Sherlock Holmes: The Devil's Daughter

We kunnen onze speurneus weer opzetten want developer Frogwares heeft een nieuw deel afgeleverd in de lang lopende Sherlock Holmes-reeks. Dit keer ontmoeten wij Sherlock in zijn jongere jaren, waarbij hij veel actie en sensatie niet schuwt. En ook gaat Sherlock zich meer op het hiernamaals richten. Als het maar allemaal goed gaat in de bovenkamer van Sherlock…

 

Net als in het vorige deel, waarvan ik persoonlijk zeer gecharmeerd was, mag je als Holmes weer vijf zaken onderzoeken. Dit keer is een deel van deze zaken, zoals de titel doet vermoeden, van een iets duistere kant. Zo moet je ook dit keer weer achter moordenaars, ontvoerders, occulte leiders en de hond met de beste neus van London gaan. De verhalen zijn niet allemaal even sterk, maar bieden genoeg plottwists om je aan de buis gekluisterd te houden.

 

De grootste verandering zit hem natuurlijk in Holmes en Watson zelf. Zo is Holmes er wat jonger op geworden en gedraagt zich daar ook naar. In het vorige deel was hij wat ouder en wijzer en daardoor kwam hij soms een tikkeltje arrogant over. De nieuwe Holmes is wat meer een goedaardig sulletje, een allemansvriend. Watson’s personage is meer naar de achtergrond gegaan en daardoor een beetje nutteloos geworden. Het enige wat ik van hem kan herinneren is zijn hipster snor en dat is niet bepaald een goed iets. Dit keer neem je ook de controle over van andere personages, bijvoorbeeld van een straatkind dat een belangrijk persoon moet achtervolgen. Een leuke toevoeging, maar niet iets wat de game naar een hoger niveau tilt. 

 

Want dit keer kun je, op gezette tijden, ook vrijelijk rondlopen. Verwacht geen GTA of Assasin’s Creed praktijken, want meestal is het een klein stukje en houdt meestal niet meer in dan dat je blokje om mag lopen. Een gemiddelde oma loopt op een dag meer. Frogwares heeft dan wel geprobeerd om een levendige omgeving neer te zetten door her en der wat mensen neer te plempen die ‘druk’ bezig zijn met iets, maar nergens wordt het indrukwekkend. De gebruikte Unreal Engine 3 kan tegenwoordig wel iets beters uitpoepen, want de game lijkt op een PlayStation 3 game. En dan heb ik het nog niet over de laadtijden gehad. Bijvoorbeeld, als je van plek A naar plek B gaat, dan zit je soms meer dan drie minuten in je koets te wachten totdat de boel geladen is. 

 

Maar goed, dat mag de pret niet drukken. Koffie zet zichzelf niet tenslotte. Je zal dit keer een stuk meer gefocust moeten zijn dan in de eerdere delen. Zo kun je ook dit keer weer zelf mensen proberen lezen door middel van hun lichaamstaal en omgevingselementen. Zijn die rode ogen door een eerdere huilbeurt of is hij ziek? Is die bebloede zakdoek van een snee of hoest iemand bloed op. De eerste keer deed ik echt moeite om te gokken wat het zou moeten zijn, totdat ik door had dat bij de standaard moeilijkheidsgraad het antwoord er gewoon al staat, hetzij geblurred. Maar mocht je het alsnog fout doen, dan kan dit wel gevolgen hebben voor later.

 

Want dit keer kun je ook echt fouten maken, waardoor je bepaalde clues mist. Die heb je later nodig om bepaalde antwoorden uit personages te kunnen trekken. Wat er weer eventueel toe kan leiden dat je de verkeerde oppakt. Maar laten wij elkaar nou geen mietje noemen, je moet best je best doen om dit voor elkaar te krijgen. Ook dit keer kun je weer op het einde kijken of je alles goed hebt gedaan en eventueel een ander einde kiezen. Nee, de grote veranderingen zitten hem in de talloze minigames die de game rijk is. 

 

In tegenstelling tot de vorige game word je doodgegooid met minigames. Waar je in het vorige deel vooral bezig was met het onderzoeken van alles wat los en vast zit, ligt de focus nu meer op entertainment. En dat pakt niet altijd goed uit. Zo moet je als straatschoffie iemand achtervolgen en dat bestaat voor 20 minuten alleen maar uit minigames. Zo moet je balanceren op houten planken, van kratje naar kratje rennen, schoenen poetsen van een kerel om niet op te vallen, in een schoorsteen omhoog kruipen en een hondje aaien. 

 


De ene minigame is leuker dan de andere, maar de meeste zijn soms tergend vervelend. Al met al is het weer een typische Sherlock Holmes-game. Je onderzoekt wat, je denkt wat na, klikt overal op om maar een event te triggeren en als je het goed doet mag je weer iets nieuws onderzoeken. Als je Sherlock Holmes Crimes Crimes & Punishment leuk vindt, dan is dit een prima vervolg erop. Maar ik had ook niet raar opgekeken als Frogwares dit deel als een standalone DLC-pakket had uitgebracht. Want behalve veel, veel meer minigames doet de game niet zoveel spannends dan de vorige delen. Dit maakt de game een beetje zoals het eten van een frikadel. Je loopt naar binnen bij een snackbar, duwt een frikadel met veel mayo je bakkes in, voelt je voor een half uur bevredigd en na een half uur ben je alweer vergeten dat je wat hebt gegeten.


Pluspunten
Minpunten
  • Casus zijn leuk
  • Eindelijk een game waarbij je na moeten denken
  • Brutale bakkes van Holmes staat mij wel aan
  • Graphics zijn meh
  • Minigames zijn meh
  • Laadtijden zijn meh
Gespeeld op PlayStation 4. Ook beschikbaar voor Xbox One, PlayStation 4 en pc.