Call of Duty Black Ops 3: Eclipse/Descent

Een jaarlijkse Call of Duty betekent ook meerder DLC’s. Eindelijk vond ik de tijd om de uitbreidingen Eclipse en Descent te spelen. Deze geven je elk vier nieuwe mappen en een nieuw hoofdstuk in de zombie-modus.

We beginnen met Eclipse. De zombie-modus van de vorige DLC, Awakening genaamd, was geniaal. Nu is er Zetsubou No Shima. Het is een mysterieus eiland in de Stille Oceaan waar experimenten hebben plaatsgevonden. Dat is duidelijk te zien, want er zijn niet alleen zombies die op je af komen rennen. Er zijn nu ook planten die op je af komen. Gezien het een jungle is wantrouw je elke plant. Je kunt zelf ook zaadjes planten waar dan soms bonussen uitkomen, maar een zombie of een levende plant behoort ook tot de mogelijkheid. Het doel? Een kloon van een van je teamleden vermoorden, voordat hij de hele wereld vernietigt. Oke, raar dus.

Niet alleen zaadjes planten is nieuw, ook onder water met de zombies vechten. Ze zwemmen niet, maar uh, waggelen op je af. Dood zijn ze toch al, dus verdrinken is lastig schijnbaar. De puzzels en dingen die je moet doen zijn dit keer veel lastiger in Zetsubou No Shima. Het eiland is enorm groot, en dan is er nog een bunker te vinden die zo ongeveer een geheel complex op zichzelf is. De modus gaat dit keer ook veel meer in op het verkennen. Ik heb echt soms moeten zoeken en uitproberen om verder te komen. Er zijn weer enorm veel geheimen en easter eggs te vinden.

Nieuwe gear is er zat, zoals de Skull of Nan Sapwe dat zombies bevriest. De KT-4 is ook zo’n apart wapen: er groeien explosieven uit zombies. Dan weet je tenminste waar je op moet mikken, van een afstand natuurlijk. Maar het dubbelloops jachtgeweer is toch wel erg efficiënt. De zaden en emmers die je vindt zijn nodig om taken te volbrengen om verder te komen. Zetsubou No Shima is mooi, het is weer geheel anders, maar bestaat uit minder actie en meer gezoek en gepuzzel.

Een uitbreiding levert vier multiplayermappen en Eclipse is geen uitzondering. Allereerst is er Verge, een van de toffe nieuwe mappen in deze DLC. Dit is de remake van Bonzai, die we kennen uit Call of Duty World at War. Je kent het eigenlijk niet meer terug. Het level heeft een achtergrondverhaal waarin twee stammen vechten om een waterbron, apart dat er in een multiplayermap opeens een situatie met een verhaal geschetst wordt. Het ziet er tof uit, door de Mad Max-sfeer die er hangt. De bewoners waren duidelijk op verzameljacht op alles wat bruikbaar was na een overduidelijke ramp. Je vecht in gangen en in de zelfgebouwde optrekken, waardoor sniperen niet nuttig is. Neem dus een shotgun mee, daar maak je pas echt vrienden (en vijanden) mee.

Een ander pareltje is Knockout. Het is een tempelcomplex in Polynesië. Kersenbloesem, Shaolin tempels, je komt zo in Oosterse sferen met de mooie kleurenpracht op je beeldscherm. Kleurrijk zoals de map Splash in de eerste DLC, ik vind het een verademing ten opzichte van die standaard grauwe, grijze mappen die we al zo vaak hebben gezien. De map is weer de typische drie lanen waarover je naar de tegenpartij kunt komen. Niet erg creatief, maar in dit level past het wel en is er eigenlijk altijd wel actie. Met dat wallrunnen erbij lijkt het soms wel even op zo’n slechte Oosterse B-vechtfilm. Alleen hier zie je de touwtjes niet.

Helaas, er schijnt altijd minimaal één lelijke map bij te horen. Dit keer is die twijfelachtige eer aan Rift. Je bent hier op een militaire basis die handig genoeg letterlijk boven een krater is gebouwd. Hete lava genoeg om in te vallen dus, mocht je hoogtevrees hebben…. Het grauwe design helpt niet mee om het leuk te vinden, maar wat helemaal rot is, is dat alle actie zich maar rondom een gedeelte afspeelt. De rest van de map zweeft er voor spek en bonen bij. Dit en de aantrekkingskracht van het grafische zorgt ervoor dat ik deze map echt niet leuk vind.

Dan is er nog Spire. Wall-run heaven. En dat mag je letterlijk nemen, want je bent op een vliegveld dat volgens de makers in de toekomst hoog in de lucht zal zijn gebouwd. Het ziet er ook nog hemels uit door het heel witte leverdesign. Alle kamers, gangen en vliegtuigen zijn wit. eens in de sneeuw bent. De map heeft voor ieder wat wils: wil je sniperen, dan kan dat in een van de twee uitkijktorens. Maar echt leuk is het wall-runnen. Je kunt bijna overal komen door over de muren te lopen. Alleen moet je wel oppassen voor diezelfde snipers, die je van de muur af kan knallen. Spire speelt erg snel als je ervoor kiest op de loop te gaan, want iedereen kan van overal komen. Een van de betere mappen die de nieuwe wall-run feature goed benut.

Voor 14,49 euro krijg je een tof zombie-hoofdstuk en drie kleurrijke en gedetailleerde mappen terug om je uit te leven in Call of Duty: Black Ops 3. Rift is de lelijke eend in de bijt. Zonder seizoenspas is Eclipse dus zeker de moeite waard. Treyarch mag met meer van dit soort mappen komen, waarin soms een hele scene wordt neergezet, zoals in Bonzai. Knockout ziet er prachtig uit en heeft weer een hele andere, Oosterse sfeer. Spire is tof als je van snelle actie houdt, waarin je veel gebruik maakt van wall-running. Door de futuristische setting hoog in de lucht levert het nog mooie plaatjes op ook.