Dreamfall Chapters

Er zijn maar weinig game-series die ruim achttien jaar nodig hebben gehad om hun trilogie af te ronden. Zitten fans na zo lang wachten op een sequel op The Longest Journey nog wel te wachten op voltooiing van het verhaal?

Het is moeilijk te volgen hoe de Dreamfall-serie nu precies in elkaar zit. In 1999 was er The Longest Journey, dat zeven jaar later een vervolg kreeg met een totaal niet verwarrende titel: Dreamfall: The Longest Journey. Nu is het einde van de trilogie hier met Dreamfall Chapters. Gelukkig voor de nieuwe spelers biedt dit laatste deel een kort introductiefilmpje van wat er allemaal gebeurd is in de eerste twee delen.

En dat is nogal wat. Dreamfall Chapters is het verhaal van twee mensen. Allereerst hebben we Zoë Castillo, haar verhaal neemt plaats in een dystopische toekomst, in een wereld waar Europa verenigd is, de zon niet meer in de hemel staat en waar de stad van Propast geleid wordt door corruptie en machtsvertoon. Aan de andere kant hebben we Kian Alvane, een gevangene die in de steek is gelaten door zijn eigen leger en gerecruteerd wordt om op te treden tegen de misdaden van zijn eigen ras. De twee verhalen lijken totaal ongerelateerd te zijn en bovendien bevinden zij zich in verschillende omgevingen: het verhaal van Kian is fantasy, het verhaal van Zoë geïnspireerd door science-fiction.

 

Net zoals hoe de trilogie is komen te bestaan, is het verhaal van Dreamfall Chapters af en toe dus wat moeilijk te volgen, en dat is toch wel waar Dreamfall Chapters het van moet hebben. De gameplay, puzzels en animaties zijn namelijk niet om over naar huis te schrijven. De gameplay is veel te veel van punt A naar punt B rennen, bovendien is het navigeren van enkele semi-open wereld levels veel moeilijker en langzamer dan het had kunnen zijn. De puzzels zijn geen breinbrekers, en als je wel een keer vast komt te zitten is het waarschijnlijk dat dit komt door een mechanisme dat je nooit is uitgelegd. En de animaties? Als je dacht dat Mass Effect Andromeda slecht was...

Het is duidelijk dat Dreamfall Chapters een relatief low budget-project is. Als je daar doorheen kan kijken, zit je echter iets moois te wachten. Alleen al de cutscène waarmee de game geopend wordt, het ademt zoveel sfeer uit met een interessante setting en briljante muziek. De game is mysterieus en bevat personages in zowel de fantasy als sci-fi-setting die geloofwaardig zijn met hun acties en conversaties. Dreamfall Chapters is boven alles een praatgame. Hoewel de benedengemiddelde animaties zonde zijn, is de voice-acting en het schrijfwerk van buitengewoon niveau.

Vooral het schrijfwerk verdient extra aandacht. Spelers van Telltale-games weten inmiddels wel dat wanneer je een belangrijke keuze maakt 'personage X dit zal onthouden'. Niks ten nadele van Telltale-games, maar het was wel altijd duidelijk dat de speler slechts een pion is het overkoepelende verhaal. In Dreamfall is het gevoel dat jouw keuzes écht uitmaken veel meer aanwezig. Jij bepaalt wat er met een personage gebeurt of hoe je een missie gaat aanpakken. En dat heeft gevolgen. Zelfs wanneer je denkt gewoon bezig te zijn met een conversatie die bedoeld is voor karakterontwikkeling, maak je een keuze zonder echt na te denken welke gevolgen dit zou kunnen hebben. En dat is indrukwekkend.

Ook is het fijn dat je personage uitlegt wat zijn of haar gedachten zijn tijdens het kiezen van conversatie-opties. Net zoals in veel andere games gebruikt ook Dreamfall Chapters slechts trefwoorden om de opties weer te geven. Het gebeurt dan wel eens dat spelers de opties op meerdere manieren kunnen interpreteren en daardoor iets zeggen wat ze niet wilden zeggen. Niet in Dreamfall Chapters. Zoë of Kian leggen je haarfijn uit wat precies de gedachtegang is achter iedere optie om dit soort miscommunicatie te voorkomen. Een mechanisme waar andere adventure-games van kunnen leren.

Aan de andere kant gaat de plot hier en daar wel wat té diep. Het is enigszins te vergelijken met de TV-serie Lost: iedere aflevering roept weer meer vragen op en antwoorden blijven uit of komen te laat. Het heeft ook hetzelfde effect als Lost, in de zin dat de game mysterieus en daardoor interessant blijft, maar tegen het einde aan is de kans aanwezig dat je teleurgesteld achterblijft.

Zoals benoemd is Dreamfall Chapters technisch gezien hooguit matig. De sfeer, setting en het verhaal zorgen ervoor dat je de game zo graag leuk wíl vinden, maar je kan de tekortkomingen nooit echt negeren. Toch is Dreamfall Chapters een perfect voorbeeld waarbij het geheel beter is dan 'the sum of its parts'.

Pluspunten
Minpunten
  • Mysterieus verhaal met prachtige setting
  • Keuzes hebben invloed
  • Natuurlijke conversaties
  • Oninteressante gameplay en puzzels
  • Slechte animaties
Gespeeld op Xbox One. Ook verkrijgbaar voor PlayStation 4 en PC.