CD: Iced Earth - Incorruptible
Iced Earth is een band die weinig introductie nodig heeft. Een beetje liefhebber van metal heeft hoogstwaarschijnlijk wel een album uit het rijke oeuvre van deze heren in het bezit. Het twaalfde studioalbum Incorruptible is inmiddels een feit en de vraag is: kan deze band nog immer boeien?
De lijst van ex-bandleden kan bijna het Guinness Book of Records in, maar dat mag de pret niet drukken. De laatste naam in dat rijtje en meest recente aanwinst is gitarist Jake Dreyer, die we onder meer kennen van de bands Witherfall en White Wizzard. Die kan een behoorlijk riedeltje spelen, maar anders word je als 19-jarige ook weer niet gevraagd door het legendarische Jag Panzer. Dreyer speelde daar overigens niet veel mee, want al snel stopte die band even tijdelijk vanwege de hoge toerkosten. Maar dit terzijde. Het boegbeeld en de voornaamste songwriter van Iced Earth, Jon Shaffer, vertelt in de bio: ‘Iced Earth is my vehicle to write songs and to move people’ en ‘I don’t want to fall to mediocrity, or worse.’ Dat klinkt natuurlijk meteen al veelbelovend.
Schaffer heeft, volgens eigen zeggen, met dit nieuwe album getracht een mix te maken van de betere werken van de band, te weten The Dark Saga (1996), Something Wicked This Way Comes (1998) en Dystopia (2011). En, om meteen met de deur in huis te vallen, dat heeft hij, of eerlijk gezegd, de band zeer aardig voor elkaar gekregen. Het is absoluut een sterker album geworden dan het vorige Plagues of Babylon (2014). Eigenlijk hoor je allerlei muzikale windrichtingen, waarmee band in de loop der jaren knutselde wel voorbijkomen. En in plaats van de halve wereld over te vliegen voor opnamen, zaten de heren dit keer gewoon lekker in Indiana in de Independence Hall studio. Vooral misschien die relaxte benadering heeft voor deze dijk van een plaat gezorgd.
Het album trapt meteen af met knallende Viking metal, doorspekt met goede tempowisselingen. ‘Great Heathen Army’ heet die opener. Met het opvolgende nummer ‘Black Flag’ wordt fantastisch uit het power metal vaatje getapt. Hetzelfde geldt voor ‘The Veil’. De meest snelle en agressieve song is ‘Seven Headed Whore’. Hierop scheurt Dreyer alle kanten op, en gaat zanger Stu Block ook compleet los met diverse stijlen. Hoewel we dat al wisten, maar die man kan toch echt geweldig zingen, luister maar eens naar het semi-ballad-achtige ‘Brothers’. Maar ook op ‘Raven Wing’ opent hij met een prachtig stukje, alsof je Geoff Tate (ex- Queensrÿche) voorbij hoort komen. Verder, wordt dat nummer gekenmerkt door een geniale solo van Dreyer, die begint alsof hij in Pink Floyd staat mee te spelen. Daarna volgt er ook nog een prachtig uitgewerkte break.
Dreyer staat ook volledig in de schijnwerpers op het vrijwel compleet instrumentale ‘Ghost Dance (Awaken the Ancestors). Alleen ergens halverwege hoor je wat Indianen geluiden van Block. Hoewel deze nieuwe cd niet in de categorie conceptalbums thuishoort, is de afsluitende track ‘Clear The Way (December 13th, 1862)’ wel van het epische kaliber. Deze song van negenenhalve minuut gaat over de Ierse Brigade die meevocht in de Slag bij Brandenburg Crossing tijdens de Amerikaanse Burgeroorlog. Daarom zijn er dus ook folk elementen, inclusief doedelzakken, te horen op deze geweldige afsluiter.
Samengevat, ja Iced Earth boeit absoluut nog steeds. Incorruptible is een geweldige cd, met wederom, overigens, fantastisch artwork, zoals in de clip hieronder is te zien. Dus hierbij ook nog even een veer in de reet van David Newman-Stump (Skeleton Crew Tattoo) voor de tekeningen en Roy Young voor de kleurbewerking. Bij aanschaf zou ik dus kiezen voor die met het Artbook, hoewel dat een gelimiteerde oplage is.
