Psycho-Pass: Mandatory Happiness

Psycho-Pass is van origine een anime in een wel erg interessant toekomstbeeld. Alle emoties en crimineel gedrag van mensen worden in een computersysteem, Sibyl System genaamd, gestopt en geanalyseerd. Door dit onderzoek is men tot de ontdekking gekomen dat het te voorspellen is hoe iemand in zijn vel zit. Er wordt simpelweg een nummer aan iemand gehangen. Dit getal, dat het moraal van iemands hart en ziel benoemt, wordt 'psycho-pass' genoemd. Een van de onderdelen die het cijfer bepaalt is de Crime Coefficient. Dat geeft aan wat de kans is dat iemand ooit een misdaad gaat plegen.

Detectives werken samen om deze mensen op te sporen en te zorgen dat ze hun misdaad nooit kunnen plegen. Daarvoor hebben zij wapens, Dominators. Ze hebben daarmee de keuze: iemand stunnen en inrekenen of een dodelijk schot lossen. Enforcers zijn mensen die deze mogelijke misdadigers opsporen. Zij hebben zelf ook een hoog getal op hun hoofd geprijkt gekregen. Ze weten hoe potentiele misdadigers denken, maar het berechten doen de zogenaamde Inspectors, kalme en verstandige mensen met een prima psycho-pass.

Psycho-Pass: Mandatory Happiness (Foto: NIS America)

Psycho-Pass: Mandatory Happiness is een visual novel en start in Tokyo, in 2112. Het verhaal in deze game heeft al een voordeel. De cast van de anime doet wel mee, maar er worden twee nieuwe hoofdpersonages geïntroduceerd. Je hoeft de serie dus niet te kennen. Nadeshiko Kugatachi is een net aangenomen Inspector die haar geheugen kwijt is geraakt. Ze is kalm, serieus en heeft nogal veel moeite om menselijke emoties te begrijpen. Voor haar is berechten dan ook vaak een doodsvonnis. Takuma Tsurugi is een nieuwe Enforcer die zijn vermiste jeugdvriend zoekt. Ze komen elkaar tegen en het lot stuurt ze naar Sado Marine City, waar Nadeshiko voelt dat ze de plek kent.

Zoek je een actiegame, dan zit je met Psycho-Pass: Mandatory Happiness niet bepaald goed. Er is maar één knop te gebruiken om de tekst vooruit te laten gaan. En zelfs dat kun je automatisch laten doen. Het is een echte visual novel, dus er is geen gameplay te vinden. Jij als speler moet zo af en toe een keuze maken, zodat het verhaal een wending krijgt. Verwacht dus geen minigames a la Daganronpa of Ace Attorney. Het verhaal is dus het allerbelangrijkste, en gelukkig is deze goed.

Psycho-Pass: Mandatory Happiness (Foto: NIS America)

Het verhaal is geschreven door Gen Urobuchi, de man die ook seizoen 1 van de serie geschreven heeft. Het spel zoekt weer een andere kijk op deze wereld. Wat is geluk? Is het zwart-wit, of zijn er grijze gebieden? Nadeshiko en Takuma lossen allerlei ogenschijnlijk ongerelateerde zaken op, maar langzamerhand wordt duidelijk dat iemand een groter plan heeft om mensen gelukkig te maken door middel van het Sibyl System. De keuzes zijn nooit overduidelijk goed of slecht, en meestal weet je ook niet wat de consequenties zijn.

Belangrijk bij dit genre is dan ook dat je vaak je voortgang opslaat. Want er is wel degelijk een game-over Psycho-Pass: Mandatory Happiness. Vaak zie je aan een keuze niet wat de gevolgen gaan zijn en dat begon bij mij al in de eerste case. Een jongen is gek op een meid en ze zijn er samen vandoor. Niets ernstigs zou je zeggen, maar de jongen is nogal geobsedeerd door haar. Door een keuze van mezelf ben ik te laat op de plek waar ze zich verbergen en is hij al compleet doorgedraaid. Slachtoffer nummer 1 is een feit. Maar het meisje heeft een trauma door alles wat er gebeurd is en omdat ik met Nadeshiko speel, beoordeelt ze zonder emotie dat ze ook een gevaar is. Slachtoffer nummer 2. Wow, en dat alleen maar omdat ik een 'verkeerde' plek koos om de twee te gaan zoeken. Je snapt het al, voordat je de 'true ending' te zien krijgt ben je wel even bezig.

Psycho-Pass: Mandatory Happiness (Foto: NIS America)

Vooral de koelbloedigheid van Nadeshiko is soms op zijn minst gezegd apart om te lezen. Door haar geheugenverlies leest ze ook geen emoties meer en daar komen keiharde beslissingen zonder blikken of blozen van. Het is jammer dat de executies en dergelijke allemaal in tekst zijn, terwijl ze in de serie daar niet zo moeilijk over doen. Het heeft vast te maken met het zo laag mogelijk houden van de leeftijdsclassificering van de game, maar toch. Psycho-Pass: Mandatory Happiness is niet voor iedereen. Het is geen game met daadwerkelijke gameplay, maar er zijn toffe cases en soms ging ik nog een save-game terug om het andere, soms verkeerde, eindes daarvan te zien. Zoek je niet een verhalende game waar je voor je gevoel door lange teksten moet ploeteren, dan gaat Psycho-Pass: Mandatory Happiness je niet overtuigen. Voor mensen die eens wat anders zoeken, of visual novels het einde vinden, is het spel prima, je bent avonden zoet.

Pluspunten
Minpunten
  • Goed verhaal, toffe cases
  • Gevolgen van keuzes zijn niet meteen duidelijk
  • Twee verhaallijnen en ook nog veel eindes
  • Zoek je meer dan tekst, zoek dan verder
  • Soms mogen gebeurtenissen net wat visueler in beeld komen zoals in de serie
Gespeeld op PlayStation Vita, ook verkrijgbaar voor PlayStation 4.