CD: Soulburn - Earthless Pagan Spirit
Beukende death en dreigende doom, aangevuld met occulte teksten; het is het kader waarin de muziek van Soulburn geplaatst kan worden. Toch heeft de band op het eerdere werk blijk gegeven van het feit dat het niet een dertien in dozijn band is. Deze nieuwe release mag dan ook vol verwachting en kloppend hart worden verwelkomd.
Earthless Pagan Spirit is het derde geesteskind van de band van het duo Eric Daniels/Bob Bagchus. De gitarist en drummer die Asphyx tot een wereld act maakten, hebben de smaak te pakken. Er zit nu nog maar twee jaar tussen het uitbrengen van een plaat, in plaats van zestien. Uiteraard, heeft dat allemaal zijn redenen gehad, waaronder de reünie van Asphyx zelf. Het ziet er echter naar uit dat de band een wat constantere periode in gaat.
De ingeslagen weg van het vorige album, The Suffocating Darkness, wordt op deze cd verder bewandeld. De voorliefde voor bands als Bathory, Venom en Celtic Frost, die de deuren openenden voor tal van death, doom en black metal acts, is nog steeds terug te horen in de muziek. Zeker de knallend korrelige, en bombastische sound is lekker old-school. Ook, de obsessie met het occulte is een rode draad, maar dat is haast niet anders in deze wereld. Het afzetten tegen religie komt met grote regelmaat voor, of in de woorden van zanger/bassist Twan van Geel, ‘A serpent’s tongue spreading fear to some, yet a glorified temptation to others. Those who read between the lines may illuminate in its satanic glare and find new meaning in them.’
De cd beukt er meteen op los met de opener ‘Where Splendid Corpses Are Towering Towards The Sun’. Het begint uptempo en retestrak. Halverwege, hoor je sterke tempowisselingen, iets wat dit album positief kenmerkt. Een latere track, ‘As Cold As Heavens Slain’ heeft wel wat weg van de opener, terwijl bijvoorbeeld ‘The Blood Ascendant’ vanuit een slepend traag begin, als een wervelwind, aan kracht en snelheid toeneemt. ‘Howling At the Heart of Death’ laat horen, hoe je met doom kan variëren, en tevens dat Van Geel, die we natuurlijk kennen als gitarist van The Legion Of The Damned, een uitstekende zanger is.
De prima vocalen van Van Geel, worden op ‘Withering Nights’ heerlijk aangevuld door Lisette van den Berg (o.a. Scarlet Stories). Hierdoor is er weer wat meer onderscheid tussen de nummers. Het is dus absoluut geen eenzijdige bedoeling. Zo is het op ‘The Torch’ Bagchus die het verschil maakt, met zijn enerverende drumpartijen. In totaliteit is ‘Spirited Asunder’ wel het hoogtepunt. Stoeiend met genoemde elementen, is dit een absolute klassieker geworden, met name door de geweldige riffs.
Met Earthless Pagan Spirit heeft Soulburn zeker geen half werk afgeleverd. Het album is, hoe gek het ook klinkt qua muziek, een echt ‘feel good’ momentje geworden. Hier kan een headbanger vrolijk van worden. Dus, met deze cd zit je, tijdens de donkere dagen en de komst van heilige mannen, gebeiteld.
