Guardians of the Galaxy Vol. 2

Als de 'moeilijke tweede film' na een succesvol debuut van een nieuwe franchise is Guardians of the Galaxy Vol. 2 alles wat het moet zijn: het plezier uit de eerste film, een nieuw, persoonlijk gedreven verhaal en weer zo'n leuke mix van muziek en grappen.

In 2014 was het van tevoren niet helemaal zeker of Guardians of the Galaxy wel ging slagen. Het was, na de Thor-films, de eerste Marvel Studios-productie die echt heel erg buitenaards was en waarin er niet echt sprake was van superhelden. Bovendien was de groep maar een beetje vreemd: een wasbeer en een pratende boom? Serieus? Maar de eerste trailers maakten al veel enthousiasme los en de film zelf bewees dat deze samenstelling van cast, verhaal, humor en natuurlijk een originele soundtrack een heel succesvolle mix was. Guardians of the Galaxy was (en is nog steeds) een genot om te kijken, omdat er niet eerder een space opera deze toonzetting toepaste, maar ook omdat je de groep ziet groeien van tegenstanders, naar vrienden, naar een samengestelde familie. Dat was ook verre van uniek, maar het werkte wel heel goed.

Guardians of the Galaxy Vol. 2: Star-Lord

In Guardians of the Galaxy Vol. 2 is niets van dit alles afgezwakt, of te weinig doorontwikkeld, of simpelweg gekopieerd van de eerste film. Integendeel: de kracht van Vol. 2 komt voort uit regisseur James Gunns liefde voor deze personages en hoezeer hij ze verder wil uitdiepen en met elkaar wil laten samenspelen. We vinden ze, aan het begin van de film, nog vers na hun avontuur op Xandar en hebben nu een reputatie als redders van het sterrenstelsel. Ze zijn een opdracht aan het uitvoeren om iets waardevols te beschermen tegen iets kwaadaardigs, en al direct barst er een geweldige mix van actie, humor, muziek en onderling gekibbel los. Centraal in deze eerste hilarische momenten staat Groot, nu bekend als Baby Groot en nauwelijks groter dan toen hij aan het einde van de vorige film in een potje stond. Volume 2 speelt zich ook maar een maand of twee later af; Groot is simpelweg nog niet zo ver gegroeid. Deze eerste scène onderstreept dat Gunn weet wat het publiek leuk vond aan de eerste film en schept het vertrouwen dat het met deze film ook wel goed komt, en daarin stelt hij uiteindelijk niet teleur.

Baby Groot is meer dan eens het centrale punt in de film; niet omdat de film om hem draait, maar omdat hij, zeker in zijn kleine vorm, te adorable is om niet naar te kijken. Hij zegt nog steeds maar drie woorden, en nog steeds is het een beetje vervelend dat Rocket soms half moet herhalen wat hij zegt alvorens erop te reageren omdat wij het anders niet snappen, maar met name een scène waarin Rocket probeert Baby Groot een opdracht te laten uitvoeren is een hilarisch stukje theater; je hebt nog nooit met zoveel plezier naar een boom(pje) gekeken.

Guardians of the Galaxy Vol. 2: Baby Groot

De film zelf draait meer om Peter Quill dan in het eerste deel. Een belangrijke rol is weggelegd voor zijn vader, gespeeld door Kurt Russell. James Gunn heeft in zijn versie van Guardians of the Galaxy niet de comics gevolgd, dus Marvel-fans die verwachten dat Russell de rol van J'son speelt moeten hun verwachtingen bijstellen. In de eerste film werd al een beetje gehint naar Peters vader: hij is 'iets ouds en machtigs', en niet zomaar een of andere alien. Hoe bijzonder hij precies is wordt uiteindelijk relatief snel duidelijk, en de scènes waarin Russell toelicht wie en wat hij is, hebben als effect dat Peter zichzelf wat beter leert kennen terwijl hij een band opbouwt met zijn vader.

Het groeien van onderlinge banden en het elkaar beter, anders leren kennen is sowieso een sterk aanwezig element in Guardians of the Galaxy Vol. 2 en de voornaamste rechtvaardiging voor het bestaan van deze film. De diverse subplots in de film dienen allemaal de persoonlijke groei van een of meerdere personages of hun relatie met de anderen, zonder dat er uiteindelijk geen centraal verhaal meer van overblijft. In veel opzichten is dit tweede volume daarin misschien wel beter dan het eerste, omdat er hier geen tijd besteed hoeft te worden aan het introduceren van de hele groep. De verschillende verhalen zorgen bovendien voor een leuke diversiteit in dynamiek, die een aantal rustige momenten in de hoofdverhaallijn mooi opvult.

Guardians of the Galaxy Vol. 2: Gamora, Star-Lord, Drax

Guardians of the Galaxy Vol. 2 is, dankzij een goed verhaal, een sterke cast en het samenbrengen van die factoren door iemand met een duidelijke visie voor de personages, meer dan slechts een nieuwe film in een franchise. Het beantwoordt aan de vraag van fans om meer te zien van wat er zo geslaagd was in de eerste film, maar doet dat niet door simpelweg dezelfde trucjes te herhalen. Deze film haalt zijn humor uit satire, slapstick en karaktermomenten en doet dat zonder de verhaallijnen te ondermijnen. En daardoor is Vol. 2 niet alleen een uitermate geslaagde vervolgfilm, maar wederom een hoogtepunt in de reeks films die Marvel Studios blijft uitpersen. In een jaar met, naar verwachting, veel kwalitatief sterke comicverfilmingen kan James Gunn de concurrentie in ieder geval prima aan.