Paul McCartney - Philip Norman

Deze zomer is hij al een aantal keer langsgekomen. Afgelopen weekend nog op Werchter en als afsluiter van het Limburgse Pinkpop, waar ondergetekende ook aanwezig was. Als dan gekeken wordt naar de pil die Philip Norman geschreven heeft over deze grootmeester, kan er niet meer gedaan worden dan alleen opnieuw een grote buiging te maken voor deze rasartiest, want wat heeft deze man een hoop meegemaakt. Dat kan ook natuurlijk niet anders als lid van een van de meest populaire popgroepen aller tijden.

Dat er allereerst nog nooit eerder een biografie geschreven is over McCartney is iets waarvoor gefronst mag worden, want als iemand het verdient om zijn levensverhaal te vertellen is het deze songwriter wel. Als enige nog echt optredende Beatle weet hij avond aan avond mensen in extase te brengen met de liedjes die een tijd hebben gevormd, maar nog steeds relevant zijn en krijgt hij het steeds voor elkaar om iedereen mee te laten zingen, dansen, en neuriën. Maar hoe dat zo ver is gekomen, wordt haarfijn uitgelegd en in chronologische volgorde in het meesterwerkje van Norman. Eerder schreef hij al de biografie voor een andere legende, Mick Jagger, en misschien is het daarom des te passend dat deze schrijver de eer krijgt om zo'n levensverhaal op papier te zetten.

Wat gelijk opvalt als er naar het boek gekeken wordt is dat er een foto van McCartney te zien is uit de Beatles-tijd en niet zoals bij Jagger een hedendaagse foto. Dat valt mooi samen met de inleiding die gegeven wordt door Norman, over het hoe en waarom van het boek in kwestie. Hoe raakte hij in aanraking met de Beatles en in het bijzonder Paul McCartney en hoe kwam het uiteindelijk tot deze biografie. Het 750 pagina tellende werk wordt afgewisseld met foto's uit verschillende periodes uit McCartney's leven, waaronder uiteraard de Beatles-periode en natuurlijk ook het Wings-tijdperk. De zwart-wit foto's veranderen langzaamaan in kleurenfoto's naarmate er verder gevorderd wordt in het leven van de grootmeester en als uiteindelijk na 750 pagina's het boek gesloten wordt, wordt dat gedaan met hetzelfde gevoel als wanneer een concert van Paul McCartney afgelopen is: zeer voldaan.