NHL 17

De NHL is afgelopen week weer begonnen, en hoewel de kans groot is dat mijn Colorado Avalanche geen kampioen gaat worden dit jaar - zeker wanneer ze deel uitmaken van dezelfde divisie als de sterke Nashville Predators en St. Louis Blues - kan ik altijd nog de virtuele versie van de Avs kronen tot Stanley Cup-winnaars in NHL 17. NHL 17 is al nummertje 26 in de reeks, en voegt deze game wat toe ten opzichte van zijn voorganger?

Om maar gelijk met de deur in huis te vallen: enorm drastische veranderingen in de gameplay zul je niet tegenkomen in NHL 17, maar een aantal modi hebben een grote opfrisbeurt gekregen. Zo is Be a GM mode omgedoopt tot Franchise Mode en heeft het veel meer diepte gekregen. Elk team heeft nu zijn unieke eigenaar, en naast dat je er voor moet zorgen dat je team goed op het ijs presteert moet je ook die gelukkig zien te houden.

Dat kan je doen door de hele hut draaiende te houden door prijzen vast te stellen voor toegangskaartjes tot eten en parkeerplaatsen, speciale evenementen op wedstrijddagen zoals weggeefacties en het upgraden van je stadion wanneer dat nodig is. Wanneer je toe bent aan een compleet nieuwe omgeving kun je ook besluiten je team te verplaatsen naar steden die al eerder een hockeyteam in de NHL hebben gehad zoals Quebec, of nieuwe steden zoals New Orleans en Indianapolis. Franchise Mode is voor mij een van de leukste modi van NHL 17, omdat je je club uit een heel ander perspectief ziet en doordat je alles in en rondom het stadion en het team kan aanpassen.

EA Sports Hockey League Mode maakt ook weer een rentree, waarbij je een eigen speler maakt waarmee je een team vormt met vijf andere spelers, of op eigen houtje je eigen team maakt. Naast dat je de logo’s, namen en shirts van je team eindeloos kan aanpassen kun je nu ook aan de slag met de gloednieuwe Arena Editor, waarmee je je eigen thuishonk voor je team maakt.

De Arena Editor is verreweg de leukste van die vier opties, omdat het zo uitgebreid is en je het zo knettergek kan maken als je zelf wilt: je kunt het heel ingetogen doen zoals de tribunes en het dak een likje verf geven in de kleur van je team, maar je kunt het ook compleet over-the-top doen met vuurwerk, gigantische scoreborden, flitsende led-lichten op de boarding, luide toeters wanneer er een goal gemaakt wordt en uiteraard de rockmuziek uit de jaren tachtig en negentig die daar op volgt. Amerikaanser krijg je het niet en eigenlijk is het ook wel kitscherig voor een nuchtere Nederlander zoals ik, maar dat mag de pret absoluut niet drukken.

Wat wel een klein minpunt is is dat je constant een optie moet selecteren om te zien hoe dat eruit kan zien. Dat is niet zo erg wanneer je een stadion aan het ontwerpen bent, maar wanneer je bij de spelers aankomt is het ontzettend irritant. Er zijn meer dan 150 gezichten om uit te kiezen en om nou elke keer een gezicht te selecteren om te kijken hoe het er in-game eruitziet, daar heb ik simpelweg de tijd niet voor. Het zou veel handiger zijn geweest als NHL 17 gebruikt had gemaakt van sliders om gezichten en lichaamsbouw aan te passen, zodat je heel precies de speler kan maken die je zelf wilt.

Zoals valt te verwachten ziet NHL 17 er grafisch gezien goed uit, maar je merkt wel dat de engine waarop de game gebouwd is aan vervanging toe is. NHL 17 maakt nog gebruik van de ignite engine (in tegenstelling tot FIFA 17, dat al overgeschakeld is op Frostbite) en het verschil in grafische pracht en praal tussen die twee games is wel te merken. NHL 17 komt misschien nu nog weg met een wat oudere engine, maar we hebben gezien waar EA toe in staat is met zijn sportgames bij FIFA 17.

