Get Even

Flashbacks, hallucinaties en andere mindfucks: het zijn vrij uitgekauwde elementen die in menig psychologische thriller/actiegame voorkomen. Dat is geen probleem als ze goed uitgewerkt zijn, en in Get Even worden ze gemixt met opvallende shooter-mechanieken in een soort achronologisch detective-avontuur.

De Poolse gamestudio Farm 51 laat met Get Even spelers voortdurend in het ongewisse. Je verzamelt beetje bij beetje aanwijzingen en bewijsmateriaal om een zo compleet mogelijk plaatje van de situatie op dat moment te schetsen. Dit doe je in de huid van ex-militair Cole Black, die er niet in geslaagd is om een gekidnapte vrouw te redden van een moordaanslag en momenten later wakker wordt in een verlaten psychiatrisch ziekenhuis, terwijl op zijn hoofd een niet-afneembare VR headset bevestigd is. Primair bewapend met een camcorder struin je verschillende gebieden af, soms in het heden en soms in een herinnering, terwijl een mysterieuze persoon onder de pseudoniem 'Red' je bijpraat over het achtergrondverhaal en instructies geeft over hoe te handelen. De grote vraag is alleen of Red te vertrouwen is.

Je handcamera is je grootste vriend in Get Even. Het vernuftige apparaatje heeft een aantal verschillende functies. Het heeft een zaklamp om bij te kunnen schijnen in donkere gebieden (en dat zijn er nogal wat), er zit een scanner op om interessante voorwerpen of 'herinneringen' op te sporen, een infraroodmodus om hittebronnen te kunnen identificeren en het is tegelijkertijd ook je map, om te kunnen navigeren en vijanden in kaart te brengen. Er zit alleen wel een grote 'maar' aan de camcorder, je kunt maar één weergavemodus tegelijk gebruiken. Dit kan behoorlijk frustrerend zijn omdat je voortdurend moet wisselen.

Get Even is een psychologische thriller verpakt in een first-person shooter. Dat shooter-gedeelte is echter geen prominent onderdeel van de game. Schietpartijen zijn zeer beperkt en vaak is het ook mogelijk om zonder bloedvergieten verder te komen. Mocht het wel tot een aanvaring komen dan heeft de speler een opmerkelijk verdedigingsmiddel tot zijn beschikking: de corner gun. Het doet precies wat de naam doet vermoeden, namelijk om hoekjes schieten. Dit levert interessante gevechten op en de corner gun is een ideale uitkomst in situaties waarbij je ingesloten bent en veilig vanuit cover je vijanden één voor één kunt uitschakelen. Maar zoals gezegd, dit zijn dun gezaaide momenten.

In eerste instantie zou Get Even eind mei al uitkomen, maar de releasedatum werd een maand uitgesteld in verband met de aanslag in Manchester. Omdat de game voor een deel draait om een ontvoerd meisje dat al vrij vroeg in de game opgeblazen wordt, leek het de Poolse ontwikkelaar niet verstandig om de game zo kort op de aanslag uit te brengen. Deze macabere toonzetting tijdens de introductie van het spel valt nogal rauw op je dak, maar naarmate je vordert komen er steeds meer ins and outs over deze gebeurtenis aan het licht. Daar schuilt ook de potentiële kracht van Get Even: als je je kop erbij weet te houden merk je dat er best een spannend verhaal wordt verteld dat slechts ondersteund wordt door de gameplay in plaats van andersom. Daar staat tegenover dat je geen revolutionaire mechanics of geweldige graphics hoeft te verwachten, dus als je bij de verhalende segmenten geneigd bent om er wat doorheen te rushen dan doe je het fout.

Het is qua gameplay allemaal wel aardig en bij vlagen uitdagend om te doen. Behalve bewijsmateriaal opsporen moet je bijvoorbeeld ook regelmatig puzzels oplossen, voetstapsporen traceren of electrische bedrading volgen om verder te komen, en in het gekkenhuis word je af en toe besprongen door 'medegevangenen' die compleet krankzinnig zijn geworden. Dit doe je allemaal in een sfeervolle setting van voornamelijk vieze duistere halletjes van verlaten panden. Wat ook sterk bijdraagt aan de sfeer zijn de goede geluidseffecten in Get Even, zoals de stemmen van doorgedraaide psychiatrische patiënten die steeds dichterbij komen, of het geluid van een slecht afgestelde radio dat sterker wordt naarmate je verder een trap afdaalt. Er zijn af en toe ook wel jumpscares, maar over het algemeen is het in Get Even allemaal net even wat subtieler. Denk aan omgevingen die compleet veranderd zijn wanneer je je omdraait, of dat er opeens ergens een knuffelbeer op een tafel staat die er vijf seconden eerder nog niet stond.

Get Even haalt inspiratie als games als Gone Home en The Vanishing of Ethan Carter. Tijdens de momenten waarop objecten in de omgeving fungeren als een soort raam naar het verleden moest ik zelfs een beetje denken aan BioShock Infinite, met de 'cracks in time' die Elizabeth in die game kon openen. Ook de Xbox One-game Quantum Break had soortgelijke foefjes om de ruimtetijd op de proef te stellen. Het zijn niet alleen maar herinneringen die 'afgespeeld' worden, maar ook bijvoorbeeld objecten die je uit het verleden naar het heden kunt toveren, bijvoorbeeld een groot hek om dekking achter te zoeken.

De reacties van hoofdpersoon Black waren in de meeste gevallen op één lijn met mijn eigen gedachten over gebeurtenissen in het spel, die vanwege de oneindige hoeveelheid plot-twists meestal neerkwamen op een boel WTF-momenten. Get Even moet het dan ook vooral hebben van de narrative, omdat het gameplaytechnisch allemaal niet echt bovenuit steekt.

Pluspunten
Minpunten
  • Spannend verhaal
  • Goede geluidseffecten/muziek
  • Camcordergebruik onhandig
  • Omgevingen wat eentonig
  • Grafisch meh
Gespeeld op PC. Ook verkrijgbaar op Xbox One en PlayStation 4.