Hue

Hue brengt de speler langzaam in het spel, een beetje verhaal hier, een beetje puzzel daar, dan een nieuw mechaniek, en voor je het weet zit je een vrij complex spel te spelen waar je niet enkel bij na moet denken, maar waarbij je behendigheid ook op de proef wordt gesteld. De omgeving van Hue bestaat uit verschillende kleuren, niet allemaal tegelijk maar slechts één. De obstakels bestaan uit dezelfde verschillende kleuren je ziet deze obstakels, behalve de obstakels die dezelfde kleur hebben als de omgeving... De speler bepaalt de kleur van de omgeving, door de juiste kleur op het juiste moment te kiezen kan je obstakels overwinnen. Houdt bijvoorbeeld een blauwe muur je tegen, dan maak je de omgeving blauw. Zo gaat de muur op in de omgeving en verdwijnt hij dus waardoor je door kan lopen.

Je begint met slechts één kleur om obstakels te kunnen overwinnen maar vindt er al snel meer. Hoewel het spel zeer makkelijk begint en je vloeiend, bijna zonder dat je het merkt in de complexere omgevingen brengt, kom je uiteindelijk op een punt waarbij je soms uitgedaagd wordt. Misschien is deze leercurve zelfs wel te vloeiend, of beter gezegd, te flauw. De uitdagingen groeien net snel genoeg om continu op het randje van het niet saai zijn, te zitten. Op het moment dat je op één na alle kleuren bij elkaar hebt, komen er levels met echte uitdagingen, en dan vooral de levels die behendigheid vereisen. De puzzellevels krijgen nu ineens de mogelijkheid dat je ze kan verkloten en dat je opnieuw moet beginnen.

Je komt in verschillende omgevingen terecht die allemaal hun eigen sfeer hebben. Het verhaal draait om je moeder die is verdwenen, en in omgeving van een kleur die je niet kan zien. Middels brieven vertelt ze over haar wetenschappelijk onderzoek naar kleur. Hoewel het verhaal buiten dat het over kleur gaat, weinig echt relateert aan het spel, is het wel een interessant verhaal met een filosofische inslag.

Tijdens het kiezen van de kleuren middels het kleurenwiel openbaren alle obstakels in het beeld zich. Je kan geen kleuren kiezen terwijl je binnenin een obstakel staat, maar de obstakels openbaren zich wel, wat je de kans geeft om een pad te plannen zonder per ongeluk een kleur te kiezen die je momenteel de dood in zou jagen. Een ander effect dat plaatsvindt tijdens het kiezen van een kleur is de vertraging van tijd. Dit zorgt voor een groot scala aan mogelijkheden in verschillende puzzels op basis van behendigheid. Zo moet je bijvoorbeeld bij sommige obstakels springen om vervolgens in de lucht de juiste kleur te kiezen. Het is te merken dat de obstakels en mogelijkheden goed uitgebalanceerd zijn, soms met het gevolg dat levels te makkelijk zijn. Daar tegenover staat dan weer dat er levels tussen zitten die vrij lang zijn, en waarbij je makkelijk dood kan gaan. Doodgaan betekent echter altijd dat je het gehele level van voor af aan moet spelen. Hoewel de puzzels en vaardigheden dus goed in balans zijn, zorgen de ontwerpen van de verscheidene levels ervoor dat het spel uitstapjes maakt buiten de balans tussen vaardigheden en obstakels.

Kom je tijdens het spelen van Hue levels tegen waarbij je wel heel behendig moet zijn, kijk dan nog eens goed naar het level. Zijn er misschien nieuwe dingen die je nog niet eerder hebt gezien? Want Hue is een puzzel adventure, wanneer je dus heel behendig moet zijn, doe je het waarschijnlijk verkeerd en is er een andere manier. Waarschijnlijk is er dan een manier waarbij je meer moet nadenken maar minder behendig hoeft te zijn. Hue biedt hiermee wel een manier van spelen die eigenlijk niet bedoeld is, sommige levels kan je prima middels behendigheid spelen terwijl dat niet bedoeld is.

Als er een spel te noemen is waarbij graphics en gameplay vloeiend in elkaar overgaan, dan is het Hue. Ondanks dat de saaiheid continu dreigt, blijft Hue deze altijd voor en is het vrijwel altijd vermakelijk. Hue biedt ongeveer 8 uur aan speeltijd wanneer je er vloeiend doorheen gaat.

Een controller is een grote aanrader voor dit spel. De Steam Controller vergt echter een paar configuratie-aanpassingen. Ten eerste wil je dat de rechter duimpad zich als joystick gedraagt, daarbij wil je waarschijnlijk de outer deadzone uitschakelen in de geavanceerde instellingen. Dit laatste voorkomt dat wanneer je per ongeluk teveel richting deadzone beweegt met je duim dat je een kleur kiest die je de dood injaagt ...