Overigens mogen de animaties ook wel een update krijgen: voornamelijk als een veldspeler opzij geduwd wordt wil deze nogal eens rare bewegingen maken, wat er nog eens extra cringy uitziet in de herhalingen. Ik zeg hier expliciet veldspelers: omdat de goalies er wel een stuk beter uitzien wanneer het aankomt op animaties ten opzichte van NHL 16. Goalies maken nu veel meer gebruik van hun lichaam om een redding te maken, wat erop neerkomt dat de goalie niet meer zulke extravagante bewegingen hoeft te maken.

En hoewel EA Sports Hockey League Mode en Franchise Mode een flinke update hebben gekregen, geldt dat niet voor alle modi die NHL 17 te bieden heeft. Be A Pro-mode, waarin je met je eigen gemaakte speler probeert de top van de NHL te bereiken is nauwelijks vernieuwd. Zeker als je ziet dat single-player carriéremodi zoals NBA 2K 17 en zelfs neefje FIFA 17 een verhaal krijgen (hoe cliché dat ook is), mag NHL 17 daar niet op achterblijven. Ook word je in Be a Pro-mode nog steeds onnodig afgestraft voor totaal onnodige dingen: wanneer je als winger niet goed verdedigt kan je voor straf een naar de tweede of derde line geplaatst worden. Waarom zou ik moeten verdedigen als ik een winger ben?

En niet alle nieuwe modi zijn even geslaagd. Zo is de World Cup of Hockey (niet te verwarren met het wereldkampioenschap ijshockey, dat wordt georganiseerd door de IIHF en wordt gespeeld volgens internationale regels) weer toegevoegd na vele jaren afwezigheid, maar deze modus kan me niet zoveel boeien. Het voelt meer als een verplichting tegenover de NHL om de World Cup of Hockey erin te gooien omdat het toevallig dit jaar weer georganiseerd werd (na 12 jaar afwezigheid), en het is duidelijk dat ook EA niet veel moeite heeft gestoken door slechts alleen het ijs van een nieuw logo te voorzien en de spelers in een nieuw tenue te steken. Verder is er geen uniek commentaar, geen unieke interacties, en de scène waarin de speler de trofee omhoog houdt is exact hetzelfde als wanneer een speler de Stanley Cup in ontvangst neemt.

NHL 17 probeert wel te vernieuwen, maar echt wereldschokkende aanpassingen blijven uit. De franchise mode is zeker goed geslaagd en ook de nieuwe opties om je spelers en team aan te passen zijn leuk, met als hoogtepunt de arena editor. Echter, daar houdt het qua innovatie wel bij op. Be a Pro-mode verschilt nauwelijks ten opzichte van NHL 16 en kent nog steeds dezelfde problemen, en de World Cup of Hockey is ook een mode die je één keer speelt om vervolgens weer door te gaan met de modi waar je daadwerkelijk wat om geeft. Ook op grafisch gebied blijft NHL 17 achter. Het gebruik van de frostbite-engine in FIFA 17 belooft hoop voor de toekomst, maar NHL-fans moeten het voorlopig zonder Frostbite stellen en hoewel dat zeker geen staf is, zullen sommigen zich stiekem toch een beetje benadeeld voelen.

Om te vragen of je NHL 17 moet kopen, kun je jezelf de volgende vraag stellen: heb ik NHL 16 in huis? Is het antwoord ja, dan voegt NHL 17 niet zo heel veel toe ten opzichte van NHL 16, tenzij je echt die-hard ijshockeyfan bent en benieuwd bent naar de nieuwe Franchise Mode. Is het antwoord nee en heb je al een tijdje niet meer de virtuele ijzers ondergebonden, dan is NHL 17 zeker het overwegen waard.