For Honor

Ik ben er altijd een voorstander van als grote uitgevers iets nieuws gaan proberen. Het betekent risico nemen en dat kan mooie dingen of een teleurstelling opleveren. Het brengt in ieder geval iets nieuws. Ubisoft heeft die gok genomen met For Honor. Een game die Vikingen, samoerai en ridders met elkaar laat vechten op een bloederige manier. Samen met redacteur PoeHao mochten we aan de slag gaan met het spel.

In de wereld van For Honor zijn er drie volkeren die de dienst uitmaken. Ridders, Vikingen en samoerai. Samen zijn ze verwikkeld in een bloedige strijd waarvan niemand eigenlijk meer weet waarom die er is. De story mode laat je beginnen met de ridders en geeft je een totaal van acht missies om vervolgens in het verhaal verder te gaan als Vikingen en samoerai. Het verhaal stelt niet heel veel voor, maar geeft je wel het gevoel dat je onderdeel uitmaakt van het geheel. Ik hou er persoonlijk niet van om games alleen maar online te spelen. Deze story mode geeft een leuke afleiding als ik even geen zin meer heb om online mensen aan mijn zwaard te spiesen.

for honor

For Honor is eigenlijk een simpel spel. Ieder volk heeft een x aantal soorten vechters waarmee je aan de slag kan en allemaal hebben ze hun eigen manier van spelen. Van brute domme krachten tot snelle vechters waarmee ontwijken ineens een stuk belangrijker wordt. Het idee is namelijk dat je vooral je tegenstander blokt om vervolgens zelf een succesvolle aanval uit te voeren. Vooral online heeft dit veel invloed. In de verhaalmodus merk je dat je nog vaak weg komt met een foutje hier en daar. Als je speelt op het hoogste niveau daarentegen ligt dit toch iets anders. Je komt vaak in situaties waarin je niet meer 1v1 bezig bent. Ineens loop je een kamer in om het vervolgens in je eentje tegen vier man op te nemen. Dit zijn de momenten dat je wel alles uit de kast moet halen om niet als eerste neer te gaan. Tijdens de verhaalmodus krijg je ook wat leuke andere dingen te doen. Zo kun je met harpoenen knallen of moet je te paard achter een grote Viking aan die de benen neemt.

for honor

Grafisch gezien is het spel echt geweldig. Ik kijk nog steeds dagelijks mijn ogen uit als de blood and gore van mijn tv af spat. De geluiden die erbij komen maken het helemaal af. Daarnaast kun je de story mode ook nog eens co-op met iemand anders spelen. Ik moet zeggen dat dit het geheel wel een leuke replay-waarde geeft. Was erg leuk om te doen. Buiten dat ik PoeHao af en toe per ongeluk een flinke ros met mijn bijl verkocht, is het wel prettig om nu eens samen tegen die baas vechten. Het maakt het in ieder geval een stuk makkelijker!

for honor

Het verhaal is in feite een lange tutorial, waarin je de knoppen en moves worden uitgelegd. Maar vergis je niet, het is geen makkie. De eindbazen zijn indrukwekkend sterk. Er zijn checkpoints op logische plekken, zodat je bij een plotselinge dood niet de hele missie opnieuw hoeft te doen. Door de verhaalmodus leer je de verschillende facties kennen, hun lore en ook andere klassen van strijders. Dit biedt een ideale gelegenheid om zo de subtiliteiten van de game te ontdekken. Er zijn geheime plekjes te ontdekken die net iets meer informatie over de lore geven. Ook zijn er spullen te vinden, zoals granaten en extra tijdelijke feats. Door potten te breken, kun je ook weer staal (geld), onderdelen en cosmetische franje vinden. De feats van de helden zijn net even anders dan de feats in de multiplayer. Het verhaal kun je ook in co-op met twee, drie of vier gamers spelen. Erg leuk, maar de tegenstanders schalen wel een beetje mee. Tip: je gezondheids-feat laadt mettertijd op, dus gebruik deze zo snel en vaak je kan. Door het spelen van het verhaal kun je staal verdienen. Dit staal heb je nodig om personages in de multiplayer vrij te spelen. Daarnaast is er ook nog een progressiesysteem waarvan ik nog steeds het nut niet snap. Ik heb er namelijk niet veel aan gehad. Ik heb twee feats (vaardigheden) gebruikt tijdens het spelen en verder heb ik er geen aandacht aan besteed omdat het gewoon niet echt goed uitgedacht is. Story mode is leuk wanneer je het samen met iemand speelt, maar For Honor moet het toch echt hebben van zijn online gedeelte en de single-player zal vooral gebruikt worden als afleiding. Gemiste kans als je het mij vraagt, want het spel leent zich zeker voor meer diepgang dan nu het geval is.