageerde. Daar kwam echter verandering in op het moment dat het nummer 'Middle Man' werd ingezet. Opvallend is dat er meerdere tracks werden gespeeld van het album Stain. Living Colour was destijds al een topband en heeft in al die jaren maar verdomd weinig aan kracht ingeboet. Een absoluut hoogtepunt op Cityrock 2017.

Fischer-Z
Fischer-Z

Ook bij het concert van de Britse band Fischer-Z was het enorm genieten geblazen. Fischer-Z was aan het begin van de tachtiger jaren vooral in Nederland erg populair en bracht destijds een drietal albums uit die we stuk voor stuk als klassiekers kunnen beluisteren. Bij de set op Cityrock hoorden we, naast een tweetal tracks van het meest recente album van Fischer-Z dan ook alleen maar nummers uit dat gouden tijdperk. Van de oorspronkelijke band is alleen nog John Watts overgebleven maar dat zal het leeuwendeel van het publiek waarschijnlijk niet eens zijn opgevallen. Er kon weer eens fijn meegebruld worden met klassiekers als 'So Long', 'Limbo', 'The Worker' en als afsluiter 'Marliese'. Dit was duidelijk een band waarvoor een groot deel van het publiek naar Leeuwarden was gekomen.

UFO
UFO

Dat gold ook zeker voor de daaropvolgende band UFO. De Britse band bestaat al zo'n 48 jaar, waarbij vooral vanaf het midden van de jaren zeventig tot in de jaren tachtig meerdere imponerende albums werden uitgebracht. Bij de set op Cityrock horen we dan ook vooral nummers uit die periode voorbijkomen, zoals 'Lights Out', 'We Belong To The Night', 'Rock Bottom' en natuurlijk hun grootste hit 'Doctor Doctor'. Zanger Phil Mogg mag dan al bijna de 70 jaar aantikken, de ouwe rocker lijkt voorlopig nog niet van plan te zijn om achter de geraniums plaats te nemen.

Europe
Europe

Na UFO was het alweer tijd voor de laatste band van de dag. Bij de naam Europe zullen de meeste mensen niet veel verder komen dan 'The Final Countdown' en 'Carrie' en die mensen zullen dan ook aangenaam verrast zijn bij het optreden van de Zweedse rockband op het Oldehoofsterkerkhof. Europe is namelijk een band die duidelijk haar roots heeft in de progressieve hardrock uit de jaren zeventig en tachtig en daar ook nog eens een eigen smoel aan heeft weten te geven. Net als bij UFO kan er ook bij Europe weer eens ouderwets woest met de lange manen (voor zover die nog aanwezig waren) worden gewapperd. Zanger Joey Tempest spreekt ook nog eens een paar woordjes in het Nederlands en weet het publiek goed te betrekken in het spetterende concert. Een zeer terechte headliner voor een festival met klassieke rockbands.

Al met al kunnen we terugkijken op een zeer geslaagd festival in Leeuwarden en kijken we nu al weer reikhalzend uit naar de volgende editie van Cityrock. Het zal namelijk nog een hele klus worden om deze editie op zijn minst te kunnen evenaren of zelfs te overtreffen.